Ακόμη και τα στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο της ιδιωτικής υγείας, όπως το να πληρώνονται στην ώρα του το μισθό τους, μπαίνουν στο στόχαστρο της εργοδοσίας, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των επιχειρηματικών ομίλων.

Οι εργοδότες, επικαλούμενοι συνήθως τη μη πληρωμή των οφειλών για τα νοσήλια από τα ασφαλιστικά ταμεία, αφήνουν απλήρωτους τους εργαζόμενους για διαστήματα που ξεπερνούν και τον ενάμιση χρόνο!

Πάνω σ' αυτό το έδαφος έρχονται να επιβάλουν ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών, ανασφάλιστη εργασία και σε ορισμένες περιπτώσεις δουλειά μόνο για το ένσημο, χωρίς αμοιβή. Σ' αυτόν το στόχο στηρίζονται αντικειμενικά από την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική, που από τη μια υπηρετεί την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας και από την άλλη επιβάλει τη συμπίεση μισθών και το τσάκισμα των δικαιωμάτων.

Για τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στις ιδιωτικές κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα της Θεσσαλονίκης μίλησε στον «Ριζοσπάστη» ο Νίκος Παρδάλης, πρόεδρος του Συλλόγου Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών και Εργαστηρίων Βόρειας Ελλάδας.

Σύμφωνα με το σωματείο, μια συνοπτική εικόνα των όσων συμβαίνουν στις επιχειρήσεις του κλάδου είναι η εξής: Στις κλινικές του ομίλου EUROMEDICA στη Θεσσαλονίκη («Γενική Κλινική», «Κυανός Σταυρός») και στις δύο κλινικές στην Κοζάνη («Ζωοδόχος Πηγή» και «Θεομήτωρ») οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από 3 έως 4 μήνες. Στη Γενική Κλινική «Λυσίμαχος Σαραφιανός» οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι για 7 μήνες. Στις κλινικές «Μπαλτουμά», «Ράπτη», «Κωστόπουλου» η απλήρωτη εργασία κυμαίνεται από 6 έως 7 μήνες.

Στις Νευροψυχιατρικές κλινικές του Στασινόπουλου στη Θεσσαλονίκη («Αγιος Γεώργιος», «Αγία Μαρίνα», «Αγιος Αντώνιος») οι εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι από έναν έως και 18 μήνες. Στις κλινικές του Γατένιου (δύο Ψυχιατρικές και δύο Παθολογικές) οι εργαζόμενοι ναι μεν πληρώνονται, αλλά η εργοδοσία δεν εφαρμόζει την κλαδική Συλλογική Σύμβαση. Στο Κέντρο Αποκατάστασης «Αναγέννηση» οι εργαζόμενοι παραιτούνται γιατί δεν αντέχουν τις συνθήκες εργασίας.

Στις περισσότερες από τις μικρότερες ιδιωτικές κλινικές, επιβάλλονται μειώσεις μισθών, οργιάζει η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε πόστα (π.χ. νοσηλευτές) χωρίς την αναγκαία ειδίκευση.

Διαρκώς αυξάνονται οι ασθενείς - πελάτες και ο κύκλος εργασιών των ιδιωτικών κλινικών και εργαστηρίων, την ίδια ώρα που το κρατικό σύστημα δουλεύει ολοένα και περισσότερο με τη λογική του κόστους - οφέλους. Γι' αυτό κλείνουν νοσοκομεία («Παναγία»), κλείνουν ή συρρικνώνονται κλινικές και τμήματα (σε όλα τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης), καταργήθηκαν περισσότερες από 500 νοσοκομειακές κλίνες, έκλεισαν εργαστήρια του πρώην ΙΚΑ κ.λπ.

Αλλά και στις ιδιωτικές κλινικές και τα εργαστήρια, διαρκώς μειώνεται το προσωπικό με απολύσεις, αναγκαστικές «παραιτήσεις» ή με συνταξιοδοτήσεις που δεν αναπληρώνονται. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της εργασίας, απλήρωτες υπερωρίες, εξαντλητικά ωράρια, αδήλωτα εργατικά ατυχήματα.

Οι εργοδότες επιχειρούν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου, χρησιμοποιώντας τις απειλές για απολύσεις, την ωμή τρομοκρατία.

«Στους περισσότερους χώρους προσπαθούν να παρεμποδίσουν την επαφή του Σωματείου με τους εργαζόμενους και συνολικότερα τη συνδικαλιστική δράση και παρέμβαση. Οι έμπιστοι των εργοδοτών, προσπαθώντας να φιμώσουν τους εργαζόμενους, δουλεύουν τη λογική "μην παραπονιέστε, καλά είναι εδώ", απειλούν με απολύσεις και εκμεταλλεύονται την υψηλή ανεργία, λέγοντας "πού θα πάτε να βρείτε δουλειά"», περιγράφει ο Ν. Παρδάλης.

Επίσης, οι κλινικάρχες ισχυρίζονται ότι αδυνατούν να πληρώσουν τους εργαζόμενους, γιατί δεν πληρώνει τις οφειλές του ο ΕΟΠΥΥ. «Αυτός ο ισχυρισμός καταρρίπτεται από τους εργαζόμενους», λέει ο Ν. Παρδάλης και εξηγεί ότι ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας απομυζεί άμεσα τεράστια ποσά στην ώρα της ανάγκης.

Τέτοια είναι για παράδειγμα τα ιδιωτικά νοσήλια, οι πληρωμές για ιδιωτικά χειρουργεία, για μονάδες τεχνητού νεφρού, στις οποίες προσφεύγουν περίπου 750 αιμοκαθαρόμενοι και τα νοσήλια πληρώνονται με μικρή καθυστέρηση. Επιπλέον, υπάρχουν και οι υπερβολικές χρεώσεις υγειονομικού υλικού, ιατρικών πράξεων κ.λπ.

Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, δείχνει ανοχή στο φαινόμενο της απλήρωτης εργασίας και μέσω του υπουργείου Εργασίας περιορίζεται σε ευχολόγια για ...ευόδωση των προσπαθειών των εργαζομένων. Πολλοί εργοδότες προτιμούν να πληρώσουν τα πρόστιμα που επιβάλλονται από την Επιθεώρηση Εργασίας παρά να πληρώσουν τους εργαζόμενους και να τηρήσουν τις ΣΣΕ.

Μπροστά στη γενίκευση αυτών των φαινομένων, ο Σύλλογος Προσωπικού Ιδιωτικών Κλινικών και Εργαστηρίων Βόρειας Ελλάδας οξύνει το μέτωπο στην εργοδοσία.

Στις κλινικές του ομίλου EUROMEDICA, οι εργαζόμενοι προχώρησαν σε στάσεις εργασίας το Γενάρη, για την απλήρωτη εργασία και τις άδικες απολύσεις. Τα προβλήματα των εργαζομένων έφτασαν στη Βουλή με Επερώτηση του ΚΚΕ, στην οποία ακόμη δεν έχει απαντήσει ο υπουργός Εργασίας. Με τον αγώνα τους, οι εργαζόμενοι απέσπασαν δέσμευση ότι θα πληρώνονται τουλάχιστον τον τρέχοντα μισθό και ότι τα δεδουλευμένα θα τους εξοφληθούν μέχρι τον Ιούνη.

Στην Κλινική «Λυσίμαχος Σαραφιανός», οι εργαζόμενοι πραγματοποίησαν στάσεις εργασίας το Φλεβάρη επί 17 μέρες και συμμετείχαν στην πανελλαδική απεργία. Επίσης, οργάνωσαν παράσταση διαμαρτυρίας στη Διεύθυνση Υγείας και παράλληλα έκαναν εξορμήσεις σε άλλους χώρους της ιδιωτικής υγείας, με στόχο το συντονισμό απέναντι στην ενιαία επίθεση των εργοδοτών.

Και αυτός ο αγώνας έφερε μια μικρή κατάκτηση: Η εργοδοσία πλήρωσε ένα μήνα και δεσμεύτηκε να πληρώσει μέχρι και τέσσερις μισθούς έως τα μέσα του Μάρτη. Οι εργαζόμενοι παραμένουν σε αγωνιστική ετοιμότητα. Και για τους εργαζόμενους της Κλινικής «Λυσίμαχος Σαραφιανός» το ΚΚΕ κατέθεσε Επερώτηση στη Βουλή, στη συζήτηση της οποίας ο υπουργός Εργασίας ...ευχήθηκε στους εργαζόμενους να πετύχουν το στόχο τους.

Την ίδια ώρα, η εργοδοσία συνεχίζει ανενόχλητη από τους μηχανισμούς του κράτους την αυθαίρετη δράση της. Ετσι π.χ. δεν εφαρμόζει δικαστικές αποφάσεις για πληρωμή δεδουλευμένων σε εργαζόμενους που είχαν προσφύγει δικαστικά με ασφαλιστικά μέτρα και δικαιώθηκαν.

Κι αυτό την ώρα που οι εκατοντάδες απλήρωτοι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους δεν μπορούν να πληρώσουν δάνεια στις τράπεζες και χρέη στην Εφορία, ενοίκια, λογαριασμούς ρεύματος και νερού. Προσπαθούν να εξασφαλίσουν τα εντελώς απαραίτητα για την επιβίωση των ιδίων και των παιδιών τους.

Για την απλήρωτη εργασία και τις επιπτώσεις της στη ζωή των εργαζομένων και με αιχμή το Ασφαλιστικό, το Σωματείο Ιδιωτικών Κλινικών προγραμματίζει κινητοποίηση των εργαζομένων του κλάδου, την Πέμπτη 10 Μάρτη, στις 12 το μεσημέρι, στο υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης.

Ηδη, πραγματοποίησε δύο Γενικές Συνελεύσεις σε «Γενική Κλινική» και «Κλινική Γαληνό». Τις επόμενες μέρες προγραμματίζει και άλλες, με στόχο να γίνουν συνελεύσεις σε όλους τους μεγάλους χώρους δουλειάς. Παράλληλα, σχεδιάζει και μαζικές εξορμήσεις ενημέρωσης των εργαζομένων στις μικρότερες κλινικές και τα διαγνωστικά κέντρα και εργαστήρια.

Μετά από 40 μερόνυχτα στα μπλόκα, οι μικρομεσαίοι αγρότες συνεχίζουν με άλλες μορφές τον αγώνα που δίνουν για την επιβίωσή τους. Ηδη, αυτό το διάστημα, συνεδριάζουν τα όργανα των Αγροτικών Ομοσπονδιών και των Συλλόγων για να αποτιμήσουν συλλογικά τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος και να καθορίσουν τη συνέχεια, στη βάση των κατευθύνσεων που αποφάσισε η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων. Για όλα αυτά, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Ρίζο Μαρούδα, αγρότη συνδικαλιστή της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Λάρισας και του Μπλόκου της Νίκαιας.

-- Οταν λέτε ότι μετά τα μπλόκα συνεχίζετε τον αγώνα με άλλες μορφές πάλης, τι εννοείτε;

-- Το αγροτικό κίνημα έχει κατακτήσει την ικανότητα να εναλλάσσει τις μορφές πάλης, λαμβάνοντας υπόψη κάθε φορά τις ανάγκες και τις συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγεται μια κινητοποίηση. Πριν φτάσουμε στα μπλόκα και κατά τη διάρκειά τους, κάναμε πολύμορφες κινητοποιήσεις, με συσκέψεις, παραστάσεις διαμαρτυρίας, καταλήψεις σε ΔΟΥ και ΟΓΑ, συλλαλητήρια στις πρωτεύουσες των νομών.

Κλιμακώσαμε με εναλλαγή των μορφών πάλης και αντλούμε πείρα απ' αυτόν τον πολυήμερο αγώνα. Μετά από 40 και πλέον μέρες κινητοποίησης με τη μορφή των μπλόκων, σήμερα, αξιοποιώντας τα συμπεράσματα αυτής της μεγάλης κινητοποίησης, χρειάζεται να είμαστε σε αγωνιστική επαγρύπνηση.

Αν φέρει η κυβέρνηση προς ψήφιση στη Βουλή το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο, τότε μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα, τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους των πόλεων, τη νεολαία και τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, θα συναντηθούμε στους δρόμους του αγώνα για να μην περάσουν.

Ηδη παίρνουμε αποφάσεις για συμμετοχή στη 48ωρη απεργία που θα πραγματοποιηθεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και προσανατολιζόμαστε για μαζική κάθοδο στην Αθήνα, όπου θα ενώσουμε τη δύναμή μας με τους απεργούς εργάτες και μικρομεσαίους αγρότες από άλλες περιοχές της χώρας. Θα συνεχίσουμε επίσης να πρωτοστατούμε και να αναδεικνύουμε ζητήματα και διεκδικήσεις, αξιοποιώντας και άλλες μορφές πάλης.

-- Ποια είναι τα πρώτα συμπεράσματα από τη 40ήμερη κινητοποίηση στα μπλόκα;

-- Από τους μικρομεσαίους αγρότες και κτηνοτρόφους δόθηκε ένας ηρωικός αγώνας επιβίωσης, ο οποίος αγκαλιάστηκε και βρήκε πλατιά συμπαράσταση από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού. Αποδείχτηκε, για μια ακόμη φορά, πως κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος, εκτός από αυτόν που δεν γίνεται.

Με σκληρή πάλη, μαζί με τους εργατοϋπάλληλους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, καταφέραμε να καθυστερήσει η κατάθεση στη Βουλή του νομοσχεδίου - λαιμητόμου για το Ασφαλιστικό. Ο αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς και η μεγάλη πανεργατική απεργία στις 4 Φλεβάρη, όπου δώσαμε τη μάχη μαζί με τους εργαζόμενους, συνέβαλαν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Καταφέραμε, επίσης, να πιέσουμε και να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να δεσμευτεί για αφορολόγητο όριο 9.500 ευρώ στο εισόδημα και τη βασική ενίσχυση και να αφήσει αφορολόγητες τις συνδεδεμένες και την «πράσινη» ενίσχυση, τις αποζημιώσεις κ.λπ.

Βεβαίως, θα περιμένουμε να δούμε αυτές τις δεσμεύσεις να γίνονται πράξη στο νομοσχέδιο, όταν το καταθέσει. Ομως, ενώ η κυβέρνηση δεν συζητούσε για το αφορολόγητο, αναγκάστηκε από τα μπλόκα και τον αγώνα να το αποδεχτεί. Υπάρχει η δέσμευση επίσης να σταματήσουν με τροπολογία στη Βουλή η ποινικοποίηση των αγώνων μας και τα «αγροτοδικεία».

Το πιο βασικό συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι δεν θα υπήρχαν αυτά τα αποτελέσματα, αν ο αγώνας μας δεν στηριζόταν στην κοινή δράση και την αλληλεγγύη με τα άλλα λαϊκά στρώματα. Από μόνοι μας δεν θα μπορούσαμε να αποσπάσουμε αυτές τις δεσμεύσεις, απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε από τα μνημόνια, την ΚΑΠ και τις κυβερνητικές πολιτικές.

Κομβικό σημείο σ' αυτήν τη φάση της κινητοποίησης ήταν το διήμερο συγκλονιστικό συλλαλητήριο στην Αθήνα, στις 12 - 13 Φλεβάρη, από 68 μπλόκα και με τη στήριξη του λαού της Αθήνας, Ομοσπονδιών και Σωματείων, διαφόρων φορέων του κινήματος. Η κάθοδος των τρακτέρ στο Σύνταγμα ήταν επίσης μια μεγάλη στιγμή, που σημάδεψε ανεξίτηλα τις φετινές κινητοποιήσεις, έγραψε ιστορία. Εδειξε το μέγεθος του προβλήματος, αλλά και την αποφασιστικότητά μας να διεκδικήσουμε λύσεις επιβίωσης.

Η συγκλονιστική υποδοχή του λαού της Αθήνας στους αγρότες και η συμμετοχή στο συλλαλητήριο τίναξαν στον αέρα το σχέδιο της κυβέρνησης να ενεργοποιήσει τον «κοινωνικό αυτοματισμό», στρέφοντας το λαό ενάντια στους αγρότες, αφού μας χαρακτήριζε «φοροφυγάδες», «λαμόγια», «υποκινούμενους» κ.λπ.

-- Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της;

-- Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εφαρμόζει σταθερά αντιλαϊκή πολιτική και έχει ισχυρές δεσμεύσεις απέναντι στην ΕΕ, στο κουαρτέτο, στο ντόπιο κεφάλαιο. Συμφωνεί με την ΚΑΠ της ΕΕ που μειώνει μέχρι 60% τις ενισχύσεις έως το 2019 και βάζει νέους περιορισμούς στην παραγωγή και την καλλιέργεια, ψήφισε το 3ο μνημόνιο μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα και τους 222 βουλευτές.

Εχουν πάψει πια οι αυταπάτες σε μεγάλη μερίδα αγροτών για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει δυσπιστία και για τις δεσμεύσεις που αποσπάσαμε, αφού μόλις την περασμένη Πέμπτη η κυβέρνηση δεν έκανε δεκτή τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή για την απαλλαγή μας από τις δικαστικές διώξεις.

Επί της ουσίας, στήριξη στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης προσφέρουν και τα άλλα κόμματα που θεωρούν την ΕΕ μονόδρομο και κυρίως η ΝΔ, ως αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι χαρακτηριστική η στάση της κατά τη διάρκεια των μπλόκων, που ζητούσε να σταματήσουν ή να μην κλείνουν οι δρόμοι.

Οπως και τώρα, τα 11 σημεία που έδωσε στη δημοσιότητα για το αγροτικό της πρόγραμμα, δείχνουν ότι όχι μόνο δεν διαφοροποιείται απέναντι στην πολιτική που ούτως ή άλλως ζούμε στο πετσί μας και μας έβγαλε στο δρόμο, αλλά υποστηρίζει και προτάσεις ανάλογες με την κυβερνητική πολιτική.

Για παράδειγμα, προτείνει να εφαρμόσει το «κατά κύριο επάγγελμα αγρότης», να αυξηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές «λελογισμένα», να καλύπτονται από τις ενισχύσεις οι εισφορές στον ΟΓΑ και τον ΕΛΓΑ, να υπάρχει φορολογία από το πρώτο ευρώ με 13% κ.ά. Εκτιμά, επίσης, η ΝΔ ότι βλάψαμε την οικονομία με τους αγώνες μας και έτσι στρώνει το έδαφος για διώξεις και καταστολή.

Οπως φάνηκε από τη 40ήμερη κινητοποίησή μας, υπάρχουν οι δυνατότητες με τους αγώνες μας να τους πιέζουμε, να τους καθυστερούμε, να αποσπάμε δεσμεύσεις για ανάσες επιβίωσης. Το αγροτικό κίνημα θα είναι σε επαγρύπνηση ώστε να υλοποιηθούν αυτές οι δεσμεύσεις και, ταυτόχρονα, να εμποδίσουμε την υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει η κυβέρνηση με τους συνεταίρους της για μέτρα σε βάρος μας.

-- Κάνετε λόγο για «δύο γραμμές» μέσα στο αγροτικό κίνημα. Πώς εκφράστηκαν σε αυτήν την κινητοποίηση;

-- Υπάρχουν μεγάλοι, μεσαίοι και μικροί/φτωχοί αγρότες και κτηνοτρόφοι, δεν είναι ένα ενιαίο στρώμα που έχει ίδια συμφέροντα και αυτή η ταξική διαφοροποίηση εκφράζεται και στις κινητοποιήσεις με τα αιτήματα που προβάλλουν οι διάφορες «συντονιστικές».

Οι αγρότες που ζουν από τη δουλειά τους και των μελών της οικογένειάς τους, αναμετριούνται καθημερινά με τους βιομήχανους, τους καπιταλιστές εμπόρους, με τις τράπεζες, για να τα βγάλουν πέρα, με τη φορολογία του κράτους, με τις φυσικές καταστροφές. Αισθάνονται να χάνουν κάθε δυνατότητα επιβίωσης λόγω του ανταγωνισμού και της κερδοφορίας.

Βλέπουν ότι οι δυσκολίες δεν μετριάζονται με τις διάφορες ενισχύσεις και την ΚΑΠ, αφού έχουν στρατηγικό στόχο να ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα στην πρωτογενή παραγωγή και τη μεγέθυνση, όπως έχουν αποφασίσει κυβερνήσεις και μονοπωλιακά συμφέροντα.

Στην Ελλάδα, το 20% των αγροτών εισπράττουν το 80% των ενισχύσεων και το 80% των αγροτών μοιράζονται τα ψίχουλα που απομένουν. Η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, το οργανωμένο αγροτικό κίνημα που πρωτοστάτησε στο Μπλόκο της Νίκαιας και σε άλλα μπλόκα, εκφράζουν τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας των μπλόκων και των αγροτών της χώρας.

Αυτό βρίσκει την έκφρασή του και στα αιτήματα που προβάλλαμε και διεκδικούμε, όπως να μην ισχύσει η νέα ΚΑΠ, να υπάρχει αφορολόγητο και να καταργηθούν τα τεκμήρια διαβίωσης που κυρίως χαρατσώνουν τους μικρομεσαίους αγρότες. Να φορολογηθούν αυτοί που θησαύρισαν στη χώρα μας, μεγαλέμποροι και βιομήχανοι, να μην υπάρξουν πλειστηριασμοί και κατασχέσεις κατοικιών, χωραφιών, στάβλων.

-- Οι άλλες δυνάμεις τι αιτήματα πρόβαλλαν;

-- Στις Συντονιστικές Επιτροπές των μπλόκων, στις οποίες κυριαρχούσαν οι μεγάλοι αγρότες, τα αιτήματα ήταν διαφορετικά και εχθρικά προς τους μικρομεσαίους αγρότες.

Πάρτε για παράδειγμα το αίτημα για το λεγόμενο «κατά κύριο επάγγελμα αγρότης», να υπάρχει Μητρώο Αγροτών με όσους έχουν 51% και πάνω εισόδημα από την ενασχόληση με τον αγροτικό τομέα. Το ίδιο αίτημα προωθούσε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, με την εφαρμογή αυτού του Μητρώου θα μείνουν περίπου 200.000 - 250.000 αγρότες και κτηνοτρόφοι στη χώρα. Δηλαδή, θα ξεκληριστούν, θα γίνουν άνεργοι ή σύγχρονοι κολίγοι περίπου 500.000 από τους σημερινούς αγρότες.

Επίσης, τους ενδιέφερε να παραμείνουν αφορολόγητες οι επιδοτήσεις, έως και αντιδρούσαν να φορολογηθούν οι βιομήχανοι και ζητούσαν φορολόγηση στο εισόδημα αποδεχόμενοι το 13%, χωρίς να αμφισβητούν τα τεκμήρια διαβίωσης. Με αυτόν τον τρόπο κάποιος που έπαιρνε 70.000 - 80.000 ευρώ επιδότηση με κάποιον που έπαιρνε 5.000 έως 10.000 ευρώ, θα φορολογούνταν μόνο για το εισόδημα και με τον ίδιο συντελεστή, με συνέπεια ο μικρός αγρότης να μην αντέξει και να φύγει μια κι έξω από την παραγωγή.

Απώτερος στόχος τους είναι να συγκεντρωθούν πιο γρήγορα η παραγωγή και η γη των φτωχών αγροτών στα χέρια τους, ώστε να διεκδικήσουν ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα των επιδοτήσεων/ενισχύσεων. Δεν καταλαβαίνουν, όμως, ότι και οι ίδιοι θα πέσουν θύματα αυτής της πολιτικής, καθώς θα είναι οι επόμενοι που θα ξεκληριστούν και τότε δεν θα έχουν τους μικρομεσαίους αγρότες ως συμμάχους για να παλέψουν μαζί τους.

-- Ιδιαίτερο βάρος δίνετε στην ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος. Πώς μπορεί να προχωρήσει;

-- Η οργάνωση και η ανασυγκρότηση του κινήματος της μικρομεσαίας αγροτιάς είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας για το παρόν και το μέλλον, για την αποτελεσματικότητα των αγώνων, για τη συμπόρευση με το εργατικό και λαϊκό κίνημα, ώστε να βάλουμε εμπόδια στις πολιτικές που μας εξαθλιώνουν. Να ανοίξει ο δρόμος για γενικότερες αλλαγές και ανάπτυξη προς όφελος του λαού, με τον ίδιο αφέντη του πλούτου που παράγει.

Το οργανωμένο αγροτικό κίνημα μπορεί να δώσει τον αγώνα απέναντι στους μονοπωλιακούς ομίλους και τις κυβερνήσεις τους από καλύτερες θέσεις, με μεγαλύτερη πειθαρχία. Αυτό φάνηκε και στη διάρκεια των μπλόκων, αλλά και στην κινητοποίηση στην Αθήνα.

Τώρα, χρειάζεται να μπουν νέες δυνάμεις στην οργάνωση και στον αγώνα, από αυτοαπασχολούμενους αγρότες και αγρότισσες. Βασικός στόχος είναι η συγκρότηση Αγροτικού Συλλόγου σε επίπεδο χωριού ή ομάδας γειτονικών χωριών, που θα έχει ζωντανή λειτουργία και δράση, ώστε να ενημερώνει τους αγρότες και κτηνοτρόφους των χωριών, να τους οργανώνει και να τους κινητοποιεί για τα προβλήματα που υπάρχουν στην ύπαιθρο, για τις αιτίες και για τη διέξοδο.

Επόμενο στάδιο θα πρέπει να είναι η ενοποίηση των Αγροτικών Συλλόγων σε μια Ομοσπονδία σε επίπεδο νομού ή περιοχής, ώστε να αποκτήσουν καλύτερο συντονισμό και ενιαία δράση. Χρειάζεται επίσης να πάρει πιο σταθερή μορφή η συσπείρωση των περίπου 70 μπλόκων που επιτεύχθηκε σε αυτήν την κινητοποίηση. Να υπάρχουν περιοδικές πανελλαδικές συναντήσεις, να ανταλλάσσουμε πείρα, αλλά και να οργανώνουμε κοινές και πανελλαδικά συντονισμένες δράσεις όταν χρειάζεται.

Αλλά και τα μπλόκα που στήθηκαν εκεί που δεν υπάρχουν Αγροτικοί Σύλλογοι, να έχουν μια σταθερή λειτουργία και να παίρνουν πρωτοβουλίες καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου, με βασικό στόχο όμως να υπάρξει και εκεί Αγροτικός Σύλλογος.