Την απήχηση που βρίσκει το προσκλητήριο του ΚΚΕ «για νέους ξεσηκωμούς - με το ΚΚΕ για την ανατροπή» ανέδειξε το μεγάλο αντάμωμα του λαού στο κατάμεστο Παλαί ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη, στην πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση που οργάνωσε την Κυριακή 19/11 η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για τα 50 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.

«Μη χάνετε άλλο χρόνο, η ελπίδα, η προοπτική είναι στους μεγάλους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Εμείς είμαστε έτοιμοι γι' αυτούς, είμαστε έτοιμοι να πάμε πιο μπροστά για το δίκιο του λαού μας, για το δίκιο της τάξης μας, απέναντι σε αυτούς μόνο δεσμευόμαστε και γι' αυτούς θα τα δώσουμε όλα», τόνισε στην ομιλία της στη συγκέντρωση η Θεανώ Καπέτη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Ακολούθησε το συγκλονιστικό μουσικό αφιέρωμα, με το πλήθος από κάθε πλευρά του σταδίου να συνοδεύει διαρκώς με τη φωνή του και με τα ένθερμα χειροκροτήματα τους καλλιτέχνες στις συγκινητικές ερμηνείες αγαπημένων τραγουδιών που κρατούν ως «σπίθα που δεν σβήνει» τα μηνύματα του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου στις συνειδήσεις του λαού.

Με τα συνθήματα να εναλλάσσονται με τα τραγούδια που συντροφεύουν τους αγώνες του λαού μας δεκαετίες τώρα, ο χώρος κυριολεκτικά σείστηκε μελωδικά, ρυθμικά.

«Ο Νοέμβρης ήταν μια κόκκινη ρωγμή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική», «ένας αιώνας αγώνας και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «η Ιστορία έχει μια σωστή πλευρά, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά», ακούγονταν ασταμάτητα. Και ενώ τα τραγούδια του αντιδικτατορικού αγώνα ξεδιπλώνονταν, στη μεγάλη οθόνη προβαλλόταν μέσα από φωτογραφίες το χρονολόγιο του ξεσηκωμού.

Στο πρόγραμμα της συναυλίας, το οποίο επιμελήθηκε ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης, περιλαμβάνονταν τραγούδια που ακούστηκαν μέσα στο Πολυτεχνείο, συνδεδεμένα με την αντιδικτατορική πάλη, απαγορευμένα του Θεοδωράκη, τραγούδια του Λεοντή από την «Καντάτα Ελευθερίας» και το «Καπνισμένο τσουκάλι», από το «Μεγάλο μας τσίρκο» του Ξαρχάκου και λογοκριμένα που κυκλοφόρησαν με τους πρωτότυπους στίχους τους μόνο μετά τη μεταπολίτευση.

Η συναυλία ξεκίνησε με τους στοίχους του ριζίτικου τραγουδιού «Πότε θα κάνει ξαστεριά», που σε εκτέλεση του Νίκου Ξυλούρη και μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου έμεινε χαραγμένο στον λαό ως σύμβολο του αντιδικτατορικού αγώνα, το οποίο τραγούδησαν όλοι μαζί οι ερμηνευτές της συναυλίας, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Δημήτρης Μπάσης και ο Κώστας Τριανταφυλλίδης.

Το παρατεταμένο, χειροκρότημα του κοινού κράτησε τους καλλιτέχνες στη σκηνή, που αγκαλιασμένοι τραγούδησαν το «Ακορντεόν» του μεγάλου Μάνου Λοΐζου.

Το πλήθος φώτισε μόνο του τις κερκίδες του σταδίου, και όρθιο τραγούδησε στο κλείσιμο της μοναδικής αυτής βραδιάς το «Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία», με μια φωνή με τους καλλιτέχνες.

Στη συναυλία έπαιξαν οι μουσικοί: Βαγγέλης Ζαρμπούτης (μπουζούκι), Νίκος Γερακέλλης (μπουζούκι), Μιχάλης Ατσάλης (ακουστική & ηλεκτρική κιθάρα), Τάσος Αθανασιάς (ακορντεόν), Μαρίνα Τσοκάνη (πιάνο, πλήκτρα), Χρήστος Παπαδόπουλος (πνευστά), Αντωνία Τσολάκη (μπάσο), Γιάννης Καρακασίδης (ντραμς).

Για τη συμμετοχή τους στη μεγάλη συναυλία, τη νέα αυτή σημαντική πρωτοβουλία του ΚΚΕ, μίλησαν οι καλλιτέχνες στο περιθώριο της εκδήλωσης.

Ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης, που είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια και διεύθυνση της ορχήστρας, είπε: «Είναι πολύ μεγάλη χαρά να συμμετέχω σε αυτή την πρωτοβουλία του ΚΚΕ να τιμήσουμε και να πάρουμε και εμείς τιμή από αυτή την εκδήλωση για τα 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι περισσότεροι από εμάς δεν τη ζήσαμε την περίοδο εκείνη για να τη θυμόμαστε, αλλά μέσα από τα τραγούδια, μέσα από τις εικόνες τις ασπρόμαυρες, μέσα από τις διηγήσεις των μεγαλυτέρων, μέσα από τις ιστορίες και μέσα από την ιστορική αλήθεια μάθαμε να τη σεβόμαστε και να την τιμούμε».

Ο Δημήτρης Μπάσης σημείωσε: «Είμαστε εδώ να γιορτάσουμε τα 50 χρόνια του Πολυτεχνείου, μια πολύ σημαντική στιγμή στην ελληνική ιστορία. Οι αγώνες δίνονται στους δρόμους. Η μουσική πάντοτε πρωταγωνιστούσε σε αυτές τις περιπτώσεις. Ξέρουμε όλοι ότι με τα τραγούδια του Μίκη ειδικά, ο κόσμος έβγαινε στους δρόμους να διεκδικήσει ψωμί, παιδεία, ελευθερία».

Ο Κώστας Τριανταφυλλίδης ανέφερε: «Είμαστε για άλλη μια φορά εδώ, στο κάλεσμα του ΚΚΕ. 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τα συνθήματα παραμένουν τα ίδια. Αγωνιζόμαστε για ψωμί, παιδεία, ελευθερία, για ισονομία, για καλύτερη ζωή και μέσα από τους αγώνες και τις διεκδικήσεις θα τα καταφέρουμε».

Η Ρίτα Αντωνοπούλου ανέφερε: «Είμαστε εδώ όπως είμαστε πάντα και θα είμαστε πάντα, για να θυμόμαστε παρέα, να εμψυχωνόμαστε παρέα, να παίρνουμε δύναμη και κουράγιο και να συνεχίζουμε, να μην το βάζουμε κάτω. Να δίνουμε ο ένας στον άλλο αυτή την ενέργεια που χρειαζόμαστε για να αντέξουμε ό,τι ζούμε ήδη και ό,τι άλλο μας περιμένει».

Σε έναν ζωντανό διάλογο με τον κόσμο, που διαδήλωνε «Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», «Του κόσμου οι λαοί φωνάζουν δυνατά: Με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά» και «Τώρα ο λαός σώζει τον λαό, με ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό», η Θ. Καπέτη κάλεσε τον λαό στις δύσκολες αυτές ώρες, που βλέπει να πνίγεται η ζωή του μέσα στο σύστημα της βαρβαρότητας, να βρει την ελπίδα στη συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Ξεκίνησε την ομιλία της για τα 50 χρόνια από τον μεγάλο ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου με αναφορά στο αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού, στη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος στην ευρύτερη περιοχή το οποίο μυρίζει μπαρούτι.

«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη φρίκη από αυτό που ζει ο παλαιστινιακός λαός στη Λωρίδα της Γάζας, αφού κάθε μέρα χτυπιέται τουλάχιστον ένας προσφυγικός καταυλισμός με δεκάδες και εκατοντάδες νεκρούς, χτυπιούνται σχολεία και νοσοκομεία, με τα μεγαλύτερα θύματα να είναι τα παιδιά, τα βρέφη και οι γυναίκες. Το κράτος - φονιάς Ισραήλ δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο, προσπαθεί να εξοντώσει με κάθε τρόπο τον παλαιστινιακό λαό, με τις βόμβες, τις σφαίρες, τον αποκλεισμό σε τροφή, ρεύμα, νερό και επικοινωνίες, προκαλώντας και συνθήκες εξόντωσης από την πείνα, τις κακουχίες, την έλλειψη περίθαλψης και τις ασθένειες.

Γιατί κάθε άνθρωπος που δεν αποβλακώνεται από την κυρίαρχη προπαγάνδα, για το δήθεν δικαίωμα αυτοάμυνας που έχει ένα κράτος εξοντωτής και κατακτητής, δεν μπορεί να μη γεμίζει από οργή και πόνο για το ανείπωτο έγκλημα στην Παλαιστίνη.

Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, οι συμπορευόμενοι, οι φίλοι και οι φίλες του Κόμματος, με το κεφάλι ψηλά, μαζί με τον λαό και τη νεολαία εκφράζουμε στην πράξη την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον παλαιστινιακό λαό και παλεύουμε για μια πολύ δίκαιη υπόθεση: Να σταματήσει τώρα η βάρβαρη ισραηλινή επίθεση και σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας, να τερματιστεί η πολύχρονη κατοχή του ισραηλινού κράτους στα παλαιστινιακά εδάφη που επιβάλλεται με τις πλάτες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, να αναγνωριστεί ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του '67, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

Καταγγέλλουμε τη φιλοκατοχική στάση της κυβέρνησης της ΝΔ και την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας μας στα αμερικανοΝΑΤΟικά και ισραηλινά σχέδια, τη χρησιμοποίηση των στρατιωτικών βάσεων και υποδομών για τη δολοφονία του λαού της Παλαιστίνης.

Τιμούμε όπως πρέπει τον μεγάλο ξεσηκωμό του Νοέμβρη, τα άσβεστα από τη μνήμη και τις καρδιές μας συνθήματά του, με τη συμμετοχή μας στους μεγάλους αγώνες της εποχής, ανοίγοντας τον δρόμο για τις επόμενες αναμετρήσεις με τη δικτατορία του κεφαλαίου, για να πάρουν τα όνειρά μας, οι ανεκπλήρωτοι, δίκαιοι πόθοι μας, εκδίκηση.

Ο μεγάλος ξεσηκωμός του Νοέμβρη και όλη η αντιδικτατορική πάλη δεν χωράνε στις άνευρες και ευνουχισμένες εκδηλώσεις διαστρεβλωμένης μνήμης που στήνουν η αστική τάξη και τα κόμματά της.

Η προσπάθεια αρχικά από τη ΝΔ, και μετά από όλα τα αστικά κόμματα, να αναδειχθεί πως ο αγώνας των εξεγερμένων εξαντλούνταν στο να μεταβληθεί το πολιτικό σύστημα σε κοινοβουλευτική δημοκρατία, και πως δικαιώθηκαν το 1974 με την επαναφορά της, αποτελεί μια κάλπικη ανάγνωση και παρουσίαση της ουσίας αυτού του αγώνα, των πραγματικών αιτημάτων του αλλά και των βαθύτερων διαθέσεων των νεολαιίστικων, εργατικών και λαϊκών μαζών που συμμετείχαν, με πρωταγωνιστές τους κομμουνιστές και άλλους ριζοσπάστες αγωνιστές.

Το ΚΚΕ, παρά τις όποιες αδυναμίες στη στρατηγική του, τα ισχυρά χτυπήματα από το καθεστώς αλλά και την επίθεση του οπορτουνισμού τότε στο εσωτερικό του με στόχο τη διάλυσή του, άντεξε και είχε εμπιστοσύνη στην εργατική τάξη και στο κίνημά της, και με έναν τρόπο και τότε, όπως και σήμερα, είχε και έχει στη σημαία του το πάντα επίκαιρο σύνθημα "Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής"».

Η Θ. Καπέτη αναφέρθηκε στα συμπεράσματα από τον ηρωικό ξεσηκωμό, αλλά και την πάλη του λαού τα προηγούμενα χρόνια ενάντια στη δικτατορία, σημειώνοντας ότι το πιο σημαντικό συμπέρασμα είναι πως «κανένας συσχετισμός δύναμης, κανένα καθεστώς φόβου τρομοκρατίας και ηττοπάθειας δεν μπορεί να κρατήσει έναν λαό χειροπόδαρα δεμένο. Αλλωστε τέτοιο είναι και το παράδειγμα του αγωνιζόμενου παλαιστινιακού λαού σήμερα, κάθε λαού που αγωνίζεται για το δίκιο του. Ο λαός με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές βρίσκει τον τρόπο να παλεύει, να ξεσηκώνεται, να επαναστατεί, και στο τέλος θα νικήσει».

«Η αλήθεια όμως είναι πως την Ιστορία δεν τη γράφουν γενιές, αλλά τάξεις, και η τάξη των εκμεταλλευόμενων είναι εδώ και ζει στο πετσί της την καταπίεση της τάξης των εκμεταλλευτών.

Ζούμε τον κίνδυνο του πολέμου, που χύνει το αίμα βρεφών και παιδιών στην Παλαιστίνη, που συνεχίζει να έχει στις φλόγες την Ουκρανία. Ενός πολέμου που οι εστίες του πολλαπλασιάζονται σε όλο τον κόσμο. Και που η κυβέρνηση μας βάζει με τα μπούνια, για το δήθεν εθνικό συμφέρον, δηλαδή για το συμφέρον των λίγων που ζητάνε να το υπερασπιζόμαστε οι πολλοί. Τώρα με τον ιδρώτα μας και αύριο με το ίδιο μας το αίμα.

Ζούμε την ακρίβεια για τα κέρδη των λίγων, για έναν πόλεμο που γίνεται γι' αυτά τα κέρδη. Χιλιάδες νοικοκυριά δεν έχουν καμία δυνατότητα να ζεσταθούν, ενώ την ίδια ώρα μια χούφτα όμιλοι στην Ενέργεια και όχι μόνο σκάνε με δισ. κέρδη από αυτήν την ακρίβεια, και όσο η εργατική τάξη και ο λαός γίνονται φτωχότεροι, αυτοί γίνονται πλουσιότεροι.

Ζούμε ένα σύστημα Εκπαίδευσης με σχολεία, πανεπιστήμια και σχολές μαθητείας που προσαρμόζουν το ίδιο το περιεχόμενό τους στις ανάγκες των επιχειρηματιών, που όλο και περισσότερο απομακρύνουν μαθητές και σπουδαστές από την πραγματική μόρφωση, την ουσιαστική και ολόπλευρη γνώση, που λειτουργούν όλο και περισσότερο σαν παραρτήματα των επιχειρηματικών ομίλων. Που κυριολεκτικά σε κάθε βαθμίδα, σε κάθε μορφή, οι γονείς πρέπει να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Ζούμε χώρους δουλειάς - κάτεργα, όπου η δημοκρατία βρίσκεται έξω από τις πύλες της επιχείρησης. Οπου οι μισθοί παραμένουν χαμηλότεροι από αυτούς του 2009, όταν το λάδι, το ψωμί, το τυρί, τα ζυμαρικά, τα πιο απλά και καθημερινά, έχουν γίνει τρεις και τέσσερις φορές πιο ακριβά, όπου τα κέρδη ανεβαίνουν μέρα με τη μέρα και όταν ένας όμιλος απλά βγάλει δεκάδες δισ. καθαρά κέρδη και όχι εκατοντάδες δισ., προχωρά σε δεκάδες χιλιάδες απολύσεις.

Ζούμε σε μια πόλη όπου μέχρι να γίνει το Μετρό χάλασαν και αποσύρθηκαν τα μισά λεωφορεία του ΟΑΣΘ, μέχρι να γίνει το "flyover" θα έχουν καταρρεύσει ο περιφερειακός και οι κεντρικές οδικές αρτηρίες, που ήταν ήδη φρακαρισμένες. Σε αυτήν την πόλη όπου αποζημιώθηκαν πριν λίγες μέρες οι όμιλοι για ένα έργο που δεν έγινε ποτέ, την υποθαλάσσια αρτηρία.

Με λίγα λόγια, ζούμε στον καπιταλισμό, σε ένα σύστημα βαρβαρότητας, που πνίγει τη ζωή μας σε κάθε πλευρά.

Δεν μπορεί αυτό να ήταν το επιστέγασμα των αγώνων κατά της δικτατορίας».

Απευθύνθηκε σε παλιότερους και νεότερους αγωνιστές, όσους αρνούνται να παρατήσουν τα όνειρά τους και να μετρήσουν το μπόι των ονείρων τους στις αντοχές του συστήματος, στον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, λέγοντας:

«Η χρεοκοπία της σοσιαλδημοκρατίας, η πορεία ενσωμάτωσης του ΣΥΡΙΖΑ, η προδοσία των ονείρων τους από τα κόμματα που ακολούθησαν, έχουν πηγή την υπόκλιση αυτών των κομμάτων στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της βαρβαρότητας. Τέτοιες μέρες να μην ξεχνάμε ότι αυτό το κόμμα έβαλε φαρδιά - πλατιά την υπογραφή του στην εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, ήταν συνδημιουργός της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας.

Αποδείχθηκε στην πράξη ότι ποτέ η ζωή δεν πήγε μπροστά, ποτέ καμία κοινωνία δεν προχώρησε, καμία αλλαγή δεν έγινε από την υπόκλιση στον αρνητικό συσχετισμό, από τον συμβιβασμό, από την εγκατάλειψη του αγώνα.

Σε αυτές τις δύσκολες ώρες υπάρχει η ελπίδα, υπάρχει το φως, υπάρχουν οι φωλιές νερού μέσα στις φλόγες, και είναι στη συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Με το ΚΚΕ που το σύστημα δεν μπορεί να το βάλει στο χέρι, με το ΚΚΕ που συμπληρώνοντας 105 χρόνια ζωής συνεχίζει να μελετά την Ιστορία του, να βγάζει συμπεράσματα από τη δράση του, για να είναι σε θέση να ηγείται στην πάλη της εργατικής τάξης, του λαού, της νεολαίας.

Το ΚΚΕ που άντεξε και στα βαριά χτυπήματα της καταστολής, στο τουφέκι και το λεπίδι του συστήματος, το ΚΚΕ που παρ' όλες τις αδυναμίες και τα λάθη του δεν πρόδωσε τον ιστορικό του ρόλο και βρήκε τη δύναμη μέσα στην ήττα να πατήσει στα πόδια του, να ανακτήσει τα επαναστατικά του χαρακτηριστικά. Να γίνει ένα Κόμμα που δεν μπόρεσαν οι σειρήνες της υποταγής να το οδηγήσουν στα βράχια της βαρβαρότητας, ούτε στα λασπόνερα της διαχείρισης».

Και κατέληξε λέγοντας: «Μη χάνετε άλλο χρόνο, η ελπίδα και η προοπτική είναι στους μεγάλους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. Εμείς είμαστε έτοιμοι γι' αυτούς, είμαστε έτοιμοι να πάμε πιο μπροστά για το δίκιο του λαού μας, για το δίκιο της τάξης μας, απέναντι σε αυτούς μόνο δεσμευόμαστε, και γι' αυτούς θα τα δώσουμε όλα.

Γιατί το δίκιο των λαών θα νικήσει. Οι λαοί θα νικήσουν, είμαστε σίγουροι γι' αυτό. Γι' αυτό και είμαστε δίπλα στον λαό της Παλαιστίνης και θα βρεθούμε δίπλα του μέχρι τέλους. Με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά της!».

Γιάννενα

Πολυπληθής ήταν η συμμετοχή του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων και δεκάδων φορέων του νόμου, ενώ αίσθηση έκανε η ξεχωριστή παρουσία των μαθητών των «Λαϊκών Μαθημάτων» του Εργατικού Κέντρου. Ακόμα, δεκάδες μετανάστες, ανάμεσά τους και από την Παλαιστίνη, ένωσαν τη φωνή τους διεκδικώντας «Free Palestine».

Είχε προηγηθεί νωρίς το απόγευμα συγκέντρωση στο Μνημείο Ηρώων Πολυτεχνείου στη Δόμπολη, όπου έγιναν ομιλίες και κατάθεση στεφάνων από δεκάδες φορείς. Παράλληλα, οι Οργανώσεις της ΚΝΕ από το πρωί έστησαν στον χώρο του μνημείου έκθεση φωτογραφίας, όπου ξεναγήθηκαν δεκάδες μαθητές και φοιτητές.

Εκατοντάδες εργαζόμενοι από τον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, επαγγελματίες και φοιτητές συμμετείχαν στη μαζική και μαχητική συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στην Κέρκυρα. Η συγκέντρωση ξεκίνησε με κατάθεση στεφάνων από το Εργατικό Κέντρο, σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους και φορείς στο μνημείο του Πολυτεχνείου, στην πρώην νομαρχία. Ακολούθησαν ομιλίες και στη συνέχεια με μια τεράστια παλαιστινιακή σημαία στην κεφαλή (την οποία έφτιαξαν μαθητές μετά από κάλεσμα του Εργατικού Κέντρου) ξεκίνησε η αντιιμπεριαλιστική πορεία, που μετέφερε στους κεντρικούς δρόμους της πόλης τα συνθήματα που απαιτούν να σταματήσει η σφαγή στη Γάζα. Τη δική τους παρουσία είχαν και οι μικροί φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου», με σύνθημα «Με τους αγώνες μας στον δρόμο της ανατροπής τιμάμε τον ανυπότακτο Νοέμβρη».

Λευκάδα

Στην Ηγουμενίτσα, δυναμική και μαχητική συγκέντρωση και πορεία πραγματοποιήθηκε από το Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας. Στη συγκέντρωση απήγγειλαν ποιήματα μαθήτρια του ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας και μέλη του ΔΣ του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων, ενώ ακολούθησαν ομιλίες.

Στην Αρτα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και πορεία από το Εργατικό Κέντρο, τη Συντονιστική Επιτροπή Φοιτητικών Συλλόγων και Σχολείων Αρτας, την ΑΔΕΔΥ και άλλους φορείς, ενώ έγινε και κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο Εθνικής Αντίστασης από το ΕΚΑ και τον Δικηγορικό Σύλλογο Αρτας.

Στην Πρέβεζα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στο Μνημείο Ηρώων από το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ και σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ενώ ακολούθησε πορεία στους δρόμους της πόλης.

Το ντοκιμαντέρ της ΚΝΕ για τα 50 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου με τίτλο «Ενας ζεστός Νοέμβρης», μετά τις προβολές του σε εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, βρίσκεται στο κανάλι της ΚΝΕ στο YouTube στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://youtu.be/hjc0Mu_g_Ig

Παράλληλα, συνεχίζονται οι εκδηλώσεις των Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για την επέτειο.

Αύριο, Τετάρτη, η ΤΟ Χρηματοοικονομικών και Λογιστικών Υπηρεσιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ οργανώνει εκδήλωση, στις 20.00, στο «Ιλιον Plus» (Πατησίων και Κοδριγκτώνος 17). Θα μιλήσει ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα ακολουθήσει συναυλία - αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο.

Στις 4 Δεκέμβρη, η Τομεακή Οργάνωση Πειραιά του ΚΚΕ οργανώνει μεγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση για τα 50 χρόνια από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, με τίτλο «Ο Νοέμβρης ήταν μια κόκκινη ρωγμή, η Ιστορία γράφεται με πάλη ταξική», στις 19.00, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Θα μιλήσει ο Κύριλλος Παπασταύρου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα ακολουθήσει συναυλία - αφιέρωμα στο αντιδικτατορικό τραγούδι, σε καλλιτεχνική επιμέλεια Γιάννη Παπαζαχαριάκη. Συμμετέχουν (αλφαβητικά): Γρηγόρης Βαλτινός, Αλεξάνδρα Γκουντούλια, Γιώργος Νικηφόρου - Ζερβάκης, Κώστας Θωμαΐδης, Βιολέτα Ικαρη, Δημήτρης Κανέλλος, Μανώλης Μητσιάς, Διονύσης Τσακνής.

Μυτιλήνη

Η πλατεία Σαπφούς δονήθηκε από τα απανωτά συνθήματα «Εσείς σκοτώσατε Λαμπράκη - Μυρογιάννη, φονιάδες των λαών Αμερικάνοι», «Οι φαντάροι είναι του λαού παιδιά, έξω από τα σύνορα δεν έχουνε δουλειά», «Το δίκιο χαραγμένο στων λαών τη μνήμη, νίκη στον αγώνα που δίνει η Παλαιστίνη» κ.ά.

Τη συγκέντρωση του Παλλεσβιακού Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου, των σωματείων και των φορέων έντυσε μουσικά η χορωδία «cantaλαλούν», ενώ κατά τη διάρκεια των ομιλιών συγκεντρωμένοι ξεδίπλωσαν μια μεγάλη σημαία της Παλαιστίνης. Ακολούθησε πορεία από την προκυμαία η οποία κατέληξε στο άγαλμα του δολοφονημένου από τη χούντα Μιχάλη Μυρογιάννη, όπου και πραγματοποιήθηκε κατάθεση στεφάνων.

Συγκέντρωση στο μνημείο του Μ. Μυρογιάννη είχε γίνει και το πρωί της Παρασκευής, με τη συμμετοχή μαθητών, εκπαιδευτικών, φοιτητών και εργαζομένων, αλλά και της χορωδίας ANIMATO, που ερμήνευσε τραγούδια του αγώνα.

Στη Λήμνο, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι και επαγγελματίες συμμετείχαν στη συγκέντρωση στο λιμάνι της Μύρινας. Ξεκίνησε με απαγγελία ποιήματος για την Παλαιστίνη, ενώ στη συνέχεια οι συμμετέχοντες ενέκριναν ψήφισμα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό. Ακολούθησαν ομιλία και δυναμική πορεία μέσα από την αγορά της Μύρινας προς το μνημείο των πεσόντων. Εκεί κατατέθηκαν λουλούδια εκ μέρους των σωματείων του νησιού, αλλά και των Οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Δυναμική αντιιμπεριαλιστική πορεία από μαζικούς φορείς έγινε και στη Χίο. Η συγκέντρωση έγινε στο Πανεπιστήμιο, όπου μίλησε ο πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ Π. Νικήτας, και ακολούθησε πορεία με συνθήματα ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στο μακελειό στη Γάζα, καθώς και για τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Στο Ηράκλειο το αγωνιστικό ραντεβού δόθηκε στην πλατεία Ελευθερίας, όπου συμμετείχαν χιλιάδες εργαζομένων, φοιτητών και μαθητών. Ιδιαίτερα μαζικό ήταν το μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων και του ΚΚΕ. Ξεχώρισε η παρουσία της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών με το πανό που έγραφε «...μάθημα ζωής, όλα ανατρέπονται αν ξεσηκωθείς». Χαιρετισμούς απηύθυναν εκπρόσωποι εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και άλλων φορέων. Ακολούθησε μαχητική πορεία στο κέντρο της πόλης.

Στα Χανιά ήταν μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των τελευταίων ετών, με ιδιαίτερα μαζική την παρουσία της νεολαίας. Τα συνθήματα «Ούτε γη ούτε νερό στους φονιάδες των λαών» και «Θέλουμε τη Σούδα λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών» ακούγονταν συνεχώς στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς, όπου χαιρέτισαν εκπρόσωποι φοιτητικών συλλόγων, εργατικών σωματείων και άλλων φορέων. Ακολούθησε μεγάλη πορεία στους κεντρικούς δρόμους και έγινε κατάθεση στεφάνων. Ξεχωριστή ήταν η παρουσία του μπλοκ του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που στο πανό έγραφε «50 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό, το Πολυτεχνείο ζει στους σύγχρονους αγώνες. Αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης».

Στο Ρέθυμνο αντίστοιχα πραγματοποιήθηκε μια από τις μαζικότερες συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων με τη συμμετοχή εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και της Ενωσης Γονέων του δήμου. Οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο δημαρχείο και στη συνέχεια πραγματοποίησαν μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης. Στο Λασίθι έγιναν επίσης συγκεντρώσεις σε Αγιο Νικόλαο, Σητεία και Ιεράπετρα, με μαζική παρουσία εργαζομένων, φοιτητών και μαθητών.

Καβάλα

Το σύνθημα «Η Αλεξανδρούπολη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών» ήχησε ξανά στους δρόμους της Αλεξανδρούπολης, όπου πραγματοποιήθηκε μαζική και μαχητική πορεία από σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους και άλλους φορείς.

Ιδιαίτερη ήταν η στιγμή που οι φίλοι του «κόκκινου Αερόστατου» τραγούδησαν το «Του κόσμου οι λαοί» από το συγκρότημα «Κοινοί Θνητοί», εμπνευσμένοι από τα 50 χρόνια του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου. Η πορεία ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνων.

Εκατοντάδες λαού συμμετείχαν και στη συγκέντρωση στην Καβάλα, σε ένα μεγάλο συλλαλητήριο που μετέφερε στους κεντρικούς δρόμους της πόλης με έντονο παλμό τα συνθήματα που απαιτούν το σταμάτημα της σφαγής στη Γάζα. Η πορεία κινήθηκε με τη σημαία της Παλαιστίνης στην κεφαλή της, ως ένδειξη συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό, και ακολούθησαν τα μαζικά μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων της πόλης, των εργατικών σωματείων και φορέων, με σύνθημα «Με τους αγώνες μας στο δρόμο της ανατροπής, τιμούμε τον ανυπότακτο Νοέμβρη». Η πορεία ολοκληρώθηκε με κατάθεση στεφάνων από το ΚΚΕ, την ΚΝΕ και δεκάδες σωματεία, συλλόγους και άλλους μαζικούς φορείς της πόλης.

Αλεξανδρούπολη

Με ιδιαίτερη μαζικότητα πραγματοποιήθηκε η συγκέντρωση - πορεία για την 50ή επέτειο από τον ξεσηκωμό και στην Ξάνθη, που αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων στην πόλη. Στη συγκέντρωση, στα ΠΡΟΚΑΤ του ΔΠΘ, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Ξάνθης μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους της πόλης ανάρτησε την παλαιστινιακή σημαία δίπλα από την ελληνική, στέλνοντας μήνυμα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και καταγγελίας της απαράδεκτης και προκλητικής σύλληψης του Παλαιστίνιου διαδηλωτή που ανήρτησε την παλαιστινιακή σημαία δίπλα στην ελληνική κατά τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στις 5 Νοέμβρη στο Σύνταγμα. Η πορεία πέρασε πρώτα από τη Λέσχη του Δ' ΣΣ, για να καταγγείλει την εμπλοκή της χώρας στη σφαγή στη Γάζα. Επειτα έκανε στάση έξω από το Κέντρο Πολιτισμού, για να καταγγείλει τη συνεργασία του δήμου Ξάνθης με την αμερικάνικη πρεσβεία μέσω της «αμερικάνικης γωνιάς» που λειτουργεί στην πόλη, του «xanthi tech lab», ενώ μπροστά από το μνημείο των πεσόντων καπνεργατών της 13ης Ιούνη 1928 έγινε προσκλητήριο νεκρών του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου.

Σέρρες

Στην Κοζάνη, φοιτητικοί σύλλογοι, εργατικά σωματεία και άλλοι μαζικοί φορείς της πόλης μετέφεραν με τη μαχητική τους πορεία μήνυμα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, ενώ οι φοιτητικοί σύλλογοι της πόλης πορεύτηκαν με πανό με το σύνθημα «50 χρόνια το Πολυτεχνείο ζει! Αγώνας χαραγμένος στου λαού τη μνήμη, εκείνος ο Νοέμβρης, φλόγα που δεν σβήνει».

Με το στίγμα να δίνεται από την ιδιαίτερη συμμετοχή νέων εργαζομένων, πραγματοποιήθηκαν συγκέντρωση - πορεία και κατάθεση στεφάνων στην Πτολεμαΐδα.

Με μαζική συμμετοχή εργαζομένων και νέων πραγματοποιήθηκε η πορεία στις Σέρρες. Στη συγκέντρωση κάλεσε ο Φοιτητικός Σύλλογος Σχολής Μηχανικών του ΔΙΠΑΕ και συμμετείχαν εργατικά σωματεία και φορείς, ενώ στεφάνι κατέθεσαν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ.

Με μαχητική συγκέντρωση, πορεία και κατάθεση στεφάνων στο Αγαλμα της Ελευθερίας στην κεντρική πλατεία της Κατερίνης, οι Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην Πιερία τίμησαν αγωνιστικά τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Με την πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης και τα συνθήματά τους, κάλεσαν τον λαό σε κλιμάκωση του αγώνα για απεμπλοκή της χώρας μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και από το ματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού.

Ξάνθη

Λάρισα

Στη Λάρισα πραγματοποιήθηκε μαζική συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία. Με μια μεγάλη παλαιστινιακή σημαία να προπορεύεται, ακολούθησε μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης, όπου κυριάρχησαν συνθήματα όπως «Καμιά συμμετοχή - καμία εμπλοκή, έξω η Ελλάδα από τη σφαγή», «Το δίκιο χαραγμένο στων λαών τη μνήμη. Νίκη στον αγώνα που δίνει η Παλαιστίνη». Η πορεία κατέληξε στην 1η Στρατιά, όπου οι διαδηλωτές καταδίκασαν την εμπλοκή της χώρας στο πολεμικό σφαγείο, απαίτησαν να σταματήσει να είναι η πόλη της Λάρισας ΝΑΤΟικό ορμητήριο, να φύγουν οι αμερικανικές δυνάμεις από την 110 Πτέρυγα Μάχης, να κλείσει το Ευρωστρατηγείο, ενώ έγραψαν και το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη». Νωρίτερα, στεφάνια στην πλατεία Τάκη Γαργαλιάνου κατέθεσαν αντιπροσωπείες των Οργανώσεων Λάρισας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ και των μαζικών φορέων.

Βόλος

Μαχητικές κινητοποιήσεις έγιναν και σε Τρίκαλα, Καρδίτσα, Ελασσόνα και Σκόπελο.