Τα 6 δισ. έσοδα των τραπεζών το πρώτο εννιάμηνο του 2023 μόνο από την αύξηση των επιτοκίων είναι περίπου ίσα με τα 6,2 δισ. επιπλέον έσοδα που προβλέπει ο νέος κρατικός προϋπολογισμός σε σχέση με το 2023, τα οποία θα πληρώσει βέβαια ο λαός.

Τα πραγματικά κέρδη των τραπεζών την ίδια περίοδο έφτασαν τα 2,9 δισ. ευρώ. Τόσα περίπου είναι και τα επιπλέον χρήματα που θέλει να εισπράξει το κράτος από τον ΦΠΑ την επόμενη χρονιά σε σχέση με πέρυσι. Εννοείται ότι κι αυτά θα τα «ψάξει» στην τσέπη του λαού.

Ο κύκλος εργασιών το πρώτο εξάμηνο του 2023 για 143 εισηγμένες στο χρηματιστήριο ήταν 44,56 δισ. ευρώ. Λίγα λιγότερα είναι τα έσοδα που προβλέπει ο προϋπολογισμός από τους έμμεσους και ειδικούς φόρους τη χρονιά που έρχεται.

Η σύγκριση είναι ενδεικτική, αλλά αποκαλυπτική. Τα κέρδη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων ευημερούν, ενώ ο λαός ετοιμάζεται για έναν νέο γύρο φοροληστείας, ακόμα πιο άγριο από εκείνον που τον άφησε «ταπί με ταπί» τη χρονιά που πέρασε, σε συνδυασμό με την τεράστια ακρίβεια.

Η κυβέρνηση ωστόσο δεν χάνει το θράσος της και υπόσχεται ξανά «ανάπτυξη για όλους». Ετσι, διαβάζουμε στο κείμενο της εισήγησης ότι «ο προϋπολογισμός καλείται να συγκεράσει τον στόχο της δημοσιονομικής σταθερότητας (...) με την αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος και των μισθών».

Οτι το 2023 «επετεύχθη σημαντική αύξηση των φορολογικών εσόδων (...) χωρίς να αυξηθούν οι φόροι, εξέλιξη που συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας».

Και ότι «το σύνολο των αμοιβών παρουσιάζει αύξηση 7,6% το δεύτερο τρίμηνο του 2023 έναντι του 2022. Η αύξηση των μισθών, χωρίς να θίγεται η ανταγωνιστικότητα, ενίσχυσε τα έσοδα του προϋπολογισμού, συμβάλλοντας στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων».

Μιλάμε δηλαδή για κανονικά ...θαύματα, αφού η κυβέρνηση πέτυχε και «δημοσιονομική σταθερότητα» και αυξήσεις στο εισόδημα. Και αύξηση των φορολογικών εσόδων, και καθήλωση των φόρων. Και αύξηση των μισθών, χωρίς να θιγεί η «ανταγωνιστικότητα».

Μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει τα ψέματα και τις λαθροχειρίες τους: Ο μέσος πραγματικός μισθός κατρακύλησε πέρυσι κατά 7,4%, πάνω στην κατρακύλα των προηγούμενων χρόνων. Μέσα εκεί κρύβονται και όσα εκτοξεύουν την «ανταγωνιστικότητα», όπως η μεγάλη ευελιξία, οι απλήρωτες υπερωρίες και τα ωράρια - λάστιχο, οι χιλιάδες απολύσεις κ.ο.κ.

Οι τεράστιες απώλειες στο λαϊκό εισόδημα ούτε κατά διάνοια δεν καλύπτονται από τις υποτιθέμενες «αυξήσεις» που υπόσχεται η κυβέρνηση μέχρι το 2027, με πολλά «αν» και «εφόσον», εξαιτίας της μεγάλης αβεβαιότητας στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία, που δεν πρόκειται να αφήσει «άβρεχτη» και την ελληνική, παρά τις προσώρας εκτιμήσεις για ανάπτυξη 2,9% το 2024.

Οσο για τη ...συγκράτηση των φόρων, γελάει και ο κάθε πικραμένος, αφού ο λαός πλήρωσε πέρυσι πάνω από 17 δισ. για ΦΠΑ και περισσότερα από 15 δισ. άμεσους φόρους, μόνο το πρώτο εννιάμηνο του 2023!

Για το 2024 προβλέπονται ακόμα πιο αυξημένα έσοδα - καθώς επιστρέφουν τα πρωτογενή πλεονάσματα - από τα οποία το 95% θα μαζευτεί ξανά από τα λαϊκά στρώματα και μόλις το 5% από όσους έκαναν πάρτι κερδοφορίας τη χρονιά που φεύγει, με πλήθος φοροαπαλλαγές, κρατικές και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις.

Με άλλα λόγια, ο προϋπολογισμός του 2024 σηματοδοτεί τη συνέχεια και κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, παράλληλα με τη στροφή της οικονομικής πολιτικής της ΕΕ σε περισσότερο περιοριστικό μείγμα, την ώρα που οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης οξύνονται, μαζί και οι συνέπειες για τον λαό.

Σηματοδοτεί την ένταση της εκμετάλλευσης, μέσα από τις «μεταρρυθμίσεις» και τα προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης - όπως το πρόσφατο αντεργατικό έκτρωμα Γεωργιάδη - που παρουσιάζονται και στον προϋπολογισμό ως «καύσιμο» για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.

Σηματοδοτεί την αύξηση των έμμεσων και άμεσων χαρατσιών για τους μισθωτούς και τους βιοπαλαιστές ΕΒΕ, για να γεμίζει το κράτος τα ταμεία των ομίλων με προνόμια, απαλλαγές, ζεστό χρήμα. Σηματοδοτεί τέλος την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, της ασφάλειας στην εργασία, με την υποχρηματοδότησή τους να οργιάζει και στον νέο κρατικό προϋπολογισμό.

Δεν υπάρχει λοιπόν κεφάλαιο ή ...υποκεφάλαιο του νέου προϋπολογισμού - όπως και όλων των προηγούμενων - που να μην επιβεβαιώνει ότι για να κερδίσει έστω και μια ανάσα ο λαός, πρέπει να χάσει το κεφάλαιο και τα κέρδη του. Να δυναμώσει η σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική σε όλες τις εκδοχές της, για την ικανοποίηση των πραγματικών λαϊκών αναγκών.