Περίσσεψαν οι μεγαλοστομίες στο δεύτερο τακτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που ολοκληρώθηκε την Κυριακή, όπου δεν υπήρξε παρέμβαση, με κορυφαία βεβαίως αυτή του προέδρου του κόμματος και πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα, που να μη φιλοδοξούσε να κάνει το μαύρο άσπρο, να παραμορφώσει την πραγματικότητα, προκειμένου να εξωραϊστεί η αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, να καλλιεργηθούν νέες αυταπάτες στο λαό και να χειραγωγηθεί αυτός στα μείζονα προτάγματα της αστικής τάξης που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.

Κάπως έτσι ακούστηκαν - και ο φιλικά διακείμενος στην κυβέρνηση Τύπος αναπαρήγαγε κατά κόρον - τα περί «αριστεράς της ευθύνης», «αριστεράς που διεξάγει πόλεμο υπέρ του λαού», που «χτυπήθηκε για το λόγο αυτό σκληρά, αλλά άντεξε», που «δεν φοβάται να μπει στη φωτιά για την προάσπιση των λαϊκών συμφερόντων», που «δεν διστάζει να αναλάβει το ιστορικό καθήκον», να «σηκώσει στους ώμους της την ευθύνη για την έξοδο από την κρίση με την κοινωνία όρθια»...

Φυσικά, όλα αυτά διανθισμένα με πολύ χτύπημα στην πλάτη και κατανόηση για τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο λαός, καθώς και κάλπικες υποσχέσεις ότι «το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν ξημερώσει», καλλιεργώντας ανοχή και αναμονή.

Οι μάχες που έδωσε και δίνει η κυβέρνηση αποτυπώνονται με τη μέγιστη δυνατή ευκρίνεια στο κυβερνητικό έργο. Στα δεκάδες μέτρα που προσφέρουν αφειδώς προνόμια και χρήμα στο κεφάλαιο για να στηριχθεί η ανάκαμψη της κερδοφορίας του, στις διαπραγματεύσεις και τις διεργασίες όπου πρωταγωνιστεί η κυβέρνηση προκειμένου να χαλαρώσει σε επίπεδο ΕΕ ο σφιχτός δημοσιονομικός «κορσές», που δεν επιτρέπει ακόμα μεγαλύτερη στήριξη στην αστική τάξη. Την ίδια ώρα, αποτυπώνεται στα δεκάδες αντιλαϊκά μέτρα που αυτή η κυβέρνηση διατήρησε αλλά και σε αυτά που η ίδια νομοθέτησε υλοποιώντας το 3ο μνημόνιο, το οποίο συνομολόγησε με τους εταίρους και μαζί με τις άλλες δυνάμεις της αστικής διαχείρισης ψήφισε στη Βουλή. Μειώσεις μισθών και συντάξεων, απογείωση της φοροληστείας, πετσόκομμα των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, «καθρέφτης» του οποίου είναι η κατάσταση στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην Παιδεία κ.α. Αποτυπώνεται στα νέα μέτρα που έρχονται στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης». Αλλωστε, δεν ήταν τυχαίες οι επισημάνσεις καθ' όλη τη διάρκεια των εργασιών του συνεδρίου για το δύσκολο τρίμηνο που έρχεται...

Εν ολίγοις, η «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε ότι είναι η δύναμη της ευθύνης που ανέλαβε απέναντι στο κεφάλαιο να στηρίξει τις προσπάθειες ανάκαμψης, εφαρμόζοντας την απαραίτητη πολιτική και διεκδικώντας σε επίπεδο ΕΕ πρόσθετα μέτρα υπέρ της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Πολιτική ταξική, υπέρ του κεφαλαίου και βαθιά αντιλαϊκή. Η διαφορά βεβαίως σε σχέση με όλους τους προηγούμενους είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παίζει καλύτερα το χαρτί της χειραγώγησης της εργατικής - λαϊκής αντίδρασης, καλλιεργώντας αυταπάτες και ψευδαισθήσεις. Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού και στάχτη στα μάτια του κόσμου προκειμένου να αποσπαστεί η ανοχή και να θέσει σε κατάσταση αναμονής την αναγκαία σήμερα οργάνωση και ανάπτυξη της πάλης του για ανάκτηση απωλειών, διεκδίκηση μέτρων που απαντούν στις ανάγκες του.