Την κλιμακούμενη προβολή των πάγιων επιδιώξεων της τουρκικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή - και μέσα σε αυτό το πλαίσιο τη συστηματική αμφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Αγκυρα - ήρθαν να αποτυπώσουν οι νέες δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου, Ρ. Τ. Ερντογάν, όσο και οι ερμηνείες που έσπευσαν να κάνουν σε αυτές τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ρ. Τ. Ερντογάν, στο όνομα «ιστορικών και πολιτισμικών δεσμών», παρουσίασε ένα τεράστιο τόξο, από την Ανατολική Ευρώπη έως τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, στο οποίο ισχυρίστηκε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι η Τουρκία έχει... «ευθύνη» και δικαίωμα αυτοδίκαιης παρέμβασης.

«Η Τουρκία, εκτός από τα 79 εκατομμύρια των πολιτών της, φέρει ευθύνη και απέναντι στα εκατοντάδες εκατομμύρια αδέλφια μας στη γεωγραφική περιοχή με την οποία μας συνδέουν ιστορικοί και πολιτισμικοί δεσμοί», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Στην περιοχή... «ευθύνης» της Αγκυρας, μάλιστα, έφτασε να εντάξει μέχρι και τη Θεσσαλονίκη, αναφέροντας ότι με βάση το παραπάνω σκεπτικό δεν μπορεί να διαχωριστεί από την Αδριανούπολη!

Παράλληλα, μετά τις πρόσφατες δηλώσεις με τις οποίες έθεσε θέμα για τη Συνθήκη της Λοζάνης, οι οποίες συνοδεύτηκαν και από μπαράζ κινήσεων έμπρακτης αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, ο Τούρκος Πρόεδρος ανέσυρε και το λεγόμενο «Εθνικό Συμβόλαιο» (σ.σ. απόφαση της οθωμανικής Βουλής το 1920, λίγο πριν από τη διάλυσή της, η οποία προέβλεπε τη διαμόρφωση των συνόρων του εθνικού κράτους που θα συγκροτούνταν, στα σύνορα που βρισκόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά τη συνθηκολόγησή της στο τέλος του Α' Παγκόσμιου Πολέμου).

Μιλώντας, μάλιστα, για «ευθύνες που μας αναλογούν» από το εν λόγω «Εθνικό Συμβόλαιο», έδωσε και την «πάσα» σε τουρκικά ΜΜΕ να κάνουν λόγο ακόμα και για διενέργεια δημοψηφίσματος στη Δυτική Θράκη με βάση τις προβλέψεις του!

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με αποσπάσματα δηλώσεων που διένειμε η ίδια η τουρκική Προεδρία, ο Ρ. Τ. Ερντογάν είπε ακόμα ότι:

«Τα φυσικά μας σύνορα είναι διαφορετικά από τα σύνορα της καρδιάς μας. Θα πρέπει να τα διαχωρίσουμε. Εμείς, φυσικά, δείχνουμε σεβασμό για τα φυσικά σύνορα, αλλά δεν μπορούμε να χαράξουμε σύνορα στην καρδιά μας, ούτε θα το επιτρέψουμε.

Κάποιοι μας ρωτούν, "γιατί νοιάζεστε για το Ιράκ, γιατί νοιάζεστε για τη Συρία". Ρωτούν "γιατί σας νοιάζει η Γεωργία, η Ουκρανία, η Κριμαία, το Αζερμπαϊτζάν, το Καραμπάχ, τα Βαλκάνια, η Βόρεια Αφρική;"».

Ο ίδιος απάντησε: «Κανένα από τα μέρη για τα οποία μας ρωτούν "τι δουλειά έχετε εδώ;" δεν είναι ξένα σε μας (...) Πώς είναι δυνατόν να διαχωρίσουμε τη Ριζούντα (σ.σ.: πόλη στη βορειοανατολική Τουρκία) από το Μπατούμι (σ.σ.: πόλη στα νοτιοδυτικά της Γεωργίας); Πώς μπορούμε να σκεφτούμε την Αδριανούπολη ξεχωριστά από τη Θεσσαλονίκη ή το Κάρτζαλι;Πώς μπορούμε να θεωρήσουμε το Γκαζιαντέπ (σ.σ.: τουρκική πόλη κοντά στη Συρία) και το Χαλέπι (σ.σ.: συριακή πόλη κοντά στο Γκαζιαντέπ), το Μαρντίν (σ.σ.: τουρκική πόλη) και το Αλ Κασακάχ (σ.σ.: συριακή περιοχή), ή τη Σύρτη (σ.σ.: λιμάνι στη Λιβύη) και τη Μοσούλη (σ.σ.: πόλη του Ιράκ στις όχθες του ποταμού Τίγρη) ως χώρους που δεν έχουν τίποτα να κάνουν ο ένας με τον άλλον; Βλέπετε κάτι από εμάς σε οποιαδήποτε χώρα της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, από το Χατάι (σ.σ.: επαρχία της νοτιοανατολικής Τουρκίας, συνορεύουσα με τη Συρία), έως το Μαρόκο; Μπορείτε σίγουρα να συναντήσετε ένα ίχνος από τους προγόνους μας σε κάθε βήμα από τη Θράκη έως την Ανατολική Ευρώπη».

Και συνέχισε: «Για το Εθνικό Συμβόλαιο δε διαβάζουμε στα βιβλία της Ιστορίας; Τι υπάρχει στο Εθνικό Συμβόλαιο; Δεν μπορούμε απλά να αναρωτιόμαστε μεταξύ μας, αλλά υπάρχουν ευθύνες που μας αναλογούν».

Σε αυτήν τη βάση, πρόσθεσε: «Η Τουρκία δεν μπορεί να γυρίσει την πλάτη της στο Χαλέπι. Η Τουρκία δεν μπορεί να αγνοήσει τους συγγενείς της στη Δυτική Θράκη, στην Κύπρο, στην Κριμαία και οπουδήποτε αλλού. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τη Λιβύη, την Αίγυπτο, τη Βοσνία και το Αφγανιστάν μόνες τους με τα δικά τους προβλήματα (...) Πάντα έλεγα ότι θεωρούμε δική μας τόσο την ευτυχία όσο και τη δυστυχία των αδελφών μας που ζουν εντός των ορίων της καρδιάς μας»...

Πατώντας πάνω στις αναφορές Ερντογάν, τουρκικά ΜΜΕ, όπως η εφημερίδα «Σαμπάχ», «διευκρίνιζαν» ότι με βάση το «Εθνικό Συμβόλαιο» του 1920, το «νομικό καθεστώς» και της Δυτικής Θράκης θα μπορούσε να οριστεί ως αποτέλεσμα δημοψηφίσματος στην περιοχή. Η ίδια εφημερίδα έγραψε ότι «ορισμένοι ιστορικοί θεωρούν πως τα σύνορα του Εθνικού Συμβολαίου περιλαμβάνουν επίσης την Κύπρο, το Χαλέπι, τη Μοσούλη, το Αρμπίλ, το Κιρκούκ, το Μπατούμι, τη Θεσσαλονίκη, το Κίρτζαλι, τη Βάρνα και τα νησιά του Αιγαίου»...

Σε κάθε περίπτωση, πέρα από τα Ελληνοτουρκικά, είναι σαφές ότι οι δηλώσεις Ερντογάν πιάνουν όλο το φλεγόμενο τόξο από Καύκασο και Ιράκ, έως Συρία και Λιβύη, υποδηλώνοντας την απόφαση της τουρκικής αστικής τάξης να παλέψει για την κατοχύρωση θέσεών της στην περιοχή, στον ανταγωνισμό με άλλα κεφάλαια.

Σε ενδοαστικούς ανταγωνισμούς, δηλαδή, όπου εμπλέκει βαθύτερα τον ελληνικό λαό και τη χώρα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με άξονα τις αντίστοιχες επιδιώξεις αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης...

Αντιδρώντας στις δηλώσεις Ερντογάν, το ελληνικό ΥΠΕΞ αναφέρει σε ανακοίνωσή του: «Η δημόσια ανακίνηση ιστορικών και ειδικά συνοριακών ζητημάτων που η Συνθήκη της Λοζάνης έχει ρυθμίσει οριστικά και αμετάκλητα, διαμορφώνοντας αντικειμενικά δεδομένα δεσμευτικά για όλους, είναι προκλητική και υπονομεύει την περιφερειακή σταθερότητα. Ο σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου και των Διεθνών Συνθηκών επιβάλλει τη διατύπωση υπεύθυνων θέσεων μακριά από παρωχημένους αναθεωρητισμούς. Η Θράκη είναι ελληνική, δημοκρατική και ευρωπαϊκή. Οποιαδήποτε άλλη σκέψη είναι αδιανόητη και επικίνδυνη».

Να καταγραφεί και η δήλωση της αρμόδιας συντονίστριας της ΝΔ, Ντόρας Μπακογιάννη, ότι με δηλώσεις όπως αυτές του Ρ. Τ. Ερντογάν «η Τουρκία σύντομα θα απομονωθεί από το συμμαχικό και ευρωπαϊκό χώρο, στον οποίο φιλοδοξεί να ανήκει» και ότι «η ΝΔ αναλαμβάνει πρωτοβουλία ενημέρωσης φίλων, εταίρων και συμμάχων για το συγκεκριμένο σοβαρό ζήτημα».

Οι δηλώσεις τους, ουσιαστικά, επιβεβαιώνουν τη στρατηγική σύμπλευση των αστικών πολιτικών δυνάμεων στον ευρωμονόδρομο, ως μέσο προστασίας των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Κάτι, βέβαια, που ανατρέπεται στην πράξη, εφόσον ΝΑΤΟ, ΕΕ και ισχυρά καπιταλιστικά κράτη μετρούν κάθε φορά πώς και από ποιον εξυπηρετούνται καλύτερα τα συμφέροντά τους. Με βάση αυτά τα ιδιαίτερα συμφέροντά τους, άλλωστε, επιλέγουν την τακτική των «ίσων αποστάσεων», που ενθαρρύνει στην πράξη τις τουρκικές αμφισβητήσεις...

Ενδιαφέρον έχει και η ίδια η συνέντευξη του υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά («Εθνος της Κυριακής»), που προχωρά, ίσως για πρώτη φορά δημοσίως, σε υπολογισμούς σχετικά με την πολιτικο-οικονομική και στρατιωτική δύναμη κάθε χώρας στη Βαλκανική, παραπέμποντας ουσιαστικά στον παράγοντα που «βαραίνει» στις εντεινόμενες ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις.

Π.χ. είπε για την Τουρκία: «Είναι μια "νευρική δύναμη". Εχει ορισμένα κοινά σημεία με τη Γερμανία του 19ου αιώνα: Γρήγορη ανάπτυξη, μεγέθυνση της οικονομίας της, σχετικά ισχυρή ηγεσία, πολλαπλές αντιθέσεις και αντιφάσεις».

'Η για την Αλβανία, και έχοντας πάντα κατά νου τις αλβανικές αξιώσεις γύρω από τους λεγόμενους «τσάμηδες» και την κόντρα γύρω από τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών στο Ιόνιο: «Η Ελλάδα υπερέχει σε όλους τους τομείς, όπως, δεκαπλάσιο ΑΕΠ, πολύπλευρα ισχυρότερα αμυντικά συστήματα και συστήματα ασφάλειας, πολλαπλά εντονότερη οικονομική εξάρτηση από πλευράς τους (συνάλλαγμα μεταναστών, επενδύσεις, εμπόριο), διαφορετική ήπια ισχύ, ασυμμετρία παρουσίας στο διεθνές και περιφερειακό σύστημα».

'Η γενικά για τα Βαλκάνια, όπου, όπως είπε, είναι «μια περιοχή που είμαστε με απόσταση οι ισχυρότεροι και κατά προέκταση έχουμε και τις μεγαλύτερες ευθύνες προκειμένου να λυθούν τα προβλήματά της χωρίς παρεμβάσεις τρίτων».

Την ίδια ώρα, βέβαια, η περιοχή αναδεικνύεται σε... επιτομή των «παρεμβάσεων τρίτων», με σκληρό ανταγωνισμό π.χ. μεταξύ ΗΠΑ - Γερμανίας, ή ΗΠΑ - Ρωσίας κ.ά. για τον έλεγχο διαύλων, δικτύων κ.ο.κ.

Σε άλλα δύο σημεία της συνέντευξης που χρήζουν επισήμανσης, ο ΥΠΕΞ ξεκαθάρισε ότι (και) επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζεται η λεγόμενη «μυστική διπλωματία»: «Κάποιοι συνήθισαν να έχουν το υπουργείο σαν σουρωτήρι πληροφόρησής τους. Να μαθαίνουν το τι συμβαίνει ακόμα και πριν τον υπουργό. Η περίοδος αυτή τέλειωσε. Ο,τι οφείλει να είναι δημόσιο γίνεται δημόσια. Ο,τι απαιτεί διαπραγματεύσεις και προφύλαξή τους θα προφυλάσσεται», είπε χαρακτηριστικά.

Τέλος, σε σχέση με το Κυπριακό, εμφανίζεται να απορρίπτει τη σταδιακή αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων με ανοιχτή ημερομηνία ολοκλήρωσης, γιατί «ανοιχτή ημερομηνία σημαίνει νομιμοποίηση και διαιώνιση της παρουσίας κατοχικών στρατευμάτων». Ο ίδιος, ωστόσο, σε άλλες δημόσιες τοποθετήσεις του, έχει δηλώσει ότι τα κατοχικά στρατεύματα «δεν μπορούν να φύγουν σε μια μέρα (...) Αρα το μεγαλύτερο μέρος των Τούρκων πρέπει να φύγει άμεσα και μετά θα υπάρξει μια διαδικασία αποχώρησης, που θα είναι σε λελογισμένο χρόνο και θα έχει ημερομηνία λήξης»...