Η κυβέρνηση, διάφορα αστικά ΜΜΕ σηκώνουν έντονα το ζήτημα της «καταδίκης της βίας από όπου και αν προέρχεται». Την ίδια στιγμή, ακούμε από αρμόδιο υπουργό ότι η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας σήμερα δεν αφορά μια ολιγομελή ομάδα αλλά χιλιάδες!!! Ταυτόχρονα, άλλα κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν ότι τρομοκρατικές ενέργειες είναι από το γιαούρτωμα μέχρι τη δολοφονία! Τα ερωτήματα είναι εύλογα και πολλά: Ποιος ο στόχος αυτής της ιδεολογικής αλλά και πρακτικής προετοιμασίας με ενίσχυση του νομοθετικού πλαισίου τους; Ποιον εξυπηρετεί η ταύτιση των κινητοποιήσεων και της λαϊκής διαμαρτυρίας με την εγκληματική δράση; Ας μας πούνε το περίφημο «μονοπώλιο της βίας» του αστικού κράτους που ακούγεται συχνά τελευταία από αστούς δημοσιολόγους ποιανού τα συμφέροντα περιφρουρεί; Ενάντια σε ποιον στρέφεται; Ποιον έχει στο στόχαστρο; Οι απαντήσεις είναι παλιές και γνωστές. Η βία, είτε του αστικού κράτους, είτε των εργοδοτών, είτε των φασιστικών συμμοριών, είτε των προβοκατόρικων μηχανισμών, σε όλες τις μορφές της είναι βία του κεφαλαίου. Εχθρός τους είναι το εργατικό - λαϊκό κίνημα, όσο και αν προσπαθούν να το κρύψουν πίσω από τις εκκλήσεις για εγγύηση της ομαλότητας και της νομιμότητας. Είναι υπόθεση του εργατικού κινήματος, της λαϊκής συμμαχίας να βάλει εμπόδια σε κάθε προσπάθεια στοχοποίησης των εργατικών - λαϊκών αγώνων. Η οργανωμένη δράση πρέπει να σπάει το φόβο και τις αυταπάτες...