«Αποτελεί καθολική διαπίστωση ότι το περιβάλλον, τόσο σε πλανητικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, δέχεται όλο και μεγαλύτερες πιέσεις από τον τρόπο "ανάπτυξης" των παραγωγικών δυνάμεων στις συνθήκες του ιμπεριαλισμού. Για το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκφραστές το περιβάλλον δεν είναι τίποτε παραπάνω παρά: Η πηγή άντλησης και καταλήστευσης των πεπερασμένων φυσικών πόρων του πλανήτη, ο φυσικός χώρος στον οποίο ασκούν τις ανεξέλεγκτες δραστηριότητές τους και απορρίπτουν τα απόβλητά τους, ο ιδιαίτερα επικερδής τομέας επενδύσεων αλλά και πρόσθετων χρηματοδοτήσεων (π.χ. κρατικές παραγγελίες για "ερευνητικά" προγράμματα).

Το πρόβλημα της ρύπανσης των νερών, σύμφυτο καθώς είναι με την καπιταλιστική ανάπτυξη, αποτελεί και για τη δική μας χώρα πρόβλημα πανελλαδικής εμβέλειας. Ο βαθιά ταξικός χαρακτήρας του προβλήματος της ρύπανσης των υδάτινων πόρων γίνεται περισσότερο αντιληπτός εάν εξετάσουμε την ειδικότερη "συμβολή" του βιομηχανικού κεφαλαίου, όπως υλοποιείται με διάφορους τρόπους: Με την άμεση απόρριψη ανεπεξέργαστων των υγρών αποβλήτων σε επιφανειακούς αποδέκτες και υπόγεια υδατικά συστήματα, με την ατελή επεξεργασία τους, με την ανεξέλεγκτη απόρριψη σε ΧΑΔΑ και ΧΥΤΑ επικίνδυνων στερεών αποβλήτων.

Η ειδικότερη αναφορά μας στη ρύπανση των νερών από τις βιομηχανίες δεν αθωώνει φυσικά τις άλλες ρυπογόνες "σημειακές" και "διάχυτες" εστίες, στη ρίζα των οποίων βρίσκεται πάντα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η επιδίωξη του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους για το κεφάλαιο. Τέτοιες ρυπογόνες εστίες είναι: Η διαχείριση των αστικών λυμάτων, οι μεγάλες - κυρίως - γεωργικές εκμεταλλεύσεις (λιπάσματα, ζιζανιοκτόνα, παρασιτοκτόνα), η διαχείριση των απορριμμάτων, των ειδικών αποβλήτων και των επικίνδυνων βιομηχανικών αποβλήτων, μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, η σταβλισμένη κτηνοτροφία, οι υδατοκαλλιέργειες.

Ειδική περίπτωση ρύπανσης είναι και η "υπερκρίσιμη" άντληση νερών από υπόγεια υδατικά συστήματα, όταν εξαιτίας της υποβιβάζεται αισθητά η στάθμη τους. Δημιουργούνται τότε φαινόμενα υφαλμύρωσης (διείσδυση θαλασσινού νερού) είτε επιδείνωσης της χημικής τους κατάστασης λόγω μετανάστευσης με βαρύτητα ρυπασμένων νερών από παρακείμενα υποσυστήματα με τα οποία αποκαθίσταται, στην περίπτωση αυτή, υδραυλική επικοινωνία.

Μόνο στο πλαίσιο ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης με λαϊκή εξουσία, θα μπουν σε εφαρμογή και θα αναπτυχθούν νέες τεχνολογίες, φιλικότερες προς τη φύση, θα διαμορφωθεί ανάλογη συνείδηση, θα αποκατασταθεί μια συμβατή σχέση ανθρώπου - φύσης».