Παρουσιάζοντας τις προάλλες στη Δραπετσώνα το «χάρτη αξιοπρεπούς διαβίωσης» με μέτρα ενάντια στη φτώχεια, ο Αλ. Τσίπρας είπε μεταξύ άλλων: «Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα θα πληρώνονται οι συντάξεις και οι μισθοί. Πρώτα θα εξασφαλίζεται φαγητό, νερό, ρεύμα και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανθρώπους. Πρώτα θα εξασφαλίζεται ότι δε λιποθυμάνε από την πείνα τα παιδιά μας στα σχολειά και μετά θα ξεπληρώνουμε τους τόκους, τα πανωτόκια και τα ομόλογα που λήγουν. Τελεία και παύλα». Σε συνθήκες πρωτόγνωρης κοινωνικής και τεχνολογικής προόδου, με ασύλληπτο παραγόμενο πλούτο, ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται πως αν γίνει κυβέρνηση, ο λαός θα ζει ένα σκαλοπάτι πάνω από την απόλυτη εξαθλίωση. Μέχρι εκεί φτάνει ο ορίζοντας των εξαγγελιών μιας «προοδευτικής - αριστερής» κυβέρνησης, όπως αυτή που προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να το πετύχει μάλιστα αυτό, λέει ότι θα κινητοποιήσει ΜΚΟ, Εκκλησία και άλλους φορείς, σε συνεργασία με τις όποιες κρατικές δομές. Η «παροχολογία» του ΣΥΡΙΖΑ περιορίζεται σε ψίχουλα, επειδή ξέρει ότι η στρατηγική του για την ανάπτυξη, δηλαδή ανάπτυξη σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών, και εξάλειψη φτώχειας και ανεργίας δεν μπορούν να επιτευχθούν. Στέλνει επομένως μήνυμα στο λαό ότι από μια δική του κυβέρνηση θα διαχειριστεί τη φτώχεια με την υπόσχεση των μη χειρότερων από τη σημερινή πραγματικότητα. Αρα, ο λαός δεν πρέπει να προσδοκά τίποτα περισσότερο από ένα «μαξιλάρι» πριν την απόλυτη φτώχεια. Ο λαός, βέβαια, πρέπει να διεκδικεί μέτρα άμεσης ανακούφισης και προστασίας από την εξαθλίωση, αλλά δεν μπορεί να μένει σ' αυτό. Εχοντας όμως καθαρό το ποιος ευθύνεται για τη φτώχεια και ενάντια σε ποιον πρέπει να παλέψει για να την εξαλείψει οριστικά.