Στο προτεινόμενο καταστατικό κακώς συντμήθηκαν άρθρα που περιέγραφαν άρτια τις αρχές μας.

Αναλυτικά πρέπει να είναι όλα ώστε να είναι κατανοητά και κυρίως να ακολουθούνται ενσυνείδητα. Το ΠΓ και η ΚΕ όταν αποφασίζει συγκεντρωτικά χωρίς τη δημοκρατία, ενώ οι συνθήκες είναι ομαλές (33 και 11 του παλαιού καταστατικού) είναι οξύμωρο να απαιτεί την πειθαρχία πολύ δε περισσότερο να αποφασίζει ποινές. Και αν αποφασίζει για τα μέλη να αποφασίζει και για την ίδια.

Κανένα καταστατικό δεν εγγυάται τίποτα εξ αιτίας του διοικητισμού του, αν δεν τηρείται ή αν τηρείται επιλεκτικά από την καθοδήγηση και κυρίως αν υπάρχει η εντύπωση ότι σε σκληρές και αδυσώπητες συνθήκες τα άρθρα του καταστατικού θα κρατήσουν τους συντρόφους μας και όχι η πίστη στο δίκιο και στις αξίες του κόμματος για μια ανθρώπινη ζωή.

Για τα επαγγελματικά στελέχη και τους αιρετούς όλων των βαθμίδων, θεωρώ ότι πρέπει να αναβαπτίζονται σε τακτικά διαστήματα μέσα στην παραγωγή, που είναι το ταξικό σχολείο, το σχολείο που συνδέει τη θεωρία με την πράξη.

Κανένα στέλεχος της ΚΝΕ να μην περνά στο κόμμα επαγγελματικά αν δεν έχει πρώτα δουλέψει στην παραγωγή για ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Επιτέλους, κάτι πρέπει να γίνει με τα στελέχη καθοδηγητές που καθοδηγούν φοιτητές και οι ίδιοι είναι χωρίς πτυχίο στο βωμό υποτίθεται της ταξικής πάλης. Αυτό είναι ως εικόνα τραγική.

Η επίκληση διάφορων δυσκολιών για τα παραπάνω ή οι ανούσιες ταυτολογίες «οι κομμουνιστές είναι επαναστάτες και όχι σύλλογος» αποφεύγουν την ουσία και μαζί μ' αυτήν τους κινδύνους γραφειοκρατικοποίησης. Η ιστορία των ανατροπών στις σοσιαλιστικές χώρες έχει πολλά να δείξει πάνω σ' αυτόν τον κίνδυνο της «κομματικής σκουριάς» που δε θέλουμε να τον δούμε. Η Κ. Οργ. Ναυτεργατών «μπαρκάριζε» τα μέλη της. Μπορούμε λοιπόν πολλά να κάνουμε αρκεί να το θελήσουμε.

Στη βάση αυτή το 19ο Συνέδριο είναι σε θέση να σηματοδοτήσει ένα νέο ξεκίνημα για το κόμμα και το λαό μας.