Ο όρος πολιτική επιστράτευση σημαίνει την επίταξη, δηλαδή την αναγκαστική - υποχρεωτική παροχή των προσωπικών υπηρεσιών (εργασίας) από αυτούς που επιτάσσονται. Η πολιτική επιστράτευση αποτέλεσε και αποτελεί για τις εκάστοτε κυβερνήσεις που την έχουν χρησιμοποιήσει το ριζικό μέτρο αντιμετώπισης και καταστολής μιας απεργίας. Με την πολιτική επιστράτευση οι εργαζόμενοι που απεργούν, υποχρεώνονται να σταματήσουν την απεργία τους και να παρέχουν αναγκαστικά τις υπηρεσίες τους, δηλαδή να εργαστούν υποχρεωτικά. Αν δεν πειθαρχήσουν αντιμετωπίζουν ποινικές κυρώσεις και τον κίνδυνο να απολυθούν από τη δουλειά τους.

Το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης έχει εφαρμοστεί αρκετές φορές στη μεταπολιτευτική περίοδο για την αντιμετώπιση απεργιών. Αναφέρουμε ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

-- Το 1979 για την αντιμετώπιση της απεργίας των τραπεζικών υπαλλήλων.

-- Το 1983 ενάντια στην απεργία οδηγών και ιδιοκτητών βυτιοφόρων.

-- Το 1986 ενάντια στην απεργία χειριστών και ιπτάμενων μηχανικών της «Ολυμπιακής Αεροπορίας».

-- Το 1994 για την αντιμετώπιση της απεργίας των οδηγών στα αστικά λεωφορεία.

-- Το 2002 και το 2006 για να αντιμετωπιστεί η απεργία των ναυτεργατών.

-- Το 2010 ενάντια στην απεργία ιδιοκτητών φορτηγών και βυτιοφόρων.

-- Το Νοέμβρη του 2010 ενάντια στην απεργία των ναυτεργατών που ισχύει μέχρι και σήμερα.

-- Το 2011 για την αντιμετώπιση της απεργίας των υπαλλήλων καθαριότητας στους δήμους.