Σε έναν επενδυτικό παράδεισο, όπου τα κεφάλαια της πλουτοκρατίας σε τομείς όπως η πράσινη ανάπτυξη και ο τουρισμός θα απολαμβάνουν πολλαπλάσιες αποδόσεις εξαιτίας της φτηνής εργατικής δύναμης και της πλήρους ανατροπής των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, επιδιώκει να μετατρέψει την Ελλάδα η κυβέρνηση, αξιοποιώντας γι' αυτό το σκοπό την «τεχνογνωσία» της παγκόσμιας σοσιαλδημοκρατίας.

Αυτό είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από την ομιλία του Γ. Παπανδρέου στη σύνοψη των εργασιών του 13ου «Συμποσίου της Σύμης» που ολοκληρώθηκαν χτες στον Πόρο. Ο «οδικός χάρτης» για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, που παρουσίασε συνοπτικά ο Γ. Παπανδρέου, παίρνει σαν βάση τις σαρωτικές αντεργατικές, αντιασφαλιστικές και άλλες αντιλαϊκές ανατροπές, τις οποίες χαρακτήρισε «αλλαγές που θα μας οδηγήσουν στην ευημερία, στην αποκατάσταση αδικιών και σε ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης»!

Επί της ουσίας, ο πρωθυπουργός προανήγγειλε νέα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, λέγοντας ότι «βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή της κοινής μας προσπάθειας». Θέλοντας μάλιστα να σηματοδοτήσει το περιεχόμενο αυτής της προσπάθειας, χαιρέτισε την υπογραφή από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ μιας ακόμα Συλλογικής Σύμβασης που καταδικάζει εκατομμύρια εργαζόμενους σε μισθούς πείνας.

Κοροϊδεύοντας κατάμουτρα και προκαλώντας τους μισθωτούς που καλούνται να επιβιώσουν με λιγότερα από 740 ευρώ μεικτά, όταν τα κέρδη μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων διατηρούνται υψηλά και αυξάνονται ακόμα και σε συνθήκες κρίσης, είπε ότι η συμφωνία του αίσχους «συμβολίζει την κοινή βούληση να ξεπεράσουμε μαζί τις δυσκολίες, αλλά συμβολίζει επίσης και μια κοινή δύναμη να κάνουμε αλλαγές και να γίνουν αυτές οι αλλαγές πραγματικότητα».

Σε ό,τι αφορά στον «οδικό χάρτη» για την Ελλάδα, για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, αυτή θα στηρίζεται «στην πράσινη ανάπτυξη και όπου θα μπορούν οι άνθρωποι να στήνουν εύκολα επιχειρήσεις, που θα επιτυγχάνουν»!

Σαν πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης που επιδιώκει να φακελώσει όσους ενισχύουν οικονομικά από το υστέρημά τους το ΚΚΕ, που στοχοποιεί και ποινικοποιεί τους ταξικούς εργατικούς αγώνες και ο υπουργός Οικονομικών μπορεί να υπογράφει διεθνικές συμφωνίες χωρίς να τις περνάει από τη Βουλή, ο Γ. Παπανδρέου εκτίμησε προκλητικά ότι με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ «η Δημοκρατία μας θα είναι και πιο ισχυρή και υγιέστερη».

Επανέλαβε μάλιστα το γνωστό ψέμα ότι ο λαός στηρίζει την πολιτική του, χαρακτηρίζοντας «κεκτημένα συμφέροντα» τα πλήθη των εργαζομένων και του λαού που συμμετέχουν στις μαζικότερες κινητοποιήσεις της μεταπολίτευσης. «Οι Ελληνες, όπου κι αν πάω, μου λένε ότι θέλουν πάρα πολύ να αλλάξει η χώρα τους», είπε ο Γ. Παπανδρέου, κρύβοντας από τους σοσιαλδημοκράτες προσκεκλημένους του ότι τόσο ο ίδιος, όσο και οι υπουργοί και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ γίνονται δέκτες της λαϊκής αγανάκτησης όπου σταθούν και όπου βρεθούν.

Στο ίδιο πνεύμα, είπε πως «η ισότητα δεν είναι βάρος, αλλά είναι αξία και προϋπόθεση για μια ισχυρότερη οικονομία» και πως «το κράτος πρόνοιας και η αλληλεγγύη δεν αποτελούν βάρη, αποτελούν και πάλι αξία και προϋποθέσεις για μια ισχυρή και ανταγωνιστική οικονομία». Πρόκειται για πρόκληση στο λαό, που βλέπει τα τελευταία ψήγματα Πρόνοιας να εξανεμίζονται, την Υγεία και την Παιδεία να βουλιάζουν βαθύτερα στο πηγάδι της ιδιωτικοποίησης και της εμπορευματοποίησης, τις ταξικές ανισότητες να μεγαλώνουν και την καθημερινή επιβίωση να γίνεται ολοένα και δυσκολότερη.