Το παραπάνω ερώτημα το έθεσε η υπουργός Παιδείας στην ομιλία της την Πέμπτη όπου παρουσίαζε το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Παραθέτουμε το απόσπασμα γιατί είναι χαρακτηριστικό της όλης προσπάθειας της υπουργού να παρουσιάσει ένα σαρωτικό σχέδιο διάλυσης της εκπαίδευσης... με το κεφάλι κάτω και τα πόδια πάνω. Προσπάθησε να εμφανίσει ότι όλη αυτή η αναδιάρθρωση γίνεται για το συμφέρον τάχα των «πολιτών», των εργαζομένων, ενώ στην πραγματικότητα γίνεται αποκλειστικά και μόνο για να διευκολύνει τους εργοδότες και να τσακίζει τόσο τα μορφωτικά όσο και τα εργασιακά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας.
Αυτή η κραυγαλέα αντιστροφή γίνεται και στο παραπάνω παράδειγμα του νέου από την Κέρκυρα: Το γεγονός ότι θα τελειώνει τις σπουδές του και δε θα έχει δουλειά, το γεγονός ότι θα αναγκάζεται να ξενιτευτεί, να αναζητήσει εργασία με τους χειρότερους όρους του οικονομικού μετανάστη, παρουσιάζεται από την υπουργό ως κάτι... «ενδιαφέρον»! Ελεος και ντροπή, πια!