Γρηγοριάδης Κώστας

Η απόφαση της σύσκεψης καταγγέλθηκε από πολλούς σαν απόφαση «μηχανισμών» που συνομολογήθηκε σε κλειστές αίθουσες, ερήμην του σώματος. Ακόμα όμως και στην προσπάθεια υλοποίησης αυτής της απόφασης, καινούρια προβλήματα ανακύπτουν. Για παράδειγμα, πληθαίνουν οι καταγγελίες για τα προσκόμματα που θέτουν δυνάμεις του ΣΥΝ σε τοπικό επίπεδο στη δημιουργία τοπικών του ΣΥΡΙΖΑ, μητρώου μελών και απόδοση καρτών στα μέλη, όπως αποφάσισε η πανελλαδική σύσκεψη.

Καταγγελίες υπάρχουν και για ενστάσεις μελών του ΣΥΝ για το ποιοι θα απαρτίζουν τα τοπικά συντονιστικά, για απουσία διάθεσης να δημιουργηθούν τοπικές του ΣΥΡΙΖΑ όπου δεν υπάρχουν, έως και για «σαμποτάρισμα» τοπικών του ΣΥΡΙΖΑ από οργανώσεις του ΣΥΝ που αρνούνται ακόμα και να τις προμηθεύσουν με προπαγανδιστικό υλικό. Η διαδικασία απόδοσης καρτών στα μέλη εξελίσσεται σύμφωνα με συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ (ΔΗΚΚΙ) σε «αφορμή για μια άγονη οργανωτική σύγκρουση που αποπροσανατολίζει από την πολιτική συζήτηση για τα ζητούμενα της περιόδου».

Στα παραπάνω προστίθενται οι συχνότερες μετά την πανελλαδική σύσκεψη παρεμβάσεις του πρώην προέδρου του σχήματος, Αλ. Αλαβάνου, ενώ η «Ανανεωτική Πτέρυγα» του ΣΥΝ έχει καταστήσει απολύτως σαφές ότι δε συμφωνεί με την απόφαση της σύσκεψης, ιδίως στο σημείο που αφορά σε ενιαίο μητρώο μελών και κάρτα μέλους. Οπως διαμηνύει, δε θα την εφαρμόσει και αφήνει ανοιχτό κάθε ενδεχόμενο, ακόμα και για αποχώρησή της απ' τον ΣΥΝ. «Τα πάντα είναι ανοιχτά. Δεν υποθηκεύσαμε τις ιδέες μας, τις απόψεις μας, τις διεκδικήσεις μας, τη συμμετοχή μας στη σύγχρονη αριστερά σε κανένα φετίχ και στερεότυπο που την υπονομεύει και την ακυρώνει», δήλωσε την Κυριακή 20/12 ο Φ. Κουβέλης.

Μέσα σ' ένα τέτοιο κλίμα, πληθαίνουν εκείνοι που υποστηρίζουν πως ο Αλ. Αλαβάνος έχει την πρόθεση της δημιουργίας νέου κόμματος, στο οποίο θα «τραβήξει» και συνιστώσες του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ. Η σχετική φημολογία αναζωπυρώθηκε αφότου έγινε γνωστό πως δύο συνιστώσες αποφάσισαν την έκδοση νέας εφημερίδας και πως σε προπαρασκευαστικές συσκέψεις πήρε μέρος και ο Αλ. Αλαβάνος.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, η ηγεσία του ΣΥΝ μοιάζει να προσανατολίζεται στη σύγκληση έκτακτου συνεδρίου, προκειμένου να επιχειρηθεί να κλείσει τουλάχιστον το εσωκομματικό «μέτωπο» με την «Ανανεωτική Πτέρυγα». Αυτή με τη σειρά της συμφωνεί, με τον όρο το Συνέδριο να έχει ως μόνο θέμα τις σχέσεις του ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό καθώς θεωρεί ότι η συμφωνία της πλειοψηφίας του ΣΥΝ με την απόφαση της Πανελλαδικής Σύσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ παραβιάζει συλλογικά διαμορφωμένες αποφάσεις του κόμματος και αποτελεί ένα βήμα στην κατεύθυνση διάχυσής του μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Με την άποψή τους αυτή εν μέρει συμφωνούν και στελέχη του ΣΥΝ που πρόσκεινται στο πλειοψηφούν «Αριστερό Ρεύμα». Στην πρώτη συνεδρίαση της ΠΓ του κόμματος αμέσως μετά τη σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησαν καθαρές επιλογές και όχι διά της διολίσθησης.

Στις 13/12, η «Ανανεωτική Πτέρυγα» συνεδρίασε και αποφάσισε να αναλάβει την πρωτοβουλία για «πολιτικό διάλογο» και «πολιτικές πρωτοβουλίες» στον ευρύτερο «ανανεωτικό χώρο», διαμηνύοντας ότι στόχος της είναι «είτε ο ανακαθορισμός της μορφής του ΣΥΡΙΖΑ ως συμμαχικού σχήματος (κάτι που σημαίνει νέα πολιτική συμφωνία και συνέχιση του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ με όσους συμφωνήσουν) είτε απεμπλοκή του Συνασπισμού από τον ΣΥΡΙΖΑ». Εξάλλου, το στέλεχός της Μ. Σαμπατακάκης χαρακτήρισε «ταλαιπωρία τη συγκατοίκηση» στον ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ ως «χώρο αριστερισμού και συγκρούσεων που παρακμάζει».

Την Κυριακή 20/12 νέα παρέμβαση του Αλ. Αλαβάνου προκάλεσε γενικευμένες αντιδράσεις. Ανάμεσα σε άλλα δήλωσε ότι για τον ίδιο «η περίοδος ΣΥΝ έχει ολοκληρωθεί» και δεν τον εκφράζουν «οι ομαδοποιήσεις, οι ισορροπίες, ο κομματικός κομφορμισμός». Εξέφρασε την άποψη ότι «η κρίση στον ΣΥΝ έχει γίνει ήδη κρίση σε όλο το κοινό εγχείρημα» και κατηγόρησε την «Ανανεωτική Πτέρυγα» ότι, ενώ επικρίνει ως αναχρονιστικό τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει να παρουσιάσει ανανεωτικές ιδέες και προτάσεις σε χώρους όπου έχει την ευθύνη, όπως στην υπερνομαρχία.

Αναφερόμενος στο «Αριστερό Ρεύμα» είπε ότι σ' αυτό «υπάρχουν περισσότερο ισορροπίες, παρά πολιτική», για να καταλήξει: «Φτάνουμε πια σε παράλογα σημεία (...) Κατάσταση Ιονέσκο. Αχρηστες έριδες. Ιερογλυφικά για την κοινωνία. Περιττό, εντελώς περιττό, κλίμα παρακμής». Ενώ για μια ακόμα φορά υπερασπίστηκε έναν ΣΥΡΙΖΑ ενιαίο πολιτικό φορέα, δηλώνοντας ότι χρειάζεται «δημοκρατία, συμμετοχή των μελών, αναγνώριση της ιδιότητας του μέλους, τοπικές και κλαδικές κινήσεις, οι οποίες θα έχουν πλήρη ευθύνη για το χώρο τους, σώματα αντιπροσώπων με πλήρη ευθύνη να εκλέγουν την ηγεσία του και να επιλέγουν τις κατευθυντήριες γραμμές».

Σε έντονους τόνους ήταν η απάντηση του βουλευτή Δ. Παπαδημούλη, που δήλωσε ότι δεν τον αναγνωρίζει όταν «στρέφεται εναντίον του κόμματός του, το οποίο τον τίμησε με τα ύπατα αξιώματα για δεκαετίες, εναντίον του διαδόχου που ο ίδιος πρότεινε, εναντίον μιας μεγάλης μερίδας αυτού του κόμματος που έως χτες το διαφήμιζε, εναντίον της πολιτικής που ο ίδιος ακολούθησε, γενικώς υπάρχει μια εντυπωσιακή μεταστροφή σε σχέση με όσα ο ίδιος υπηρέτησε από τα ύπατα αξιώματα του κόμματος του Συνασπισμού έως πρόσφατα».

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε το φόβο ότι «βρισκόμαστε μπροστά σε πολιτικούς σχεδιασμούς, να στραφεί ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του ΣΥΝ με μια δυναμική που οδηγεί σε ρήξη», και συμπλήρωσε: «Οσοι μιζάρουν στη διάλυση ή στη διάσπαση και τη ρευστοποίηση του ΣΥΝ, κάνουν σοβαρό λάθος και θα διαψευστούν απ' τις εξελίξεις».

Οι διαφωνίες για τα οργανωτικά συνυπάρχουν με αντιθέσεις ως προς την πολιτική «γραμμή» που καθορίζεται απ' την ηγεσία του ΣΥΝ. Δυσαρέσκεια άλλωστε προκαλεί και αυτό καθαυτό το γεγονός ότι οι άλλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ μικρή συμμετοχή έχουν στη χάραξή της, ενώ ο ΣΥΝ δε δείχνει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του τις όποιες παρατηρήσεις τους. Για παράδειγμα, σημείο τριβής εξακολουθεί να αποτελεί η προσήλωση του ΣΥΝ στη γραμμή της «προγραμματικής αντιπολίτευσης». Αντιδράσεις είχαν εκδηλωθεί για την πρόταση του Αλ. Τσίπρα για ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών για το Ασφαλιστικό.

Αντιδράσεις προκαλεί η τοποθέτηση αρκετών στελεχών του ΣΥΝ υπέρ της υπερψήφισης του Κ. Παπούλια για νέα θητεία στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Αλλά και μια σειρά άλλες προτάσεις, όπως αυτή για την έκδοση λαϊκού ομολόγου, που προκάλεσε σκωπτικά σχόλια, π.χ., «αριστερά» σε ρόλο «λογιστή που απαντά σε προβλήματα αποταμίευσης» και υπενθύμιση του παλαιότερου «έχεις λεφτά; Κάν' τα ομόλογα ΕΤΒΑ!».

Πάρα ταύτα, φαίνεται ότι αυτό που ενώνει τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεγαλύτερο απ' αυτά που τις χωρίζουν. Και το βέβαιο είναι πως η συγκολλητική ουσία περιλαμβάνει σε ισχυρές δόσεις τον πολιτικό καιροσκοπισμό και τον αντικομμουνισμό.