Ενα ακόμη παράδειγμα αποτελεί η δημιουργία δύο παιδότοπων στο «Βενιζέλειο» Νοσοκομείο Ηρακλείου από την «Coca-cola Τρία Εψιλον» και Κρητικό νερό «Λύττος».

Στο πλαίσιο λοιπόν της λεγόμενης «εταιρικής ευθύνης», οι δύο εταιρίες με πρόσχημα τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της τοπικής κοινωνίας, δημιούργησαν τους δυο παιδότοπους στο δεύτερο μεγαλύτερο νοσοκομείο του νομού, με σκοπό όπως ισχυρίζονται να μπορούν να φιλοξενούνται τα παιδιά που νοσηλεύονται εκεί και οι οικογένειές τους.

Μάλιστα, για το σκοπό αυτό «εθελοντές» - όπως λέει η εταιρεία - εργάτες του εργοστασίου της «Coca-cola Τρία Εψιλον» στο Ηράκλειο έβαψαν τους χώρους των παιδότοπων της κλινικής.

Στρώνεται όλο και καλύτερα το έδαφος ώστε, το κράτος να αποποιηθεί τις ευθύνες του για την παροχή και τη χρηματοδότηση αυτών των υπηρεσιών, ενώ ταυτόχρονα φιλοτεχνείται το «κοινωνικό», «ανθρώπινο» προφίλ των μονοπωλίων που θησαυρίζουν ληστεύοντας πολύμορφα τους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα, η πολιτική ΕΕ-ΠΑΣΟΚ-ΝΔ ενισχύει την επιχειρηματική δράση στους χώρους της Υγείας - Πρόνοιας και μεγαλώνει το οικονομικό βάρος που σηκώνουν οι λαϊκές οικογένειες. Σε αυτό αποσκοπούν και για αυτό προωθούνται μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα και στο χώρο της Υγείας και Πρόνοιας.

Για να έχουν αποτελέσματα οι αγώνες της αγροτιάς χρειάζεται ένα μαζικό και ρωμαλέο αγροτικό κίνημα που θ' αγωνίζεται με στόχους και προοπτική. Προϋπόθεση γι' αυτό είναι η ανασύσταση, ανασυγκρότηση και αναδιοργάνωση του αγροτικού κινήματος, με την ενίσχυση του καθαρού αγωνιστικού του πόλου, που είναι η ΠΑΣΥ. Σήμερα, μέσα στο αγροτικό κίνημα υπάρχουν, λειτουργούν και συγκρούονται δύο πόλοι. Ο ένας είναι αυτός που υπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοαγροτών, αποδέχεται και στηρίζει την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, καθώς και την καπιταλιστική ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας. Το συγκροτούν συμβιβασμένοι αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Είναι αυτοί που στήνουν τις λεγόμενες «Επιτροπές Αγώνα», οι οποίες συζητούν και συναλλάσσονται με τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Αυτός είναι ο πόλος που χρησιμοποιείται για τον αποπροσανατολισμό και την υπονόμευση των αγώνων της αγροτιάς. Ο άλλος πόλος εκφράζεται από την ΠΑΣΥ και υπηρετεί τα συμφέροντα της μικρομεσαίας αγροτιάς, αντιμάχεται την αντιαγροτική πολιτική, δίνει ουσιαστικό περιεχόμενο και προοπτική στον αγώνα. Ο αγώνας των φτωχομεσαίων αγροτών είναι άρρηκτα δεμένος με τους αγώνες των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικροεπαγγελματιών ενάντια στην ολομέτωπη επίθεση των κυβερνώντων, της ΕΕ και του κεφαλαίου σε βάρος των δικαιωμάτων τους και της ίδιας της ύπαρξής τους. Η ΠΑΣΥ προτάσσει ότι η πάλη της αγροτιάς χρειάζεται να συνδεθεί με τους αγώνες του ταξικού εργατικού κινήματος και του αγωνιστικού κινήματος των αυτοαπασχολουμένων, της νεολαίας, στην κατεύθυνση συγκρότησης ενός ενιαίου λαϊκού μετώπου, της λαϊκής συμμαχίας που θα μάχεται για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου. Θα μάχεται για τη δημιουργία των πολιτικών προϋποθέσεων, ώστε να γίνει πραγματικότητα η εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας.

Μπορεί η σημερινή υπουργός Παιδείας να «κομπάζει» ότι εξέδωσε ένταλμα 12.380.000 ευρώ για την πληρωμή 6.672 καθαριστριών με συμβάσεις μίσθωσης έργου, που εργάζονται στα δημόσια σχολεία και παρέμεναν απλήρωτες από το 2008 επί κυβέρνησης ΝΔ, όμως στην «καρδιά» του προβλήματος αποδεικνύονται για ακόμα μια φορά «συνέταιροι» τα δύο κόμματα.

Η «καρδιά» του προβλήματος δεν είναι άλλη από την εισαγωγή ιδιωτικών εταιρειών και συνεργείων καθαρισμού στα σχολεία, ενώ εποπτεύων οργανισμός για την όλη διαδικασία είναι ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων ΑΕ. Οι 6.672 καθαρίστριες με τροπολογία στο νομοσχέδιο για την Ειδική Αγωγή μέσα στο καλοκαίρι, δεν έγιναν αορίστου χρόνου, εργάζονται με «μπλοκάκι» από το Σεπτέμβρη, ενώ ο ΟΣΚ αναγορεύει τις σχολικές επιτροπές (δηλαδή τους γονείς) σε εργολάβους, με τους οποίους συνάπτουν συμβάσεις. Οι σχολικές επιτροπές υποχρεούνται πλέον να «προσλαμβάνουν» όσες από τις καθαρίστριες θέλουν! Και όλα αυτά με μεροκάματα πείνας. Την ίδια στιγμή οι καθαρίστριες παραμένουν απλήρωτες από το Σεπτέμβρη του 2008. Αλλά οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας μόνο για τέτοιες «ψευτοπαροχές» είναι αντικειμενικά σε θέση να περηφανεύονται μέσα στον αντεργατικό χείμαρρο που φέρνουν...

Το «απόρρητο» των τηλεπικοινωνιών μοιάζει από καιρό, σε πολλές χώρες του πλανήτη, με κακόγουστο ανέκδοτο, καθώς εδώ και χρόνια εφαρμόζονται συστήματα παρακολούθησης των πολιτών με διάφορα προσχήματα (τρομοκρατία, ενίσχυση ασφάλειας κλπ.). Πριν λίγες μέρες όμως ο νεαρός Γερμανός μηχανικός πληροφορικής Κάρστεν Νοχλ στο καθιερωμένο ετήσιο «συνέδριο» των χάκερς στο Βερολίνο αποκάλυψε πως αποκωδικοποίησε τον αλγόριθμο του Παγκόσμιου Συστήματος Κινητής Τηλεφωνίας (GSM) που χρησιμοποιείται απ' το 80% των χρηστών κινητής τηλεφωνίας στον πλανήτη (ήτοι 3,50 δισ. άνθρωποι).

Mε λίγα λόγια, ο μηχανικός απέδειξε πως κάποιος με έναν βασικό εξοπλισμό (ένα φορητό υπολογιστή, δύο κάρτες δικτύου και τον αποκωδικοποιημένο αλγόριθμο) μπορεί να παρακολουθήσει και να μαγνητοφωνήσει τηλεφωνήματα σε λιγότερο από 15 λεπτά.

Ο Νοχλ επέμεινε πως αποκωδικοποίησε τον αλγόριθμο για να αναγκάσει τη παγκόσμια βιομηχανία τηλεπικοινωνιών να αναβαθμίσει τις δικλείδες ασφαλείας. Οι τελευταίες όμως, που δεν κόπτονται και τόσο για το απόρρητο των τηλεπικοινωνιών, φρόντισαν πρωτίστως να διαμηνύσουν πως η αποκωδικοποίηση του αλγόριθμου είναι πιθανώς «παράνομη ενέργεια»...

Ο Φίλιπ Στάιν είναι ένας Αμερικανός καλλιτέχνης και τοιχογράφος ο οποίος έχει εκθέσει έργα του στο Μεξικό, την Ισπανία και τις ΗΠΑ (ως Εστάνιο). Δούλεψε στις τοιχογραφίες του Σικέιρος μεταξύ 1948 - 1958. Στο βιβλίο αυτό μας παραθέτει μια αυθεντική ιστορία εξαιρετικής ζωντάνιας, πρωτοτυπίας και ηρωισμού, καθώς και μια πλήρη και κρυστάλλινη έκθεση των αισθητικών απόψεων του Σικέιρος, αλλά και του αγώνα του για την υλοποίησή τους (μόλις κυκλοφόρησε από τη «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ»).

Στην πραγματικότητα οι κυβερνήσεις στην Τουρκία δημιουργούν και χειρίζονται τις εντάσεις ανάλογα με τις εκάστοτε επιδιώξεις τους επί σειρά δεκαετιών και σε αυτό το παιχνίδι συμμετέχει ενεργά και το στρατιωτικό κατεστημένο, το οποίο και έχει ανατρέψει από το 1960 τέσσερις τουρκικές κυβερνήσεις. Η συνεργασία των δύο πλευρών στην παρούσα κατάσταση, έχει σαν στόχο την τρομοκράτηση του τουρκικού λαού, που ζει στη φτώχεια, με τεράστια ποσοστά ανεργίας, βλέποντας βασικές ελευθερίες και δικαιώματά του να καταστρατηγούνται. Χαρακτηριστική ήταν και η ανακοίνωση του στρατού που χαρακτηρίζει τις έρευνες «νόμιμες», δείχνοντας να αποδέχεται την κατάσταση, ενώ οι συνεχείς συναντήσεις στελεχών της ηγεσίας του στρατού με την πολιτική ηγεσία της χώρας, ίσως να έχουν στόχο και κάποιο ξεκαθάρισμα στο εσωτερικό του στρατού.

Αυτοί ωστόσο που πληρώνουν ακριβά τους όποιους ελιγμούς του καθεστώτος και τις μεταρρυθμίσεις που δρομολογούνται, με το πρόσχημα της ένταξης στην ΕΕ (ανάγκη του κεφαλαίου και όχι του λαού) και της καπιταλιστικής κρίσης, είτε στην εξουσία είναι ο στρατός, είτε οποιοδήποτε αστικό κόμμα, ισλαμικό ή κοσμικό ...είναι οι εργάτες και τα λαϊκά στρώματα.