Ξαναζέστανε την κρύα σούπα της ρύθμισης των αγροτικών χρεών η υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και την ξανασερβίρισε για λόγους δημιουργίας φτηνών επικοινωνιακών εντυπώσεων. Επικαλέστηκε την ολοκλήρωση της δημόσιας διαβούλευσης, αλλά ποιος ρώτησε και ποιος άκουσε τι ζητάει και τι χρειάζεται, η αγροτιά. Το σχετικό σχέδιο νόμου του υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας έτσι όπως συντάχθηκε δεν πρόκειται να λύσει το σοβαρό πρόβλημα των αγροτικών χρεών. Και πρώτα απ' όλα δε βοηθάει αυτούς που έχουν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Είναι όσοι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους και τα χωράφια τους, λόγω των χρεών στις τράπεζες, γιατί αυτοί που έχουν βάλει υποθήκη περιουσιακά στοιχεία εξαιρούνται της ρύθμισης. Κατά τ' άλλα, αφαιρούνται οι τόκοι υπερημερίας και ανατοκισμού για δύο χρόνια από το 2008. Υπό προϋποθέσεις, αυτό μπορεί να γίνει και από το 2005, αφού πρώτα καταβληθεί το 10% της οφειλής. Το θέμα είναι πως όσοι τελικά αγρότες καταφέρουν να μπούνε σ' αυτήν την τραπεζική ρύθμιση θα διαπιστώσουν ότι δε λύνουν το πρόβλημά τους. Η μικρομεσαία αγροτιά καλείται να παλέψει άμεσα για πάγωμα των αγροτικών χρεών για τρία χρόνια με παραγραφή όλων των πανωτοκίων και να σταματήσουν άμεσα οι πλειστηριασμοί. Καλείται να παλέψει για εγγυημένες τιμές και βιώσιμο εισόδημα, καθώς και για μείωση του κόστους παραγωγής. Αυτός ο αγώνας, όμως, θα πρέπει να συνδεθεί με την πάλη για την ανατροπή της ακολουθούμενης αντιαγροτικής πολιτικής που οδηγεί τους φτωχούς και μικρούς αγρότες στην υπερχρέωση και το ξεκλήρισμα. Και η πάλη να συνεχιστεί μέχρι την εφαρμογή μιας άλλης φιλοαγροτικής - φιλολαϊκής πολιτικής.