Παλιά λέγανε «φάτε μάτια ψάρια». Στη σύγχρονη εκδοχή του, ο άνθρωπος που δεν έχει πέντε φράγκα να βγει στο καφενείο να πιει ένα ουζάκι να γνωρίσει τους γείτονες, κάθεται στον καναπέ κι απολαμβάνει τα σίριαλ που η αγωνία πάει σύννεφο και στο τέλος νικάνε οι καλοί. Με το που ήρθε το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, μπήκαν και οι εφημερίδες στο κόλπο να νιώσει ευδαίμων ο θεατής. Φτάσανε να γράφουνε πως έγινε επανάσταση! Κοιτάς γύρω σου και λες «δεν μπορεί, για να το γράφει, μπορεί να μην έγινε στη δική μου γειτονιά, στην παραδίπλα όμως θα έγινε». Το γράφει η εφημερίδα. Ασε που κάτι τέτοια γράφει και η αντιεξουσιαστική και τρέχανε χτες στα ασφαλιστικά ταμεία να συγκρατήσουν τις γυναίκες με ανήλικο παιδί που κατέθεταν χαρτιά για σύνταξη. Παλιά υπήρχε για κάτι τέτοια παραμύθια η έκφραση «πράσινα άλογα». Πού να ξέρανε ότι θα 'ρθει η ώρα που κυριολεκτικά κάθε πράσινο ά-λογο θα πλασάρεται σα λογικό και ο κόσμος μες την απελπισιά του θα τρέχει να το καβαλήσει. Το κακό είναι πως η πτώση από τέτοια ά-λογα είναι χειρότερη από το να σε ρίξει κανονικό άλογο. Ας προσέχουν ορισμένοι.

Χαμός στα κοσμηματοπωλεία. Τώρα που ο μεγάλος διακήρυξε «τέρμα τα γκόλντεν μπόις», τι θα γίνει με τόσο χρυσό στη βιτρίνα; Τελικά βρέθηκε λύση, θα αντικατασταθούν όλα με πλατίνα.

Το πρόβλημα όμως παραμένει. Αρκετές από εκείνες τις μάνες που έτρεξαν χτες να κάνουν τα χαρτιά τους για σύνταξη, έχουνε ψηφίσει ΠΑΣΟΚ. Και πριν προλάβουνε να το χαρούνε, ήρθε η κατραπακιά «να το εξετάσουμε, δεν είναι τόσο απλό, τι λένε οι ισολογισμοί».

Κι όμως αυτές οι γυναίκες πρέπει να πάρουν σύνταξη κι ας ψήφισαν ΠΑΣΟΚ. Γιατί είναι δικαίωμα, γιατί είναι υποχρέωση κοινωνική να αφεθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους, γιατί ήδη έχουν δώσει πάρα πολλά και συνολικά στην κοινωνία και ειδικά στα αφεντικά τους. Επειδή ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, δε σημαίνει πως πρέπει και να πληρώσουν. Ας το σκεφτούν μόνες τους αυτό την επόμενη φορά, όταν θα πληρώνουν για το φροντιστήριο γιατί το παιδί και με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ δε θα μαθαίνει γράμματα, όταν θα τρέχουν στο ιδιωτικό ιατρείο, όταν θα πληρώνουν στον αθλητικό σύλλογο... Θα 'χουν όλο το χρόνο να σκεφτούν. Αλλά, στη σύνταξη πρέπει να βγουν. Είναι ταξικό το ζήτημα κι ας μην καταλαβαίνουν πως και η ψήφος τους ταξική είναι, ενισχύει είτε το κεφάλαιο είτε την εργατική τάξη. Θα το καταλάβουν κι αυτό, αργά ή γρήγορα θα μάθουν στο πετσί τους ότι ψήφισαν για να γίνει πιο σκληρός ο βούρδουλας στο σβέρκο τους.

Μέχρι τότε μένει σε μας να βρούμε τρόπο αυτές οι γυναίκες να πάρουν τη θέση που τους ανήκει στο μετερίζι. Εχουμε αγώνα ήδη κι ας του κακοφαίνεται του Παπανδρέου. Ακου τι είπε: «Το ΚΚΕ εξήγγειλε πιο πολλές κινητοποιήσεις απ' όσες δεν έχει κάνει μέχρι τώρα». Στην αρχή είπαμε να του στείλουμε τ' ανθρώπου το ημερολόγιο των περσινών κινητοποιήσεων μπας και προσέχει την επόμενη φορά τι λέει. Μετά μάθαμε πως δε φταίει αυτός, το σκονάκι του αντιπροέδρου την είχε κάνει τη λαδιά. Αλλά, τότε, γιατί δεν αφήνει τον ίδιο τον Πάγκαλο να τα λέει κι εκτίθεται ο ίδιος με πράγματα που δεν κατέχει;

Πώς το είπε εκείνο το καλό ο Τσίπρας; Να προστατέψουμε τη κυβέρνηση από τις πιέσεις που δέχεται! Δηλαδή δεν είναι «τραβάτε με κι ας κλαίω»; Δηλαδή, πράγματι την πιέζουν την κυβέρνηση τα μονοπώλια, ο ιμπεριαλισμός και πρέπει οι λαϊκές δυνάμεις να βάλουνε μπροστά τα στήθη τους; Κι αναρωτιόμασταν κι εμείς γιατί κάτι δίκτυα ξαναβγήκανε στο δρόμο...

Ασχετο: Με δεδομένο ότι ο εμφύλιος ποτέ δεν τέλειωσε, κανένας εμφύλιος - δηλαδή κανένας ταξικός πόλεμος - δεν τελειώνει χωρίς να ηττηθεί απόλυτα και ανεπίστρεπτα η αστική τάξη, ποιος βιάζεται να κηρύξει συμφιλίωση; Μόνο αυτός που έχει λόγο να μη θέλει έναν τέτοιο πόλεμο. Τέτοιο λόγο δεν έχουν οι εργάτες.