Η δευτερολογία του κ. Παπανδρέου στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης ήταν διπλά αποκαλυπτική.

Ο κ. Παπανδρέου, αφού ευχαρίστησε τη ΝΔ για την συναίνεση που του προσέφερε, αφού καλωσόρισε την «προγραμματική αντιπολίτευση» του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνοντας στον κ. Τσίπρα ανοιχτή πρόσκληση για «προγραμματικές συγκλίσεις», εστίασε στο ΚΚΕ.

«Το ΚΚΕ εξάγγειλε τόσες κινητοποιήσεις όσες δεν είχε εξαγγείλει όλα τα 5,5 χρόνια», ισχυρίστηκε ο κ. Παπανδρέου, σχολιάζοντας την τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα.

Πρόκειται για αποστροφή, που, μέσα στην «ευφυία» της,

πρώτον: Αποδεικνύει ότι το «νέο ΠΑΣΟΚ» είναι τόσο διαφορετικού ήθους σε επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης όσο ήταν και το προηγούμενο. Σε βαθμό, μάλιστα, που από την πρώτη κιόλας παρουσία του ο πρωθυπουργός στη Βουλή, έφτασε να ανακυκλώνει τα περί «στήριξης του ΚΚΕ προς τη ΝΔ» (την οποία ο κ. Παπανδρέου ...ευχαρίστησε για τη συναίνεσή της)!

Δεύτερον: Αποκαλύπτει και μάλιστα διά στόματος Γ.Παπανδρέου ότι το ΚΚΕ, το μοναδικό κόμμα που δεν έτυχε των πρωθυπουργικών «γλυκόλογων», είναι το κόμμα που θεωρείται από το ΠΑΣΟΚ - και σωστά - ως ο βασικός του πολιτικός αντίπαλος και η μοναδική αντιπολίτευση στην ουσία της πολιτικής του.