Για αλλαγή «μοντέλου» ανάπτυξης κάνει λόγο το ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, μιλά για ανάπτυξη σε όφελος «όλων των παραγωγικών τάξεων», δηλαδή και για τους εργάτες, τους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους στις πόλεις. Επικέντρωσε στην πράσινη ανάπτυξη με πρόσκληση ξένων επενδύσεων για να αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας. Που τα ταυτίζει με τη ναυτιλία, τον τουρισμό, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την κατασκευή έργων υποδομών για μεταφορές. Είναι ανάπτυξη αποκλειστικά σε όφελος του κεφαλαίου, ενώ υποβαθμίζει συνειδητά άλλους τομείς της οικονομίας που μπορούν να αναπτυχθούν με βάση τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις, του μετάλλου, της ναυπηγοεπισκευής, του ξύλου. Αλλά και της κλωστοϋφαντουργίας, του ιματισμού, του δέρματος, που εμφανίζουν συρρίκνωση έως και εξαφάνιση. Και είναι κλάδοι που και πρώτες ύλες υπάρχουν και τεχνογνωσία και συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής, αφού απ' αυτήν εξασφαλίζονται πρώτες ύλες (βαμβάκι, μαλλί, δέρμα κλπ.). Ομως δε συμφέρουν το κεφάλαιο γι' αυτό εγκαταλείπονται. Γιατί αφ' ενός υπάρχουν άλλοι κλάδοι με μεγαλύτερη κερδοφορία, αφ' ετέρου δεν είναι «ανταγωνιστικοί» λόγω κατακτήσεων των εργαζομένων. Η ανάπτυξη δεν είναι υπόθεση μοντέλου, αλλά για ποιον γίνεται. Το ΠΑΣΟΚ υπόσχεται ανάπτυξη κερδών και όχι ικανοποίηση λαϊκών αναγκών.