ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του απεσταλμένου μας).--

Την εικόνα του κυρίαρχου του παιχνιδιού, που ελέγχει τις πολιτικές εξελίξεις και δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα πολιτικής σταθερότητας προκειμένου να επιταχύνει τους ρυθμούς υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής, επιχείρησε να δημιουργήσει ο Κ. Καραμανλής από τις Βρυξέλλες.

Απαντώντας σε σειρά σχετικών ερωτήσεων, προσπάθησε να «καθαρίσει» πλήθος ζητημάτων γύρω από τις κινήσεις του το επόμενο διάστημα και τη λειτουργία της κυβέρνησης, ενώ ξεκαθάρισε ότι το βάρος της κυβέρνησης θα πέσει στην παραγωγή έργου, μέσω της επιτάχυνσης της πολιτικής των μεταρρυθμίσεων. Μάλιστα πλειοδότησε στο ζήτημα της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, δηλώνοντας ότι «αποδίδουμε μεγάλη σημασία στην προετοιμασία των αγορών εργασίας για ανάπτυξη, στην περίοδο εξόδου από την κρίση».

Ο πρωθυπουργός μισοδιέψευσε το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών λέγοντας ότι «δεν έχει καμία πρόθεση να πάει σε εκλογές», αναδεικνύοντας ως βασική προτεραιότητα το επόμενο διάστημα «την ταχύτερη προώθηση έργου και των μεταρρυθμίσεων». Φάνηκε επίσης ότι δεν επιθυμεί εκλογές λόγω της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας επικρίνοντας το ΠΑΣΟΚ που εμπλέκει τον κορυφαίο θεσμό «με μικροκομματικές σκοπιμότητες».

Παράλληλα απέρριψε το σενάριο του ανασχηματισμού δηλώνοντας ότι «οι πολίτες δεν περιμένουν κινήσεις αντιπερισπασμού». Προχώρησε σε επίδειξη δύναμης προς το εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος δείχνοντας την πόρτα της εξόδου στον Γ. Μανώλη και προκαλώντας τον ακόμα και να ρίξει την κυβέρνηση. «Κανέναν δεν κρατάμε με το ζόρι» είπε όταν ρωτήθηκε για την προαναγγελία μελλοντικής παραίτησης του γαλάζιου βουλευτή. Και συμπλήρωσε: «Δικαίωμά του να παραιτηθεί, ακόμα και αν θέλει να άρει την εμπιστοσύνη του, αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη της πράξης του». Στο ίδιο μήκος κύματος ανέφερε ότι «έχει τον τελικό λόγο» για την τύχη των βουλευτών που έχουν εμπλακεί σε διάφορα σκάνδαλα.

Παράλληλα επιτέθηκε στο ΛΑ.Ο.Σ, χαρακτηρίζοντας αήθη και αδιανόητη την πρόσκληση του Γ. Καρατζαφέρη προς τους απογοητευμένους βουλευτές της ΝΔ.

Αναφερόμενος στο θέμα της τρομοκρατίας, αρχικά προσπάθησε να θωρακίσει τις δυνάμεις καταστολής απέναντι στην κριτική και την αμφισβήτηση, ενώ έθεσε θέμα πολιτικής συναίνεσης στην εφαρμογή της τρομο-νομοθεσίας. Απέκρουσε τις αιτιάσεις περί δήθεν διάλυσης της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας υποστηρίζοντας μάλιστα ότι «ο μηδενισμός και η κριτική το μόνο που εξυπηρετούν είναι ο στόχος των τρομοκρατών». Ζήτησε πολιτική σύγκλιση στα θέμα της τρομοκρατίας, επισημαίνοντας ότι δεν την βλέπει από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει με νόημα ότι ο αντιτρομοκρατικός νόμος που ψηφίστηκε επί ΠΑΣΟΚ ψηφίστηκε από όλους τους βουλευτές της ΝΔ, ενώ από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ υπήρξαν βουλευτές που δεν τον ψήφισαν.