MotionTeam

Ετσι, η «μεταμνημονιακή» σχολική χρονιά αρχίζει με συμβασιούχους ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς, που θα κληθούν να στελεχώσουν τα σχολεία αναπληρώνοντας τους εαυτούς τους. Ακόμα και από τους πανηγυρισμούς για τις 19.480 προσλήψεις αναπληρωτών, αυτό που τελικά μένει, είναι οι τεράστιες ανάγκες της Εκπαίδευσης που άφησε ακάλυπτες η 10ετής αδιοριστία, ενώ φυσικά δεν λείπουν τα κενά.

Την ίδια στιγμή, τα σχολεία ανοίγουν πληγωμένα από τις περικοπές και τον «εξορθολογισμό» του κόστους, σε όλο το φάσμα της λειτουργίας τους. Καθεστώς έχει γίνει και η υποχρηματοδότηση των Σχολικών Επιτροπών, ενώ το ζήτημα των υποδομών και της σχολικής στέγης έρχεται επιτακτικά στην επιφάνεια, καθώς έχουν συσσωρευτεί προβλήματα και ελλείψεις, για την αντιμετώπιση και το ξεπέρασμα των οποίων, αλλά κυρίως για τη δημιουργία όλων των απαραίτητων υποδομών, απαιτείται γενναία χρηματοδότηση από το κράτος. Πόσο μάλλον μετά τις καταστροφές στην Αττική από τις πυρκαγιές, που ανέδειξαν επιτακτικά το ζήτημα των υποδομών, της ασφάλειας, της προστασίας, της αντισεισμικής θωράκισης κ.λπ., αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα την αγριότητα ενός συστήματος που συνθλίβει τις λαϊκές ανάγκες στη λογική «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο...

Τα προηγούμενα χρόνια, μια σειρά από νόμοι και αποφάσεις οδήγησαν σε αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών, του αριθμού μαθητών ανά τάξη, έκαναν καθεστώς και διεύρυναν την κινητικότητα των εκπαιδευτικών από σχολείο σε σχολείο, έφεραν αλλαγές στο ωρολόγιο πρόγραμμα και την αναχρονιστική διπλή και τριπλή ανάθεση μαθημάτων σε εκπαιδευτικούς πέρα από την ειδικότητά τους, την παγίωση της πρακτικής του κλεισίματος τομέων και ειδικοτήτων σε ΕΠΑΛ. Το ξεκίνημα της σχολικής χρονιάς βρίσκει εκατοντάδες μαθητές τομέων και ειδικοτήτων να αναγκάζονται να μετακινούνται πολλά χιλιόμετρα ή να αλλάξουν την ειδικότητα που είχαν επιλέξει, καθώς η κυβέρνηση συνέχισε το κλείσιμο τμημάτων που χαρακτηρίζει «ολιγομελή».

Στις 3 Σεπτέμβρη ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Παιδείας οι αλλαγές στο Λύκειο και στο σύστημα πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Οι αλλαγές συνοδεύτηκαν με μία επιχειρηματολογία που περιγράφει παθογένειες του υπάρχοντος συστήματος, οι οποίες όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται, αλλά εντείνονται. Διπλές εξετάσεις πανελλαδικού τύπου, εξοβελισμός της όποιας γενικής γνώσης μετά τη Β' Λυκείου, μια Γ' Λυκείου - φροντιστήριο, επιλογές ζωής για τους μαθητές ακόμα πιο νωρίς και πιο περιορισμένες, είναι από τα χαρακτηριστικά που θα περιλαμβάνει το σχετικό νομοσχέδιο που προγραμματίζει να φέρει στη Βουλή μέχρι το τέλος της χρονιάς η κυβέρνηση. Το μεγάλο δε ζήτημα του περιεχομένου της σχολικής γνώσης παραμένει, με την κυβέρνηση να διατηρεί τα περιβόητα σχολικά βιβλία και προγράμματα της περιόδου 2006 - 2007 σε όλο το φάσμα της Εκπαίδευσης.

Η δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή θα αφορά μόλις το 25% των προνηπίων την πρώτη χρονιά εφαρμογής, προϋποθέτει σε πολλές περιπτώσεις μετακινήσεις και συνωστισμό παιδιών, αντί για καθολική εφαρμογή με εξασφάλιση των όρων και προϋποθέσεων, με υποδομές και διορισμούς.

Μπροστά μας βρίσκεται και η εφαρμογή του νόμου για τις «νέες δομές υποστήριξης της εκπαίδευσης», που εισάγει την αντιδραστική «αξιολόγηση» στο σχολείο - με «αξιολόγηση» 20.000 στελεχών - την αυτοαξιολόγηση, που ανοίγουν το δρόμο στην κατηγοριοποίηση σχολείων, στην αυτοχρηματοδότηση, σε νέα βάρη στις οικογένειες. «Αξιολόγηση» και αυτονομία είναι άλλωστε και ο πυρήνας της έκθεσης του ΟΟΣΑ, που παρέλαβε η συγκυβέρνηση, με έναν οδοστρωτήρα μέτρων, πολλά από τα οποία έχει ενσωματώσει στην πολιτική της.