Η εθνικιστική αυστριακή κυβέρνηση, υπό το σύνθημα «Νέα δικαιοσύνη», μείωσε δραστικά τα επιδόματα που λαμβάνουν οι πρόσφυγες και οι αιτούντες άσυλο στη χώρα. Τώρα, με τη «μεταρρύθμιση» με τίτλο «Νέο επίδομα ανεργίας» (Αrbeitslosengeld NEU), ετοιμάζει περικοπές και για τους (Αυστριακούς) ανέργους, εξηγώντας ότι «δικαιοσύνη» στον καπιταλισμό σημαίνει «όλοι προς τα κάτω».

Υπό προϋποθέσεις, το επίδομα ανεργίας (Arbeitslosengeld) ανέρχεται στο 55% του προηγούμενου καθαρού εισοδήματος και διαρκεί περίπου 5 μήνες (20 βδομάδες). Ανάλογα με την ηλικία και τα χρόνια εργασίας, μπορεί να φτάσει τους 13 μήνες (52 βδομάδες). Οταν λήξει η περίοδος του επιδόματος ανεργίας, δίνεται η λεγόμενη «επείγουσα βοήθεια» (Notstandshilfe), στο 90% - 95% του επιδόματος ανεργίας, και καταβάλλεται για απεριόριστο χρονικό διάστημα, αλλά δεν επαρκεί για το κόστος ζωής.

Ο Αυστριακός καγκελάριος, Σεμπάστιαν Κουρτς, έχει ξεκαθαρίσει ότι η «επείγουσα βοήθεια» θα καταργηθεί και ο άνεργος θα «πέφτει» στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα (Mindestsicherung). Αυτό σημαίνει, καταρχάς, ότι οι παροχές ανεργίας θα μειωθούν, ιδιαίτερα για όσους εργάζονταν πολλά χρόνια, είχαν έναν αξιοπρεπή μισθό και άρα ένα σχετικά υψηλό επίδομα ανεργίας. Επίσης, οι δικαιούχοι του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος δεν επιτρέπεται να έχουν «περιουσιακά στοιχεία» (αυτοκίνητο, καταθέσεις κ.ά.) που ξεπερνούν τις 4.200 ευρώ. Δηλαδή, στο εξής και οι άνεργοι θα κληθούν να ξεπουλήσουν ό,τι έχουν, προκειμένου να παίρνουν το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.

Το «νέο επίδομα ανεργίας» θα πιέζει εντονότερα τους δικαιούχους να δέχονται δουλειές σε οποιοδήποτε μέρος της χώρας. Ιδιαίτερα στην τουριστική βιομηχανία, οι υπηρεσίες εύρεσης εργασίας θα κατανέμουν τους ανέργους σε όλη τη χώρα, ανάλογα με τις ανάγκες των επιχειρήσεων, υπό την απειλή της μη καταβολής επιδόματος.

Ηδη οι μακροχρόνια άνεργοι αντιμετωπίζουν κυρώσεις. Πέρυσι η Υπηρεσία Αγοράς Εργασίας (AMS) έκοψε το επίδομα ανεργίας ή την έκτακτη βοήθεια σε 111.451 ανέργους (από τους 145.976 με επίδομα ανεργίας και 167.075 με επείγουσα βοήθεια). Στις περισσότερες περιπτώσεις οι δικαιούχοι έχασαν ραντεβού με την υπηρεσία. Σε περίπου 19.000 κόπηκε επειδή αρνήθηκαν δουλειά ή κατάρτιση. Η Υπηρεσία δεν δέχτηκε δικαιολογίες όπως «πέθανε η γιαγιά μου» ή «η δουλειά είναι μακριά από το σπίτι μου». Επίσης, τιμωρήθηκαν αρκετοί που αρνήθηκαν κακοπληρωμένη εργασία, π.χ. με μισθό 565 ευρώ, δηλαδή ούτε καν κοντά στο όριο της φτώχειας.