«Στις 7 και 8 Ιουνίου στον Βύρωνα θα πραγματοποιηθεί μια "αναδρομική έκθεση" τραγουδιών μου με όσους περπάτησαν μαζί μου. Τραγούδια κοινού αισθήματος, τραγούδια που πορεύτηκαν με τον καθένα αλλά και με όλους μαζί στη διάρκεια 50 χρόνων που εργάζομαι πάνω στο έντεχνο νεοελληνικό τραγούδι. Είμαι ευγνώμων σε αυτούς τους 11 τραγουδιστές γιατί μου δάνεισαν το κύρος και το ταλέντο τους, με συνέπεια το τραγούδι μου να φτάσει στα χείλη και στην ψυχή του κόσμου και μάλιστα πολλές φορές σε τρεις τουλάχιστον γενιές.
Η Αλεξίου, ο Νταλάρας, ο Μητσιάς, ο Παπακωνσταντίνου θα είναι εκεί.
Μαζί και ο Μεράντζας με τον Θωμαΐδη. Αλλά και η νεότερη γενιά με τον Κότσιρα, τον Πασχαλίδη, τον Θηβαίο, καθώς και οι δυο τελευταίες ανακαλύψεις μου, η Αντωνοπούλου και η Πολυχρονίδη. Ολοι τους ήταν συγκινητικοί. Οταν τους το πρότεινα σαν να είχαν συνεννοηθεί. "Ο,τι θες, όποτε θες, όπου θες". Είναι σπουδαίο να βλέπεις τα χρόνια να περνάνε και τα αγαπημένα πρόσωπα να είναι πάντα δίπλα σου.
Αλλά αυτό το "όσοι περπάτησαν μαζί μου" αφορά επίσης και τον κόσμο που με ακολουθεί. Χτες βράδυ έξω από το σπίτι μου, μου φώναξε ένας νέος πάνω σ' ένα μηχανάκι "Θάνο δεν θα μας χωρέσει ο Βύρωνας. Σε αγαπάμε". Αυτή η οικειότητα και ο σεβασμός που μου δείχνουν απλοί άνθρωποι διαφορετικών γενεών με συγκινεί και με κάνει ευτυχισμένο. Οπως άλλωστε συνέβη πρόσφατα και με την "Καντάτα για τη Μακρόνησο" που παρουσίασα για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ.
Στο Βύρωνα θα τα δώσω όλα. Γιατί "το έργο και αυτή τη φορά θα παιχτεί με μένα στη σκηνή"».