14.000 εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας στα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο της απόλυσης (φωτ. από παλιότερη συνέλευση εργολαβικών στον «Ευαγγελισμό»)

Συγκεκριμένα, το πλάνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προβλέπει μέχρι το τέλος του 2018 να απολυθούν διαδοχικά από τα δημόσια νοσοκομεία: 7.000 εργολαβικοί εργάτες. Περίπου 3.000 εργαζόμενοι που προσλήφθηκαν μέσω προγραμμάτων ΟΑΕΔ (στην πλειοψηφία τους τραυματιοφορείς), 2.100 επικουρικοί γιατροί (τμήμα των οποίων διανύει το δεύτερο μήνα απληρωσιάς), 1.000 επικουρικοί νοσηλευτές, παρασκευαστές κ.ά.

Η φάμπρικα των απολύσεων έχει ήδη πάρει μπροστά: Την προηγούμενη Τετάρτη κλήθηκαν δύο επικουρικές εργαζόμενες στο 251 Γενικό Νοσοκομείο Αεροπορίας να υπογράψουν την απόλυσή τους. Την ίδια μέρα πραγματοποιήθηκε στάση εργασίας και συγκέντρωση στο υπουργείο Υγείας, κατά τη διάρκεια της οποίας, σε συνάντηση με τον αναπληρωτή υπουργό Π. Πολάκη και έπειτα από επικοινωνία του με το υπουργείο Αμυνας, τους δόθηκε η δέσμευση ότι «το θέμα θα λυθεί, οι συμβάσεις θα παραταθούν». Την επομένη όμως, που οι δύο εργαζόμενες παρουσιάστηκαν κανονικά στη δουλειά τους, οι υπηρεσίες τούς δήλωσαν ότι ήδη ανήγγειλαν αμετάκλητα την απόλυσή τους και μάλιστα ειδοποίησαν την ασφάλεια του νοσοκομείου να τις πετάξει έξω...

Δυο μέρες αργότερα απολύθηκαν άλλοι τρεις επικουρικοί από το 414 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ειδικών Νοσημάτων, ενώ μέχρι το τέλος του μήνα αναμένεται να απολυθούν 34 ακόμη επικουρικοί υγειονομικοί που υπηρετούν στα στρατιωτικά νοσοκομεία.

Ενας από τους βασικούς στόχους της εξελισσόμενης επίθεσης από το αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του είναι να αποδεσμευτεί σταδιακά η μισθοδοσία όλου του προσωπικού από τον κρατικό προϋπολογισμό, και οι εργαζόμενοι - με την οποιαδήποτε εργασιακή σχέση - να πληρώνονται από τα έσοδα του νοσοκομείου. Αυτό σημαίνει ότι το εργασιακό τους μέλλον και η μισθοδοσία τους θα εξαρτάται από το πόσο συνεισφέρουν στην προσέλκυση εσόδων, ώστε να κάνουν το τμήμα τους «βιώσιμο». Αυτό είναι το νόημα της δέσμευσης της κυβέρνησης να μετατρέψει τα δημόσια νοσοκομεία σε «αυτοτελείς οικονομικά μονάδες», δηλαδή σε επιχειρήσεις. Τμήματα που εξασφαλίζουν χρηματοδότηση και έσοδα, είτε απευθείας από τους ασθενείς είτε από χορηγίες κλπ., θα αναπτύσσονται, αν όχι θα συγχωνεύονται ή θα κλείνουν, ανεξάρτητα από επιστημονικά κριτήρια και από τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες.

Αυτό σηματοδοτείται και από την περαιτέρω μείωση των κρατικών κονδυλίων για την Υγεία και τη σταδιακή μετατροπή των νοσοκομείων σε αμιγείς επιχειρήσεις, ώστε από το 2020 και μετά, σε εναρμόνιση με τους στόχους της ΕΕ, τα νοσοκομεία να είναι αυτοχρηματοδοτούμενα, με δυνατότητα αμελητέας επιχορήγησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ηδη στο προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2018 αποτυπώνεται νέα μείωση, κατά 360 εκατ. ευρώ για τα δημόσια νοσοκομεία, και κατά 280 εκατ. ευρώ για τον ΕΟΠΥΥ.

Σήμερα, ακόμα και με τα ισχύοντα οργανογράμματα, που είναι ανεπαρκή για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, τα νοσοκομεία δουλεύουν με τις κενές οργανικές θέσεις να φτάνουν στο 35%. Οι προωθούμενες απολύσεις των εργαζομένων με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η μεγάλη έλλειψη προσωπικού, το νέο πετσόκομμα του κρατικού προϋπολογισμού, θα έχουν ακόμα πιο σοβαρές και επικίνδυνες επιπτώσεις και στην υγεία του λαού, ανοίγοντας το δρόμο για την παραπέρα εμπορευματοποίησή τους, αλλά και για ιδιωτικοποιήσεις τμημάτων.

Επιπλέον, η πανσπερμία «ευέλικτων» σχέσεων εργασίας στα δημόσια νοσοκομεία (ΟΑΕΔ, επικουρικοί, ΕΣΠΑ, ΚΕΕΛΠΝΟ, εργολαβικοί κ.ά.) αξιοποιείται από την κυβέρνηση για να διασπά τους εργαζόμενους (με τις πλάτες πρώην και νυν κυβερνητικών συνδικαλιστών), να πετάει τις ευθύνες για τα λειψά δικαιώματα, την απληρωσιά και οποιοδήποτε πρόβλημα προκύπτει, από τον ένα φορέα στον άλλο (υπουργείο Υγείας, Εργασίας, ΟΑΕΔ, Ελεγκτικό Συνέδριο κ.ο.κ.).

Τους τελευταίους μήνες είναι «στον αέρα» η μισθοδοσία περίπου 500 επικουρικών γιατρών, των οποίων τα εντάλματα πληρωμής μισθών και εφημεριών επιστρέφονται αθεώρητα από Επιτρόπους του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Οι συγκεκριμένοι επικουρικοί εργάζονται για πάνω από 24 μήνες στην ίδια θέση, οπότε οι Επίτροποι, με βάση την αντεργατική νομοθεσία, θεωρούν μη σύννομες τις ανανεώσεις των συμβάσεών τους. Αντίστοιχο πρόβλημα, σύμφωνα με την παραδοχή του ίδιου του υπουργείου, αντιμετωπίζουν τουλάχιστον 450 ακόμα εργαζόμενοι άλλων ειδικοτήτων, που εργάζονται ως επικουρικό προσωπικό.

Η «υπόσχεση» του υπουργού Υγείας περιορίζεται στο ότι «το θέμα των επικουρικών πρόκειται να συζητηθεί στην ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου», ενώ προσπαθεί να αποπροσανατολίσει με τους «καλούς και κακούς πάρεδρους» και κάθε είδους νομικά τερτίπια, αποκρύπτοντας ότι η γιγάντωση των «ευέλικτων» μορφών εργασίας, οι απολύσεις και η απληρωσιά είναι αναπόσπαστο κομμάτι της αντιλαϊκής στρατηγικής του κεφαλαίου στην Υγεία. Το έδαφος, εξάλλου, για τη λήψη αρνητικής απόφασης από το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει ήδη στρωθεί, καθώς έχει προηγηθεί συνεδρίαση κλιμακίου του τμήματος στη Θεσσαλονίκη, που ήταν απορριπτική.

Αν η κυβέρνηση ήθελε να δώσει πραγματικά λύση, θα μπορούσε να φέρει τροπολογία με την οποία θα μονιμοποιούνταν οι εργαζόμενοι με ελαστικές σχέσεις εργασίας, που έτσι κι αλλιώς είναι γνωστό ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες (επιτακτικές, μάλιστα, τις χαρακτηρίζει η αιτιολόγηση της πρόσληψής τους), έχουν προσληφθεί με τα ίδια κριτήρια των μόνιμων υπαλλήλων και έχουν δώσει όλα αυτά τα χρόνια εξετάσεις για την αξία τους, στηρίζοντας τη λειτουργία των νοσοκομείων.

Την ίδια ώρα, το υπουργείο κάνει λόγο για «χιλιάδες προσλήψεις», που ακόμα κι αν υλοποιηθούν αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων και των απολύσεων. Συγκεκριμένα, σε επίπεδο προσλήψεων μόνιμου προσωπικού για το 2017 έχουν προκηρυχθεί από το Φλεβάρη 1.200 διορισμοί γιατρών και δεν έχουν προσληφθεί ούτε 400. Για το 2018 έχουν εξαγγελθεί άλλες 1.500 προσλήψεις. Για όσους δεν είναι γιατροί, η μόνη πανελλαδική προκήρυξη έγινε στις αρχές του 2017 για 1.650 άτομα, που ακόμη δεν έχουν προσληφθεί και λένε ότι θα προκηρυχθούν άλλες 3.000 για το 2018.

Σε πάνω από 30.000 υπολογίζονται τα κενά των υγειονομικών στα δημόσια νοσοκομεία, ακόμη και μετά το πετσόκομμα των οργανισμών τους, που αναμένεται να συνεχιστεί, καθώς ήδη η κυβέρνηση έχει καταθέσει σχέδιο νόμου για την «αναμόρφωση των Οργανισμών των δημόσιων νοσοκομείων». Παράλληλα, συνεχίζονται κατά εκατοντάδες κάθε χρόνο οι αποχωρήσεις μόνιμου προσωπικού για λόγους συνταξιοδότησης.

Ακόμα κι αυτοί οι αριθμοί που εξαγγέλλονται από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου, επιβεβαιώνουν ότι το μεγάλο μέρος των προσλήψεων αφορά συμβάσεις κάθε είδους, που αντικαθιστούν άλλους συμβασιούχους που απολύονται. Ακόμα κι αν έρθει νέο προσωπικό, θα είναι με ημερομηνία λήξης, θα πρέπει να εκπαιδευτεί στα νέα του καθήκοντα και μέχρι να τα εμπεδώσει θα πρέπει να ξαναφύγει. Αυτή η κατάσταση έχει προφανώς αντανάκλαση τόσο στην υγεία και ασφάλεια των ασθενών, όσο και σε αυτή των εξουθενωμένων υγειονομικών που παραμένουν, καλύπτοντας τα τεράστια κενά και τον ασύλληπτο όγκο δουλειάς.

Το σύνολο της κυβερνητικής προπαγάνδας αποδομήθηκε κατά τη διάρκεια της μαζικής σύσκεψης επικουρικών και συμβασιούχων του ΟΑΕΔ που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα στον «Ευαγγελισμό», με πρωτοβουλία του Σωματείου Εργαζομένων του Νοσοκομείου.

Εργαζόμενοι και συνδικαλιστές από περίπου 20 νοσοκομεία και προνοιακά ιδρύματα πήραν μέρος στη σύσκεψη, συζήτησαν για τα οξυμένα προβλήματα στην Υγεία και ανέδειξαν την ανάγκη οι εργαζόμενοι να συντονίσουν τα βήματά τους ανεξάρτητα από σχέση εργασίας.

«Οι απαντήσεις που ως τώρα έχουν δοθεί από τους αρμόδιους υπουργούς είναι αρνητικές για τη μονιμοποίηση και αόριστες όσον αφορά την πληρωμή των δεδουλευμένων. Στο πλαίσιο της τρίτης "αξιολόγησης" που συμφώνησε η κυβέρνηση με το κουαρτέτο, είναι και η διαιώνιση των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Μπαίνει επιτακτικά το ζήτημα ενιαίας αντίστασης και διεκδίκησης. Να οργανώσουμε με τη συμβολή των σωματείων μια ενιαία κινητοποίηση», τόνισε ο πρόεδρος του ΣΕΝΕ, Ηλίας Σιώρας.

Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία θα πραγματοποιήσουν την Τρίτη 12/12, στις 4 μ.μ., συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη Βουλή. Προσυγκέντρωση θα γίνει στις 3 μ.μ. στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) του «Ευαγγελισμού». Βασικά αιτήματα της κινητοποίησης είναι τα εξής: Να μη γίνει καμία απόλυση. Να καταβληθούν άμεσα όλα τα δεδουλευμένα και να εξασφαλιστεί ομαλή ροή μισθοδοσίας. Να υπάρξει τροπολογία για τη μονιμοποίηση των εργαζομένων με ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Η κινητοποίηση δουλεύεται σε κάθε χώρο δουλειάς, κόντρα στα εμπόδια που βάζουν συνδικαλιστικές δυνάμεις που εμποδίζουν την εγγραφή των συμβασιούχων στα πρωτοβάθμια σωματεία στα νοσοκομεία, χρησιμοποιώντας διάφορα προσχήματα. Στόχος είναι η συγκεκριμένη κινητοποίηση να αποτελέσει ακόμη ένα βήμα για τη μαζική συμμετοχή των υγειονομικών στην πανελλαδική απεργία στις 14/12.

Η Μ.Λ. είναι επικουρικός γιατρός εδώ και 7 χρόνια. «Κρινόμαστε καθημερινά στη δουλειά μας», τονίζει, «οι διευθυντές κάθε χρόνο υπογράφουν τις συμβάσεις μας και εκφράζουν τη συμφωνία τους για την παραμονή μας. Μετά από 7 χρόνια δουλειάς δικαιούμαστε μόνιμη θέση εργασίας, πολύ περισσότερο όταν υπάρχει αθρόα αποχώρηση γιατρών από το ΕΣΥ λόγω συνταξιοδότησης, χωρίς να προκηρύσσονται θέσεις επιμελητών. Ακόμη κι αν προκηρυχθούν, πολλοί από μας δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε τα χαρτιά μας και να διεκδικήσουμε μια μόνιμη θέση. Αρκετοί έχουμε υπερβεί τα 50 και 55 έτη, αν σκεφτείς ότι είχαμε πολλά χρόνια ανεργίας και άλλα 7 χρόνια στο Δημόσιο...».

Η Ελένη Μπάγια, επικουρική παθολόγος στον «Ευαγγελισμό», όπου μαζί με άλλους 9 εργαζόμενους στελεχώνει το ΤΕΠ, λέει στον «Ριζοσπάστη»: «Δεχόμαστε δεκάδες περιστατικά τη μέρα, υπάρχει φόρτος εργασίας, είμαστε όμηροι - συμβασιούχοι χωρίς προοπτική μονιμοποίησης. Στελεχώνουμε τα τμήματα του Νοσοκομείου και δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό, καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες του λαού και για πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη, και η απάντηση που δίνουν τα επιτελεία της κυβέρνησης είναι ότι θα είμαστε σε μια διαρκή ανακύκλωση εργασίας - ανεργίας και δεν πρόκειται να καλυφθούν οι μόνιμες ανάγκες με μόνιμο προσωπικό. Αν απολυθούμε π.χ. από το ΤΕΠ, η περίθαλψη των ασθενών θα μείνει πίσω. Ο κόσμος ασφυκτιά. Δεν έχει Κέντρα Υγείας, δεν έχει γιατρούς ειδικοτήτων σε πρωτοβάθμιο επίπεδο και έρχονται σε δευτεροβάθμιο για να βρουν μια άμεση λύση για το πρόβλημά τους. Τα προβλήματα θα γίνουν ακόμη πιο εκρηκτικά για τον κόσμο που υποφέρει. Και οι ασθενείς και ο λαός, κάθε εργαζόμενος και άνεργος, πρέπει να καταλάβουμε ότι τα προβλήματα είναι κοινά. Σήμερα μπορεί να είναι εργαζόμενοι, αύριο να είναι ασθενείς. Να παλέψουμε για μόνιμες προσλήψεις προσωπικού και πλήρη πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από εργαζόμενους που δεν θα συνθλίβονται στις μυλόπετρες των ελαστικών σχέσεων εργασίας».