Από την προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να αποπροσανατολίσει από τις ευθύνες της και να «αθωώσει» συνολικότερα την πολιτική της εμπορευματοποίησης της Υγείας, χαρακτηρίστηκε η συζήτηση για την επιδημία της ιλαράς, στις 3/10 στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής.

Μέλη της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών και άλλοι επιστήμονες ανέδειξαν την ανάγκη έγκαιρου και εκτεταμένου εμβολιασμού, ενώ έγινε αναφορά και σε ελλείψεις και προβλήματα που παρατηρούνται στην τρέχουσα περίοδο επιδημικής έξαρσης της ιλαράς.

Μεταξύ άλλων, ο Π. Παναγιωτόπουλος, καθηγητής του Τομέα Υγείας του Παιδιού της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, σημείωσε: «Βρισκόμαστε σε μια έναρξη, λάβετε υπόψη ότι η επιδημία δεν έχει μπει ακόμα στα σχολεία. Είμαστε στην ώρα της μάχης. Πρέπει να γίνουν εκτεταμένα εμβολιασμοί, ώστε να πετύχουμε το μεγαλύτερο δυνατό ποσοστό κάλυψης, που αφορά αφενός την ατομική κάλυψη των εμβολιαζόμενων και αφετέρου αυτό το φράγμα προστασίας».

Από την πλευρά των κυβερνητικών στελεχών, μπροστά στην ολοφάνερη απουσία ενός εκτεταμένου κρατικού συστήματος πρόληψης, ο γγ Δημόσιας Υγείας, Γ. Μπασκόζος, επιχείρησε να επιρρίψει τις ευθύνες αποκλειστικά στις προηγούμενες κυβερνήσεις, την αντιλαϊκή πολιτική των οποίων διατηρεί και βαθαίνει η σημερινή κυβέρνηση. «Δεν υπάρχει αμφιβολία», ανέφερε, «ότι έχει καταργηθεί η εθνική δημόσια υποδομή εμβολιασμών στη χώρα. Αυτό είναι αλήθεια. Θυμάστε τα ΠΙΚΠΑ, θυμάστε πώς κάναμε τα εμβόλια εμείς; Τα θυμάστε όλα αυτά; Εχουν καταργηθεί επί συγκεκριμένων κυβερνήσεων».

Ο δε υπουργός Υγείας, Α. Ξανθός, πέρα από διάφορα ευχολόγια, δεν ανέφερε κανένα επιπρόσθετο ουσιαστικό μέτρο. Προετοιμάζοντας μάλιστα το έδαφος για τα χειρότερα, ανέφερε ότι «υγειονομικά σύνορα δεν υπάρχουν στον κόσμο. Και προφανώς, οι επιδημικές εξάρσεις οποιωνδήποτε νοσημάτων, ακόμα και ξεχασμένων νοσημάτων, θα έρθουν και στην Ελλάδα όσο καλά και αν είναι τα "στάνταρ" της επιδημιολογικής επιτήρησης, όσο καλά και αν λειτουργούν οι υπηρεσίες δημόσιας Υγείας». Την ίδια ώρα μάλιστα που ανέφερε ότι απαιτούνται «διαρκής εγρήγορση, διαρκής ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και φυσικά μηχανισμός έγκαιρης προληπτικής και αποτρεπτικής παρέμβασης», υπέδειξε ως «σημαντική παρέμβαση πρόληψης και προστασίας της δημόσιας υγείας» την νέα αντιλαϊκή μεταρρύθμιση που προώθησε η κυβέρνηση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, με τις περιβόητες ΤΟΜΥ...

Ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Λαμπρούλης, στην παρέμβασή του υπογράμμισε: «Ηταν γνωστό πριν την επιδημία το μεγάλο ποσοστό των ανεμβολίαστων παιδιών και εδώ μπαίνει ένα ερώτημα: Γιατί το κράτος δεν πήρε τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα; Η καταγραφή του ποσοστού των ανεμβολίαστων που ασθένησαν είναι το αποτέλεσμα και όχι η αιτία του προβλήματος. Κατά τη γνώμη μας, η αιτία δεν είναι άλλη από τις τεράστιες ελλείψεις των μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας που έχουν να κάνουν με τη στελέχωσή τους, με τις κινητές μονάδες, συστηματικά προγράμματα ενημέρωσης και εκπαίδευσης για την αξία του εμβολιασμού, την επάρκεια σε εμβόλια και βεβαίως τον εμβολιασμό των Ρομά, αυτής της κατηγορίας που εκεί υπήρχε μεγάλη έξαρση της νόσου».

Πρόσθεσε ότι στη σχετική εγκύκλιο που εκδόθηκε, «ενώ προσδιορίζονται οι κατηγορίες του πληθυσμού που πρέπει να εμβολιαστούν άμεσα», το ίδιο το κράτος «πετάει το μπαλάκι στο λαό, δηλαδή στην ατομική ευθύνη καθενός να εκτιμήσει αν συγκαταλέγεται σε αυτούς που πρέπει να εμβολιαστούν (...) Χτίζεται ακριβώς στη βάση της ατομικής ευθύνης η αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας και της εμπορευματοποίησης, αδυνατίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο πρακτικά την εφαρμογή ενός κεντρικού σχεδίου για τη δημόσια υγεία, που μόνο ένα κρατικό σύστημα Υγείας μπορεί να παρέχει, με πλήρεις υπηρεσίες και πλήρη ευθύνη για την παροχή αυτών των υπηρεσιών Υγείας».

Το πρόβλημα, τόνισε, δεν είναι θέμα «κακού σχεδιασμού» της κυβέρνησης, αλλά «είναι ζήτημα του χαρακτήρα της ανάπτυξης και ποιον υπηρετεί αυτή η ανάπτυξη. Το κράτος είναι αποτελεσματικό στο να φτιάχνει μηχανισμούς για τη δραστική περικοπή της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης, όμως δεν έχει ιδέα για το πόσοι και ποιοι δεν έχουν εμβολιαστεί και κυρίως, πού και πώς θα εξασφαλίσει τον εμβολιασμό τους».

Επισήμανε ότι «η διασφάλιση της δημόσιας υγείας σε ό,τι αφορά το κομμάτι αυτό, είτε της ιλαράς, είτε των άλλων εμβολίων, επιτυγχάνεται με πλήρη εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού, με κρατική ευθύνη και όχι ατομική».

Σχολιάζοντας δε το ζήτημα του «αντιεμβολιαστικού κινήματος», επισήμανε ότι αυτό αποκτά έδαφος όσο η ενημέρωση αποτελεί κυρίως «ατομική ευθύνη».