Η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) καταγγέλλει τη Διοίκηση του Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Αχαΐας (φαρμακαποθήκη), που από τον προηγούμενο μήνα προχώρησε μονομερώς σε περικοπή επιδομάτων τα οποία προβλέπονται από τις ατομικές συμβάσεις των εργαζόμενων και αφορούν: Ανθυγιεινό, επίδομα γάμου, ηλεκτρονικού υπολογιστή κ.ά. Η εργοδοσία προχώρησε στη μονομερή αυτή ενέργεια, κάνοντας χρήση του αντεργατικού πλαισίου που έχει διαμορφωθεί και συνεχίζει να διαμορφώνεται όλα αυτά τα χρόνια από το σύνολο των κυβερνήσεων για την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων, για τη θωράκιση της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

Η ΟΕΦΣΕΕ προειδοποιεί τους εργαζόμενους του Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Αχαΐας και τους καλεί «να μην πέσουν θύματα των εκβιαστικών διλημμάτων και των αυταπατών της εργοδοσίας και των υποστηρικτών της. Να μην αποδεχτούν τις περικοπές στους μισθούς τους, ούτε τις εργασιακές σχέσεις "πολλών ταχυτήτων", και να τις αντιπαλέψουν με όλα τα μέσα και τους τρόπους που διαθέτουν, μαζί με το κλαδικό σωματείο τους. Να αξιοποιήσουν και το γεγονός ότι η μονομερής περικοπή της εργοδοσίας "πάσχει" νομικά, αφού η κλαδική σύμβαση έχει περιέλθει σε ατομικούς όρους από το 2010, πριν από την εφαρμογή του αντεργατικού νόμου που προβλέπει τη μονομερή περικοπή επιδομάτων».

Ακόμα, επισημαίνει ότι «δεν υπάρχει κανένα κοινό συμφέρον εργοδοσίας και εργαζομένων, τα αντεργατικά μέτρα που περνάνε δεν ανακαλούνται από κανέναν εργοδότη, αντίθετα διευρύνονται. Τίποτα δεν έχει χαριστεί στους εργαζόμενους, όλα έχουν κατακτηθεί με σκληρούς ταξικούς αγώνες και αντιπαράθεση, με αίμα. Γι' αυτό και δεν πρέπει να τα παραχωρήσουμε. Ισα - ίσα, χρειάζεται να αντεπιτεθούμε για να διεκδικήσουμε την ανάκτηση των απωλειών μας, την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας, όλο τον πλούτο που εμείς παράγουμε με τη δουλειά μας και τον καρπώνονται οι εκμεταλλευτές μας».

Και προσθέτει: «Είναι προφανές ότι η αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης αλλά και ο δρόμος προς την καπιταλιστική ανάπτυξη, σε όποιο βαθμό επιτευχθεί και για όσο διαρκέσει, βασίζεται πάνω στο πετσόκομμα των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, στο τσάκισμα των εργασιακών σχέσεων. Η "ενίσχυση" και η "πρόοδος" των επιχειρήσεων απαιτεί πιο φτηνούς και ευέλικτους εργαζόμενους. Στην κατεύθυνση αυτή συντονίζεται το σύνολο της εργοδοσίας, ανάμεσά τους και οι εργοδότες του κλάδου μας. Αξιοποιούν τους αντεργατικούς νόμους και απαιτούν κι άλλους, χρησιμοποιούν όλο και πιο πολύ τις εργασιακές σχέσεις - "λάστιχο", τις προσλήψεις εργαζομένων με τον κατώτατο νομοθετημένο μισθό της Εθνικής Γενικής Σύμβασης, εντατικοποιούν τη δουλειά, δεν υπογράφουν την κλαδική σύμβαση με τους όρους του 2009, το ελάχιστο δηλαδή που απαιτούν σήμερα οι εργαζόμενοι του κλάδου.

Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και η διοίκηση του Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Αχαΐας, προσπαθώντας ταυτόχρονα να επιβάλει στους εργαζόμενους τη σιωπηρή αποδοχή των αντεργατικών της σχεδίων, με "το μαστίγιο και το καρότο": Οτι δηλαδή "είναι επιβεβλημένες οι περικοπές από την οικονομική κατάσταση του Συνεταιρισμού, αλλιώς θα γίνουν απολύσεις", ότι "θα επανέλθουν τα επιδόματα, όταν βελτιωθεί η κατάσταση"».