Σαν «εθνικής σημασίας στόχο» πάνω στον οποίο οφείλει να εκφράζεται συναντίληψη των αστικών πολιτικών δυνάμεων παρουσίασε το Κυπριακό και την επίλυσή του ο πρωθυπουργός, στις ομιλίες του στο πλαίσιο της χτεσινής συζήτησης στη Βουλή για την έκβαση των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη, εξηγώντας ότι το ζήτημα αυτό, όπως και συνολικά η εξωτερική πολιτική, συνδέονται άρρηκτα με κρίσιμα προτάγματα του εγχώριου κεφαλαίου και δεν αποτελούν «πεδίο για εντυπώσεις και μικροκομματικά οφέλη».

Ο Αλέξης Τσίπρας τοποθέτησε το Κυπριακό σαν κομμάτι του «παζλ» της ευρύτερης περιοχής, μέρος των παζαριών και ανταγωνισμών που εκδηλώνονται για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών της πηγών, διαμηνύοντας στην Τουρκία - στην οποία χρέωσε το «ναυάγιο» των διαπραγματεύσεων - να συμβάλει στην επίλυσή του χάριν της «σταθερότητας» που έχουν ανάγκη οι μπίζνες των μονοπωλίων στην περιοχή.

Γι' αυτές καθαυτές τις διαπραγματεύσεις ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι η ελληνική αντιπροσωπεία προσήλθε με την πάγια θέση για δίκαιη και βιώσιμη λύση επί τη βάσει των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και ανέδειξε την ανάγκη κατάργησης των επεμβατικών δικαιωμάτων και των εγγυήσεων και αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων. Διευκρίνισε ότι η Ελλάδα ενεπλάκη μόνο στη διαπραγμάτευση του Κεφαλαίου της Ασφάλειας. Ζήτημα για το οποίο - όπως είπε - η κυβέρνηση πρότεινε τη «δημιουργία μηχανισμού ελέγχου του ΟΗΕ» που «μαζί με την αλλαγή στη δομή του κράτους, τα μέτρα αστυνόμευσης και τη συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ενωση θα ενίσχυαν την αίσθηση ασφάλειας και της τουρκοκυπριακής κοινότητας».

Ο πρωθυπουργός εξήρε την προσπάθεια του υπουργού Εξωτερικών Ν. Κοτζιά, χαρακτηρίζοντάς την «ιστορικής σημασίας». Μάλιστα, «ευλογώντας τα γένια» της κυβέρνησής του, πρόσθεσε ότι «ίσως για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλο βαθμό μπορέσαμε να πείσουμε τη διεθνή κοινότητα αυτές οι θέσεις να γίνουν και δικές της θέσεις».

Σκιαγραφώντας την επόμενη μέρα, υποστήριξε ότι «επιτάσσει αποφασιστικότητα και ψυχραιμία» και επιβεβαίωσε εκ νέου ότι η κυβέρνηση βλέπει το Κυπριακό και την επίλυσή του σε άρρηκτη σύνδεση με την επιδίωξη του εγχώριου κεφαλαίου για ανάκαμψη κερδών και γεωστρατηγική αναβάθμισή του.

Οπως είπε, «η συνεργασία Ελλάδας - Κυπριακής Δημοκρατίας θα συνεχίσει να αποτελεί τον κρίσιμο άξονα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής (...) έχει ευρύτερες διαστάσεις. Αφορά γενικότερα - θα έλεγα - τη διεθνή διπλωματική μας συνεργασία (...) Αφορά ασφαλώς και τη στήριξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη. Η Κυπριακή Δημοκρατία ως κυρίαρχο κράτος έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο θα αξιοποιήσει τα δικαιώματά της (...) είναι αυτονόητο ότι θα έχει τη στήριξη τόσο της Ελλάδας, όσο και της Ευρωπαϊκής Ενωσης αλλά και της διεθνούς κοινότητας συνολικά, απέναντι σε οποιαδήποτε απειλή».

Αναγορεύοντας σε «θεματοφύλακα» την ΕΕ, πρόσθεσε ότι η προσπάθεια επίλυσης πρέπει να είναι «το κεντρικό πρόταγμα για την ίδια την ΕΕ», εξηγώντας ότι «συμβάλλοντας στην επίλυση του Κυπριακού, η ΕΕ ανοίγει το δρόμο ώστε να ενισχύσει και το δικό της διεθνή και περιφερειακό ρόλο», ενώ απευθυνόμενος προς την Τουρκία σημείωσε πως οφείλει να αναγνωρίσει τη σημασία που έχει η επίλυση του Κυπριακού «για την ίδια, για τις σχέσεις μας, για τις ευρωτουρκικές σχέσεις και την ευρωπαϊκή της προοπτική, αλλά βεβαίως και για την ασφάλεια, τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή».

Σε σύμπλευση με την κυβέρνηση και αποδεχόμενος ως βάση των παζαριών το διχοτομικό σχέδιο, ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε «θετικό» το γεγονός ότι «η ελληνική πλευρά δεν παρεξέκλινε από την εθνική γραμμή», μιλώντας για «άλλο ένα κεφάλαιο στην ιστορία των χαμένων ευκαιριών επίλυσης του κυπριακού ζητήματος» και «μία σοβαρή πολιτική και διπλωματική προσπάθεια, που σε ορισμένα στάδιά της είχε αναπτύξει θετική δυναμική, (που) προσέκρουσε στην αδιαλλαξία της Αγκυρας».

Εκτιμώντας ότι «ο γεωστρατηγικός έλεγχος επί της Κύπρου παραμένει σταθερή επιδίωξη της Τουρκίας», το αντιμετώπισε ως «αναχρονισμό», εφόσον όπως είπε - και παραπέμποντας για την ασφάλεια της Κύπρου στο πλαίσιο της ΕΕ - «ένα νέο περιβάλλον έχει διαμορφωθεί - τόσο νομικά όσο και πολιτικά - χάρη σε σειρά αποφάσεων του ΟΗΕ και, βεβαίως, χάρη στην ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ».

Ζήτησε με τη σειρά του να μην τερματιστεί «η προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού» και να «αποτραπεί κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας», πάνω βέβαια στο «ψητό» για τους ενεργειακούς ομίλους: «Υστερα από ένα εύλογο χρονικό διάστημα περισυλλογής, η προσπάθεια πρέπει να εκκινήσει ξανά, λαμβάνοντας υπόψη πολιτικά δεδομένα εντός και εκτός Κύπρου (...) η Διεθνής Κοινότητα οφείλει, με κατάλληλες παρεμβάσεις και σαφή μηνύματα, να αποτρέψει πολιτικές και ενέργειες αμφισβήτησης των καθ' όλα νόμιμων κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Κύπρος (...) έχει δικαίωμα να αξιοποιήσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της, όπου και αν αυτές βρίσκονται. Στο έδαφος, στα χωρικά ύδατα, στην υφαλοκρηπίδα, και βέβαια στην ΑΟΖ της (...) Η διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού δεν συνδέεται με κανένα τρόπο με την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας επί της ΑΟΖ της», σημείωσε.

Στο πλαίσιο άλλωστε της συστράτευσης των αστικών πολιτικών δυνάμεων για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της εγχώριας αστικής τάξης, μέσα και από εύθραυστα κομπρεμί με άλλα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής, τάχθηκε αναφανδόν υπέρ των «σχέσεων Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, αλλά και Ελλάδας - Κύπρου - Αιγύπτου».

Στο ίδιο μοτίβο, της διάνοιξης και διασφάλισης νέων πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο, κάλεσε την Τουρκία σε «πλήρη εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων», στέλνοντας μήνυμα ότι «η θετική διμερής συνεργασία στην οικονομία και στον τουρισμό θα δυναμώσει ακόμα περισσότερο, θα φέρει ακόμα περισσότερα οφέλη σε πλαίσιο ηρεμίας, αμοιβαίου σεβασμού και εμπεδωμένης ασφάλειας».