Η νέα σφαγή στο αφορολόγητο όριο προβλέπεται να ξεκινήσει από το 2020, με ανοιχτό το ενδεχόμενο να ξεκινήσει από το 2019 σε περίπτωση που δεν πιάνονται οι αντιλαϊκοί στόχοι για τα «πρωτογενή πλεονάσματα».

Τα νέα όρια ξεκινούν σε εισοδήματα 5.682 ευρώ το χρόνο (από 8.636 σήμερα)

Για παράδειγμα:

Σε συνταξιούχο με εισόδημα 8.500 ευρώ (αφορολόγητο μέχρι σήμερα) θα επιβάλλεται φόρος ύψους 620 ευρώ, ενώ σε κάθε περίπτωση θα έχει προηγηθεί η αφαίμαξη των συντάξεων και μέσω των ονομαστικών μειώσεων που προβλέπονται στο Ασφαλιστικό από το 2019.

Μισθωτός με 1 προστατευόμενο παιδί. Το αφορολόγητο συνθλίβεται στα 5.909 από 8.864 ευρώ. Για ετήσιο εισόδημα στα 9.000 ευρώ (643 ευρώ το μήνα για 14 μισθούς στις ιδιωτικές επιχειρήσεις) ο φόρος θα φτάνει στα 680 ευρώ από περίπου 30 ευρώ σήμερα. Ετσι, η επιβάρυνση φτάνει στα 650 ευρώ το χρόνο, εξέλιξη που ισοδυναμεί με την αφαίρεση ενός ακόμη μισθού από την πλευρά της φοροληστείας.

Μισθωτός με 2 προστατευόμενα παιδιά. Η καρατόμηση του αφορολόγητου διαμορφώνεται στα 6.136 ευρώ από 9.091 ευρώ. Σε αυτή την περίπτωση, για εισόδημα 9.500 ευρώ (679 ευρώ το μήνα) ο φόρος φτάνει περίπου στα 740 ευρώ από 89 ευρώ, δηλαδή θα χτυπηθεί με περαιτέρω επιβάρυνση 650 ευρώ το χρόνο.

Επιπλέον, η σφαγή οδηγεί και σε πρόσθετα χαράτσια μέσω των λεγόμενων «τεκμηρίων διαβίωσης» που αξιοποιεί ο κρατικός φοροεισπρακτικός μηχανισμός, για την επιβολή φόρων σε εισοδήματα χαμηλότερα ακόμη και από τα κάθε φορά αφορολόγητα όρια.

Σε κάθε περίπτωση, η απογείωση της φοροληστείας αποτελεί μέτρο «μόνιμου χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης» και βέβαια θα εφαρμόζεται «βρέξει - χιονίσει» και ανεξάρτητα από την όποια υπεραπόδοση των πρωτογενών πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς.

Η κατάργηση προνοιακών επιδομάτων μέσω του πρόσφατου νόμου αποτελεί ουσιαστικά την τροχιοδεικτική βολή στην κατεύθυνση της πλήρους διάλυσής τους, με «κουκούλα» το λεγόμενο «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης», που με τη σειρά του επίσης θα βρίσκεται κάτω από διαρκή «πρέσα», με βάση και τους στόχους του «Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής». Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, «το κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης (ΚΕΑ) καλύπτει, μεταξύ άλλων, ανάγκες για τις οποίες είχαν κατά καιρούς θεσμοθετηθεί τα ειδικά επιμέρους επιδόματα».

Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μορφές διαχείρισης των ακραίων φαινομένων της επίσημης φτώχειας και μάλιστα με ολοένα και λιγότερα κονδύλια, σε συνδυασμό με τον αποκλεισμό από αυτά δεκάδων χιλιάδων φτωχών νοικοκυριών.

Μεταξύ άλλων, στα «επικαιροποιημένα» μνημόνια αναφέρεται η κατάργηση παροχών που «αλληλεπικαλύπτονται», καθώς επίσης και η «μεταρρύθμιση» των παροχών αναπηρίας με νέα νομοθεσία σχετικά με την «επιλεξιμότητα» των δικαιούχων και, όπως αναφέρεται, η εφαρμογή θα ξεκινήσει μέχρι τα τέλη Ιούνη του 2018.

Ο πρόσφατος εφαρμοστικός νόμος βρίθει διατάξεων που αφορούν την τόνωση της ανταγωνιστικότητας του εγχώριου κεφαλαίου, που βέβαια θα συμπληρωθούν στη συνέχεια με μπαράζ παρεμβάσεων στην ίδια κατεύθυνση, όπως προβλέπεται στα «επικαιροποιημένα» μνημόνια.

Μεταξύ άλλων:

Κυριακάτικη αργία. Κατάργηση κυριακάτικης αργίας στα καταστήματα λιανικής πώλησης, για ένα εξάμηνο (Μάης - Οκτώβρης), με «εξαίρεση» τη δεύτερη Κυριακή του Αυγούστου.

Ηλεκτρική Ενέργεια. Μεγαλύτερη απομείωση των ποσοστών της ΔΕΗ στη λιανική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και συγκεκριμένα, από το 87,2% που ήταν στο τέλος του 2016, στο 49,2% το 2019. Εκχωρείται σε «επενδυτές» περίπου το 40% της ηλεκτρικής παραγωγής από λιγνίτη της ΔΕΗ.

«Κόκκινα» τραπεζικά δάνεια. Καθιερώνονται οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί, και μάλιστα για τρεις φορές τη βδομάδα, πώληση και στεγαστικών δανείων σε funds, διαμόρφωση δευτερογενούς αγοράς για «κόκκινα» δάνεια κ.ά.