Αποψη από προηγούμενη κινητοποίηση των βαμβακοπαραγωγών

Τα «ψεύτικα τα λόγια» της κυβέρνησης, που αντί να ικανοποιήσει τα αιτήματα των βαμβακοπαραγωγών συμφώνησε στην επιβολή ενός ακόμα πιο χειρότερου κανονισμού στο βαμβάκι, «καυτηριάζονται» σε ανακοίνωση της Παναγροτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης (ΠΑΣΥ), που λίγο πριν την έναρξη της νέας εκκοκκιστικής περιόδου προειδοποιεί τους αγρότες για τα δεινά που έρχονται και τους καλεί να συντονίσουν τον αγώνα τους ενάντια στα νέα αντιαγροτικά μέτρα. Στην ανακοίνωση της ΠΑΣΥ επισημαίνονται οι πάμπολλες αρνητικές επιπτώσεις του νέου κανονισμού για το βαμβάκι, τις οποίες οι βαμβακοπαραγωγοί θα «γευτούν» από φέτος και τίθενται τα αιτήματα που θα αποτελέσουν τη «σημαία» του αγώνα.

Η ανακοίνωση της ΠΑΣΥ για το βαμβάκι, που ο «Ρ» δημοσιεύει σήμερα ολόκληρη, έχει ως εξής:

«Η κυβέρνηση κατά τη διάρκεια εφαρμογής του προηγούμενου κανονισμού της ΕΕ για το βαμβάκι, από το 1995 έως το 2000, υποσχόταν ότι στην αλλαγή της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς του βαμβακιού, δηλαδή στο νέο κανονισμό, θα ικανοποιούσε τα αιτήματα για αύξηση του πλαφόν, αύξηση των δαπανών για το βαμβάκι, για αύξηση των τιμών, που είναι καθηλωμένες από το 1992.

Υποσχόταν ότι θα απάλλασσε τους μικρομεσαίους βαμβακοπαραγωγούς από τα μεγάλα πρόστιμα συνυπευθυνότητας και μάλιστα ο υπουργός Γεωργίας κ. Ανωμερίτης είχε εξαγγείλει το Νοέμβρη του 1999 από την Καρδίτσα την απαλλαγή του προστίμου συνυπευθυνότητας από τους βαμβακοπαραγωγούς που καλλιεργούν έως 60 στρέμματα, για να εισπράττουν την τιμή στόχου.

Στη συνεδρίαση των Υπουργών Γεωργίας στο Λουξεμβούργο στις 24 Απρίλη του 2001, αθετώντας όλες τις υποσχέσεις που έδινε κατά καιρούς στους βαμβακοπαραγωγούς η ελληνική κυβέρνηση, ο υπουργός Γεωργίας όχι μόνο συμφώνησε στον καταστροφικό κανονισμό για τους μικρομεσαίους βαμβακοπαραγωγούς, αλλά πρότεινε ο ίδιος το κλιμακωτό σύστημα επιβολής προστίμου συνυπευθυνότητας για τη σταθερότητα του δημοσιονομικού κόστους, δηλαδή τις χαμηλές τιμές στο σύσπορο βαμβάκι.

Ο νέος κανονισμός για το βαμβάκι σατανικής επινόησης προβλέπει τα εξής:

1. Οι θεσμικές τιμές για το βαμβάκι παραμένουν στα ίδια επίπεδα που είναι εδώ και 12 χρόνια, δηλαδή 106,3 ΕΥΡΩ στα 100 κιλά για την τιμή στόχου και 100,99 ΕΥΡΩ στα 100 κιλά για την ελάχιστη τιμή.

2. Καθιερώθηκε ο κλιμακωτός συντελεστής συνυπευθυνότητας. Ετσι ενώ με τον προηγούμενο κανονισμό (1553/95) η συνυπευθυνότητα αποτελούσε το 50% (0,5) του ποσοστού υπέρβασης της παραγωγής μας, σε σχέση με τους 782.000 ανεξάρτητα του ύψους της παραγωγής, με τον νέο κανονισμό διαφοροποιείται σε συνάρτηση με το μέγεθος της παραγωγής. Ετσι για παραγωγή μεγαλύτερη των 1.137.750, για κάθε 15.170 τόνους θα αυξάνει το πρόστιμο κατά 0,2% έως και στο 100% της επιδότησης.

3. Αποφάσισαν την καθήλωση των δαπανών στα 770 εκατ. ΕΥΡΩ, γι' αυτό και επέβαλαν την κλιμακωτή αύξηση της συνυπευθυνότητας για να αποφύγουν την υπέρβαση του δημοσιονομικού κόστους των 770 εκατ. ΕΥΡΩ, τόσο που ήταν και το 1992, που η παραγωγή του βαμβακιού ήταν 815.000 τόνοι, δηλαδή λιγότερο κατά 459.000 τόνους.

4. Παραμένει το ίδιο πλαφόν στην παραγωγή, 780.000 τόνους εθνική παραγωγή.

5. Ενώ πριν η προκαταβολή στην τιμή του βαμβακιού που δινόταν στον παραγωγό προέκυπτε από την ελάχιστη τιμή μείον την προσωρινή συνυπευθυνότητα, με το νέο κανονισμό δίνει την ευχέρεια στον εκκοκκιστή να διαμορφώνει αυτός την προκαταβολή σύμφωνα με το αρθρ. 11 παρ. β του κανονισμού 1051/2001.

6. Παραμένει το πριμ στους εκκοκκιστές, που ενώ παίρνουν επιδότηση στην τιμή στόχου, δηλαδή 106,3 ΕΥΡΩ στα 100 κιλά σύσπορου βαμβακιού, δίνουν την επιδότηση στην ελάχιστη τιμή των 100,99 ΕΥΡΩ, δηλαδή λιγότερη κατά 5,31 ΕΥΡΩ που αντιστοιχεί σε 18 δρχ. το κιλό βαμβακιού.

7. Διατηρείται η προσαρμογή βάρους στο σύνολο της παραγωγής, που μεγαλώνει το πρόστιμο συνυπευθυνότητας, με την ίδια περσινή παραγωγή από 8 δρχ./κιλό στις 17,5 δρχ και το 1/3 περίπου πηγαίνει στον εκκοκκιστή και το υπόλοιπο το ωφελείται η ΕΕ.

8. Ισχύει ο προκαθορισμός και ο μετακαθορισμός της επιδότησης και ροκανίζει ο εκκοκκιστής χρήματα από τα 770 εκατ. ΕΥΡΩ, που υποτίθεται ότι είναι για την ενίσχυση του παραγωγού.

9. Για πρώτη φορά μπαίνει διάταξη σε κανονισμό που προβλέπει περιορισμό της καλλιέργειας του βαμβακιού για αντικειμενικούς περιβαλλοντικούς λόγους.

10. Τελικά όλα τα παραπάνω μέτρα του νέου κανονισμού μειώνουν την ελάχιστη εγγυημένη τιμή σύσπορου βαμβακιού κατά 32 δρχ./κιλό, με παραγωγή ίδια της περσινής καλλιεργητικής περιόδου 2000-2001. Αυτός ο κανονισμός έχει διάρκεια αορίστου χρόνου.

Για να έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο και να δημιουργούν προϋποθέσεις συνέχισης της καλλιέργειας του βαμβακιού από τους μικρομεσαίους αγρότες και την ελπίδα να μην ξεκληριστούν από τα χωράφια και τα χωριά, προτείνουμε τα παρακάτω αιτήματα για το βαμβάκι:

1. Να απαλλαγούν από πρόστιμα συνυπευθυνότητας οι μικρομεσαίοι βαμβακοπαραγωγοί για τα πρώτα 100 ιδιόκτητα στρέμματα και τα 150 ενοικιασμένα, έτσι ώστε η τιμή του βαμβακιού να φτάσει την τιμή στόχου των 36 δρχ./κιλό. Δυνατότητα υπάρχει, αφού η ίδια τακτική ακολουθήθηκε το 1999-2000 με τις 40 δρχ. το κιλό που δόθηκαν από εθνικούς πόρους.

2. Η κυβέρνηση να μην εφαρμόσει τον καταστροφικό κανονισμό, να ζητήσει την άμεση κατάργησή του και την ψήφιση νέου, που οι δαπάνες και το πλαφόν να καλύπτουν την παραγωγή βαμβακιού της χώρας μας και οι τιμές να ανταποκρίνονται στη σημερινή πραγματικότητα.

3. Η επιδότηση στον παραγωγό να δίνεται στο ύψος της τιμής στόχου, αφού έτσι την εισπράττει ο εκκοκκιστής και όχι στην ελάχιστη τιμή που δίνεται μέχρι σήμερα, δηλαδή χαμηλότερη κατά 18 δρχ./κιλό.

4. Το πρόστιμο συνυπευθυνότητας να μην υπολογίζεται με προσαύξηση, αλλά στη φυσική παραγωγή βαμβακιού (κατάργηση του 15%).

5. Να καταργηθεί ο προκαθορισμός και ο μετακαθορισμός για να σταματήσει η αφαίμαξη των επιδοτήσεων που ανήκουν στους αγρότες.

6. Ο έλεγχος εισόδου του βαμβακιού στα εκκοκιστήρια να γίνεται πλήρης και ουσιαστικός, για να αποφευχθούν ατασθαλίες και διπλοζυγίσματα που συνέβησαν στο παρελθόν.

7. Να μη χρησιμοποιηθούν τα αντικειμενικά περιβαλλοντικά προβλήματα που υπάρχουν με ευθύνη της κυβέρνησης, αφού δεν προχωρούν τα αρδευτικά έργα για τη μείωση της καλλιέργειας του βαμβακιού.

8. Να χρηματοδοτηθούν με επάρκεια άμεσα για να εκτελεστούν τα αρδευτικά έργα της χώρας.

9. Να μην ιδιωτικοποιηθεί η ΑΤΕ. Να παραμείνει στο ευρύτερο δημόσιο τομέα, με ρόλο κοινωνικό, αναπτυξιακό. Να διαγραφούν τα πανωτόκια και να ρυθμιστούν ουσιαστικά τα χρέη με όρους που θα μπορούν να ανταποκριθούν οι βαμβακοπαραγωγοί. Να μην παρακρατούνται αυθαίρετα και παράνομα οι επιδοτήσεις των αγροτών έναντι χρεών στην ΑΤΕ.

10. Οι προϋποθέσεις για την ένταξη νέων αγροτών σε διάφορα προγράμματα να μειωθούν για να μπορούν να ενταχθούν οι μικροί και μεσαίοι αγρότες».

Καταλήγοντας η ανακοίνωση της ΠΑΣΥ επισημαίνει τα παρακάτω: «Αυτή η πολιτική της ΕΕ και της κυβέρνησης δε δίνει προοπτική στους αγρότες, συνεχίζει να μεγαλώνει τα κέρδη των μονοπωλίων από τη μια και από την άλλη συνεχίζεται με γρηγορότερους ρυθμούς το ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών.

Η διέξοδος βρίσκεται στο συντονισμένο αγώνα των αγροτών με τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους εργαζόμενους, τους ανέργους.

Η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση καλεί τους αγροτικούς συλλόγους, τους συνεταιρισμούς, τις ενώσεις, τις ομοσπονδίες αγροτικών συλλόγων, τις επιτροπές αγώνα και τις Νομαρχιακές Επιτροπές της ΠΑΣΥ να οργανώσουν την αντεπίθεση στην αντιαγροτική πολιτική, να ανατρέψουμε αυτές τις πολιτικές και τους κανονισμούς και να διεκδικήσουμε πολιτικές στον αγροτικό τομέα που θα αξιοποιούν τη δυνατότητα παραγωγής αγροτικών προϊόντων στη χώρα μας και να εξασφαλίζει εισόδημα στον μικρομεσαίο αγρότη επαρκές για να μείνει στο χωράφι και στο χωριό.

Γι' αυτό από τώρα να προγραμματίσουμε επισκέψεις για ενημέρωση σε όλα τα χωριά της χώρας και να προγραμματιστούν συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις με προοπτική μεγάλα συλλαλητήρια μέχρι το τέλος του χρόνου».