Η έκδοση παρουσιάστηκε σε εκδήλωση την περασμένη Κυριακή, στη Λάρισα, με τους ήχους της παραδοσιακής ορχήστρας του Βασίλη Μπαλογιάννη, χαιρετισμό από τον Πάνο Κοδέλα, μέλος του Γραφείου Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ, και την παρουσίαση έκανε ο Αχιλλέας Σίμος, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ.

Οι στίχοι αρκετών τραγουδιών που υπάρχουν στην έκδοση συγκεντρώθηκαν και πρωτοκυκλοφόρησαν το 1982 με πρωτοβουλία του Συμβουλίου Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ. Τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια είναι ανέκδοτα και δεν έχουν ηχογραφηθεί, μεταδόθηκαν στο πέρασμα των χρόνων από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά. Στη νέα έκδοση ξεχωρίζουν οι προσθήκες με τραγούδια της ΕΠΟΝ Βόλου, καθώς και από την περιοχή της Αγιάς. Τα τραγούδια αυτά, όπως το 1982 έτσι και σήμερα, συγκεντρώθηκαν με την ξεχωριστή και ουσιαστική συμβολή της Κομματικής Οργάνωσης και παλαίμαχων κομμουνιστών και άλλων αγωνιστών που τα «τραγούδησαν», από τη Λάρισα, τον Βόλο, το Πύθιο, την Μαρμάριανη, την Ελασσόνα, τον Τύρναβο, την Καρδίτσα, τα Τρίκαλα.

Οπως σημείωσε, μιλώντας στην εκδήλωση ο Α. Σίμος:

«Στα μονοπάτια της σύγχρονης Ιστορίας του λαού και του τόπου μας συναντά κανείς τους νέους της ηρωικής ΟΚΝΕ, τους ματωμένους ταξικούς αγώνες της δεκαετίας του '30, το αγροτικό κίνημα να εξεγείρεται. Ειδικά η περίοδος 1940 - 1949 στιγματίζεται από τους χιλιάδες μαχητές και μαχήτριες του ΕΑΜ, της ΕΠΟΝ, του ΕΛΑΣ στις πόλεις και τα βουνά, τα συγκλονιστικά γεγονότα του Δεκέμβρη του 1944 στην Αθήνα, τον κορυφαίο αγώνα του ΔΣΕ. Μέσα σε αυτό το ιστορικό - κοινωνικό πλαίσιο ανασυγκροτούνται οι Οργανώσεις του ΚΚΕ στη Θεσσαλία, εκατοντάδες αντιστασιακά έντυπα διακινούνται από χέρι σε χέρι, δίνεται η μάχη της σοδειάς, αναπτύσσεται μαζικό αντάρτικο κίνημα σε μια περιοχή που αποτελεί πέρασμα στρατηγικής σημασίας. Οι στίχοι "Αντάρτης κλέφτης παλικάρι πάντα είναι ο ίδιος ο λαός" συμπυκνώνουν την ουσία των γεγονότων. (...)

Οπως αναφέρεται στην εισαγωγή της έκδοσης: Εκφραση αυτής της μεγάλης κίνησης μαζών, του λαϊκού ταξικού αγώνα είναι ο λαϊκός πολιτισμός που δημιουργήθηκε, από τον ίδιο τον αγωνιζόμενο λαό. Το θέατρο του βουνού και τα αντάρτικα τραγούδια είναι δυο χαρακτηριστικές "στιγμές" τέτοιας λαϊκής δημιουργίας. (...)

Διαβάζουμε στην έκδοση ότι τα πρώτα αντάρτικα τραγούδια δημιουργήθηκαν από διασκευές εμβατηρίων και κλέφτικων τραγουδιών, στα οποία οι αντάρτες άλλαζαν τους στίχους, ώστε να αναφέρονται στον αγώνα που έδιναν ενάντια στον κατακτητή. Το ΕΑΜ μουσικών οργανώνει αποφασιστικά αυτήν τη δουλειά, καλλιτέχνες, δημιουργοί, απλοί αγωνιστές συμβάλλουν στη δημιουργία αντάρτικων τραγουδιών. Ετσι το 1942 ο Βασίλης Ρώτας γράφει τον Υμνο του ΕΑΜ, εμβληματικό χιλιοτραγουδισμένο αντάρτικο τραγούδι "με τα τρία γράμματα που δείχνουν φωτεινό το δρόμο για να φέρουμε τη λευτεριά, όπως χαρακτηριστικά λένε οι στίχοι.

Τι άλλο θα βρούμε μέσα; Βρίσκουμε τραγούδια της περιοχής μας. Για παράδειγμα της έκδοσης του επαρχιακού συμβουλίου της ΕΠΟΝ Βόλου με ειδική αναφορά στη δραστηριότητα των λεσχών της ΕΠΟΝ ή την σπουδάζουσα νεολαία όπως στο τραγούδι "Πρώτα εμείς οι σπουδαστές" που πατάει στον παραδοσιακό σκοπό του τραγουδιού "Σαμιώτισσα". Βρίσκουμε τραγούδια επίσης από την Ελασσόνα, την Μαρμάριανη, τραγούδι για τη μάχη της σπηλιάς στην Αγιά το 1944 μεταξύ του ΕΛΑΣ και δυνάμεων Γερμανών και Ταγματασφαλιτών, από τον Ολυμπο και την ορεινή Θεσσαλία, τα Αγραφα, την Καρδίτσα όπως το "Σηκώνομαι πολλά πρωί" αφιερωμένο στον Αρη Βελουχιώτη που θα παίξει μετά και η ορχήστρα. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το τραγούδι "Του Καπετάν Κόζακα" που έγραψε ο Βασίλης Τσιτσάνης και παίχτηκε μαζί με άλλα στην Πύλη Τρικάλων το 1943 μετά από πρόκληση του ΕΑΜ, αλλά δεν διασώζεται η ηχογράφησή του».

Φυσικά, η έκδοση εμπλουτίζεται και με τραγούδια από την υπόλοιπη Ελλάδα που περιγράφουν σημαντικές στιγμές της ταξικής πάλης.