ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ.--

Την Κυριακή πραγματοποιείται στην Ουγγαρία το δημοψήφισμα που έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση του εθνικιστή πρωθυπουργού, Βίκτορ Ορμπάν, με το ερώτημα: «Θέλετε η Ευρωπαϊκή Ενωση να μπορεί να ορίζει την υποχρεωτική μετεγκατάσταση μη Ούγγρων πολιτών στην Ουγγαρία χωρίς την έγκριση του ουγγρικού Κοινοβουλίου;».

Η αντιδραστική ουγγρική κυβέρνηση και άλλες αστικές κυβερνήσεις της λεγόμενης Ομάδας του Βίσεγκραντ (Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Ουγγαρία) έχουν διατυπώσει αντιρρήσεις στο σχέδιο της ΕΕ για την κατανομή προσφύγων σε ευρωπαϊκές χώρες. Ενα σχέδιο που είναι, βεβαίως, πολύ πίσω από τις ανάγκες των χιλιάδων ξεριζωμένων ανθρώπων από τις εστίες τους λόγω των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, τις οποίες στηρίζει και η κυβέρνηση της Ουγγαρίας. Προβλέπει μετεγκατάσταση 160.000 (έχοντας έως τώρα μετεγκατασταθεί μερικές χιλιάδες) όταν τα καραβάνια των προσφύγων και μεταναστών από τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Βόρεια Αφρική είναι εκατομμύρια.

Η αντιδραστική ουγγρική κυβέρνηση και οι άλλες της «ομάδας» ισχυρίζονται ότι «οι υποχρεωτικές ποσοστώσεις κατανομής των μεταναστών παραβιάζουν την κυριαρχία τους» και προβάλλουν ότι «μέσα από τους μετανάστες μπορούν να περάσουν και τρομοκράτες». Ετσι καλλιεργούν το ρατσισμό και την ξενοφοβία και ως μέσο χειραγώγησης των ντόπιων εργαζομένων, που βιώνουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Φυσικά, ο τρόπος που διατυπώνεται το ερώτημα είναι πλήρως αποπροσανατολιστικός αφού προδιαθέτει σε αρνητική απάντηση, ενώ αποδοχή θα σήμαινε συμφωνία με την ΕΕ. Ομως, και η αρνητική ψήφος είναι ετερόκλητη καθώς προέρχεται από διαφορετικές αφετηρίες (εθνικιστές και άλλα κόμματα) ενώ οι σοσιαλδημοκράτες, για δικούς τους λόγους, μποϊκοτάρουν το δημοψήφισμα και οι φιλελεύθεροι ψηφίζουν υπέρ. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το «όχι» προηγείται με πάνω από 60% έναντι του «ναι» με κάτω από 10% ενώ οι υπόλοιποι είναι αναποφάσιστοι ή δηλώνουν ότι θα ρίξουν άκυρο.

Την ίδια ώρα, η ουγγρική κυβέρνηση, που κοντράρεται σε ορισμένα ζητήματα με την ΕΕ για λογαριασμό της αστικής τάξης της χώρας, όπως και οι άλλες της ομάδας Βίσεγκραντ, εφαρμόζει κάθε αντεργατικό μέτρο που συναποφασίζεται στη λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου και τσακίζει τα λαϊκά δικαιώματα. Στην πραγματικότητα, στήνεται ένα ψευτοδίλημμα για το λαό, που δηλητηριάζεται με το «φαρμάκι» της ξενοφοβίας και του εθνικισμού προκειμένου να ωφελείται η ντόπια πλουτοκρατία.