Η «ταχεία ολοκλήρωση» των δύο «αξιολογήσεων», για την οποία βιάζεται η συγκυβέρνηση, πέρα από το γεγονός ότι συνδέεται με την περιβόητη «επαναφορά της εμπιστοσύνης» στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία, αφορά στην πραγματικότητα την προώθηση μιας σειράς αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που έχουν ανάγκη τα μονοπώλια.

Πρόκειται για μόνιμα μέτρα, τα οποία έρχονται να προστεθούν στα όσα έχουν προωθηθεί μέχρι τώρα για λογαριασμό του κεφαλαίου και τα οποία θα συνεχίζουν να φορτώνονται στην πλάτη του λαού, είτε στη φάση της ύφεσης είτε στη φάση της όποιας ανάπτυξης, ακριβώς γιατί αποτελούν «προαπαιτούμενα» της ανάκαμψης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Ανάμεσα σε άλλα, «ξεχωρίζουν»:

-- Η νέα επίθεση στα Εργασιακά, στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης», η οποία στο όνομα των περιβόητων «βέλτιστων πρακτικών» της ΕΕ φέρνει νέες αντεργατικές ανατροπές, κυρίως στις ομαδικές απολύσεις, στο συνδικαλιστικό νόμο και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

-- Η «αξιολόγηση των κοινωνικών παροχών», η οποία θα συνδεθεί με τη σταδιακή ενεργοποίηση ενός εθνικού συστήματος «Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος» και θα επιφέρει νέο «σφαγείο» στις παροχές - ψίχουλα για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας.

-- Η κατάργηση όλων των εξαιρέσεων των χαμηλών εισφορών Υγείας.

-- Η προώθηση νέων «δημοσιονομικών ισοδύναμων» για το «πάγωμα» της αναστολής των μισθολογικών ωριμάνσεων στους εργαζόμενους στο Δημόσιο με ειδικά μισθολόγια.

-- Η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, για το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφόρας δράσης για το κεφάλαιο, μεταξύ άλλων με την ολοκλήρωση της συγκρότησης του Εποπτικού Συμβουλίου και του κανονισμού λειτουργίας του νέου Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, τη μεταφορά σε αυτό της συμμετοχής του κράτους και στη δεύτερη παρτίδα επιχειρήσεων (σε ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, «Κτιριακές Υποδομές ΑΕ», ΕΛΒΟ, «Αττικό Μετρό», ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ και ενδεχομένως ΕΑΒ), τη μεταφορά μετοχών του ΟΤΕ από το Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ, την απεύθυνση πρόσκλησης από το ΤΑΙΠΕΔ για την εκδήλωση ενδιαφέροντος για την Εγνατία Οδό, την κύρωση από τη Βουλή της συμφωνίας ιδιωτικοποίησης του Ελληνικού κ.ά.

-- Η διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, με στόχους για γρήγορη απομείωσή τους και τροποποίηση του νομικού πλαισίου εξωδικαστικής διευθέτησης. Κι αν η προώθηση αυτών των αναδιαρθρώσεων σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τα μεγάλα επιχειρηματικά δάνεια, είναι προφανές ότι αφορά άμεσα και τα χρεωμένα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, την επιτάχυνση μέτρων αναγκαστικής είσπραξης αλλά και της παράδοσής τους στα νύχια των διαφόρων αρπακτικών «funds»...

-- Η νομοθεσία για την ακόμα ταχύτερη αδειοδότηση των επιχειρήσεων, σε βάρος της υγείας των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζουν και δουλεύουν κ.ο.κ.

-- Αλλες παρεμβάσεις που έρχονται να «κουμπώσουν» με τον νέο «αναπτυξιακό νόμο», όπως οι νομοθετικές ρυθμίσεις για τις «στρατηγικές επενδύσεις», την «εφοδιαστική αλυσίδα» (logistics) κ.ά.

-- Η μεταφορά στην εθνική νομοθεσία και προώθηση μέτρων για την παραπέρα προώθηση της απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, καθώς και η αναμόρφωση των τιμολογίων της ΔΕΗ για τους μεγάλους βιομηχανικούς καταναλωτές, με κατεύθυνση τη μείωση του λεγόμενου «ενεργειακού κόστους» τους.