Η έκθεση του ΔΝΤ αξιοποιεί το Brexit και τις «προκλήσεις» στις τράπεζες για να ζητήσει επιτάχυνση των αντιλαϊκών - αντεργατικών μεταρρυθμίσεων
Από την τελευταία Σύνοδο του ΔΝΤ στις ΗΠΑ |
Το γενικό κάδρο των αντιλαϊκών διεργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη στην ΕΕ, στο φόντο και του Brexit, προστίθενται και νέες παράμετροι, όπως οι κόντρες και τα παζάρια γύρω από τα ελλείμματα των κρατικών προϋπολογισμών της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, με ανοιχτό το ενδεχόμενο επιβολής προστίμων και άλλων κυρώσεων από την πλευρά της Κομισιόν.
Αλλά και οι αναταράξεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ιταλίας, που φέρνει εκ νέου στην επιφάνεια την ενδοαστική διαπάλη γύρω από τους τρόπους διάσωσης των τραπεζών της Ευρωζώνης, ζήτημα που με τη σειρά του συνδέεται με την «επιλεκτική» εφαρμογή της κοινοτικής Οδηγίας για την «τραπεζική ένωση».
«H αβεβαιότητα του Brexit δημιουργεί προβλήματα στο χρηματοπιστωτικό τομέα, κυρίως στις χώρες που θεωρούνται "αδύναμοι κρίκοι"», τόνισε τις προάλλες υψηλόβαθμος παράγοντας της Ευρωζώνης, ενόψει της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ, καθώς και του συμβουλίου ΕΚΟΦΙΝ την Τρίτη, «δείχνοντας» βέβαια και προς την κατεύθυνση της ελληνικής οικονομίας.
Χαρακτηριστική για όλα τα παραπάνω είναι η έκθεση που δημοσιοποίησε χτες το ΔΝΤ για την Ευρωζώνη, στην οποία εμπεριέχονται αναφορές για την Ελλάδα, με αιχμή τα Εργασιακά και τις αναδιαρθρώσεις που κρίνονται απαραίτητες στην προοπτική της ανάκαμψης του κεφαλαίου. Ειδικότερα, η έκθεση του ιμπεριαλιστικού οργανισμού, ανάμεσα σε άλλα, εστιάζει στα παρακάτω:
«Ο χρηματοπιστωτικός τομέας στην Ευρώπη αγωνίζεται να προσαρμοστεί στην παρατεταμένη περίοδο χαμηλής ανάπτυξης», τονίζεται χαρακτηριστικά στην έκθεση και σε ό,τι αφορά τα «κόκκινα» δάνεια, τα μεγαλύτερα προβλήματα εντοπίζονται σε Ελλάδα, Κύπρο, Ιρλανδία, Ιταλία και Πορτογαλία. Επιπλέον, αναφέρει πως μεγάλες τράπεζες στη Γαλλία και τη Γερμανία αντιμετωπίζουν «προκλήσεις».
Οι ιδιωτικές επενδύσεις στην Ευρωζώνη καταγράφονται, επίσης, μειωμένες από την περίοδο της εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης κατά 15% και συνεχίζουν να παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα.
Στην ετήσια αξιολόγηση πολιτικής για την Ευρωζώνη, το ΔΝΤ ανέφερε ότι η περαιτέρω επιβράδυνση της παγκόσμιας ανάπτυξης θα μπορούσε να εκτροχιάσει την ανάκαμψη της Ευρωζώνης, ενώ οι δευτερογενείς επιπτώσεις του Brexit, η αύξηση των προσφύγων, οι κλιμακούμενες ανησυχίες για την ασφάλεια και η αδυναμία των τραπεζών, επίσης, θα μπορούσαν να επηρεάσουν καθοδικά τους ρυθμούς ανάκαμψης.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του αναπληρωτή διευθυντή του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Μ. Πραντάν, σύμφωνα με τον οποίο, το «καλό σενάριο» για ρυθμό ανάπτυξης 1,4% το 2017 προϋποθέτει μια σχετικά γρήγορη διαπραγμάτευση με τη Βρετανία, καθώς επίσης και ότι η τελική συμφωνία θα διατηρεί πλήρη αδασμολόγητη πρόσβαση για τη Βρετανία στην κοινή αγορά.
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, αν δεν επιλυθούν τα «συλλογικά προβλήματα», η Ευρωζώνη θα βρεθεί αντιμέτωπη με πολλαπλά προβλήματα «οικονομικής και πολιτικής αστάθειας», τα οποία με τη σειρά τους θα οδηγήσουν σε «πισωγυρίσματα». Σε αυτό το φόντο και προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος της στασιμότητας, το ΔΝΤ προτείνει την κλιμάκωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, επισημαίνοντας πως οι «ατελείς μεταρρυθμίσεις» εμποδίζουν τις επενδύσεις και τις προοπτικές ανάκαμψης.
Την ίδια ώρα, ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Ιταλίας, Ι. Βίσκο, δήλωσε ότι θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν κρατικά κεφάλαια για να στηριχθούν οι προβληματικές τράπεζες της Ιταλίας, σε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που «είναι γεμάτο κινδύνους» ύστερα από την απόφαση της Βρετανίας να αποχωρήσει από την ΕΕ».
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι τρέχουσες συνθήκες «είναι γεμάτες από κινδύνους για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα», προσθέτοντας ότι ένας κρατικός μηχανισμός ασφαλείας είναι απαραίτητος και ακόμη ότι «δεν απαγορεύεται από τους ευρωπαϊκούς κανόνες». Από την πλευρά του, ο υπουργός Οικονομικών της Ιταλίας, Πιερ Κάρλο Παντοάν, δήλωσε ότι οι κανόνες της ΕΕ προβλέπουν ευελιξία για την κρατική ενίσχυση των τραπεζών και ότι αυτό πρέπει να χρησιμοποιηθεί σε όλη του την έκταση στις τρέχουσες συνθήκες.