Εντατικές διαβουλεύσεις με τους «κοινωνικούς εταίρους» άρχισε χτες στην Αθήνα η αποκαλούμενη «Επιτροπή ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων» για τα Εργασιακά, η οποία έχει αναλάβει το έργο της προετοιμασίας των νέων αντιδραστικών αλλαγών στην εργατική νομοθεσία. Με έδρα το υπουργείο Εργασίας, η οκταμελής επιτροπή, στην οποία συμμετέχουν (7 στους 8) «ειδικοί» από διάφορες χώρες, είχαν χτες μια σειρά συναντήσεις (ΓΣΕΒΕΕ, ΟΚΕ, ΙΟΒΕ, ΟΑΕΔ, Διεθνές Γραφείο Εργασίας) και την ΓΣΕΕ, ενώ σήμερα ακολουθούν συναντήσεις με ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΕΣΕΕ και άλλους.

Οπως προέκυψε από τις πρώτες συναντήσεις, η αντεργατική ατζέντα περιλαμβάνει μια μακριά λίστα ανατροπών, με βασικές την παραπέρα αύξηση του ποσοστού απολύσεων, τα πρόσθετα εμπόδια στη συνδικαλιστική δράση και ειδικά στους όρους και στις προϋποθέσεις προκήρυξης απεργίας, τη δυνατότητα των εργοδοτών να προβαίνουν σε ανταπεργία καθώς και το ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Επιτροπή επιχειρεί να καταγράψει τις θέσεις των φορέων, επικεντρώνοντας - σε αυτήν τη φάση τουλάχιστον - στα ζητήματα των ομαδικών απολύσεων, της ανταπεργίας, του τρόπου καθορισμού του κατώτερου μισθού, της επεκτασιμότητας των Συλλογικών Συμβάσεων κ.λπ. Το χρονοδιάγραμμα της Επιτροπής προβλέπει μέχρι τα μέσα του επόμενου μήνα να συνταχθεί το σχετικό πόρισμα, ώστε στη συνέχεια, κυβέρνηση και κουαρτέτο να προχωρήσουν στη διαμόρφωση του νέου νομοθετικού πλαισίου, στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης».

Σε κάθε περίπτωση, και αυτός ο «διάλογος», που γίνεται με «όχημα» την Επιτροπή, είναι μια ακόμα προσπάθεια της κυβέρνησης να ντύσει με το μανδύα της «επιστημονικότητας» και της «ανεξαρτησίας» τη νέα επίθεση στα Εργασιακά. Αλλωστε, ο νόμος για τη συγκρότηση της Επιτροπής ορίζει ως αποστολή της την «επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων».

Η κατεύθυνση αυτή περιέχεται και στη δήλωση της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης τον Ιούλη του 2015, στην οποία περιεχόταν μέρος των κατευθύνσεων που αργότερα συμπεριλήφθηκαν στο 3ο μνημόνιο και έγιναν νόμος (4344/2015). Η δήλωση έλεγε καθαρά ότι η «οι πολιτικές της αγοράς εργασίας θα πρέπει να εναρμονισθούν με διεθνείς και ευρωπαϊκές βέλτιστες πρακτικές και θα πρέπει να αποφευχθεί επιστροφή σε πολιτικές του παρελθόντος που δεν είναι συμβατές με τους στόχους της προώθησης μιας ανάπτυξης βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς».

Γίνεται, λοιπόν, φανερό ότι ο ισχυρισμός της κυβέρνησης και του ίδιου του υπουργού Εργασίας για δήθεν «επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων», διατυπώνεται μόνο για το θεαθήναι, αφού ήδη έχει προσυμφωνήσει στη διαιώνιση των αντεργατικών νόμων και των παρεμβάσεων που έγιναν τουλάχιστον μετά το 2010 στις εργασιακές σχέσεις.

Και ενώ το πλαίσιο που κινείται η Επιτροπή είναι δεδομένο, όπως και οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, δήλωσε μετά το τέλος της συνάντησης: «Αυτό που είπαμε με επιστημονικά επιχειρήματα και στην επιτροπή των καθηγητών, είναι αυτό που θέλουμε στην Ελλάδα, δηλαδή ότι δεν θέλουμε διαφορετική μεταχείριση, θέλουμε να γίνουμε και στο εργατικό δίκαιο και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα»!

Δηλαδή, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ζητά ακριβώς αυτό που διατυμπανίζει δεξιά κι αριστερά ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος: Την «επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα» και στην εφαρμογή του «ευρωπαϊκού κεκτημένου»! Σύμπτωση που μόνο τυχαία δεν είναι, αφού και τις δύο πλευρές τις ενώνει η δέσμευση στο στόχο της ανάκαμψης, που περνάει μέσα κι από την παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων, όπως γίνεται και στις άλλες χώρες της ΕΕ.