Το θέμα το κρατάνε χαμηλά τελευταία, από την άποψη, τουλάχιστον, των δημόσιων τοποθετήσεων, αλλά δεν βγαίνει από το τραπέζι των σχεδιασμών τους: «Ψήνεται» νέα ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη. Πρόσχημα τι άλλο από την αντιμετώπιση των ισλαμιστών. Θυμίζουμε ότι το χάος εκεί έσπειρε η ιμπεριαλιστική επέμβαση του 2011, ενώ οι σημερινοί ισλαμιστές είναι οι χτεσινοί «σύμμαχοι» των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, κρατών της ΕΕ, που τους εξόπλισαν ενάντια στον επίσης πρώην σύμμαχό τους Καντάφι. Φυσικά, πραγματική αιτία και αυτής της επέμβασης είναι ο έλεγχος - μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτής της χώρας, ενταγμένος στη γενικότερη διαπάλη ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία, Κίνα για τον έλεγχο ενεργειακών πηγών, διαύλων και εμπορευμάτων. Την ίδια ώρα, ο υπουργός Αμυνας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διατυμπανίζει τον «κομβικό ρόλο» που μπορεί να παίξει στους τέτοιους επικίνδυνους σχεδιασμούς η Ελλάδα με τη βάση της Σούδας. Ειδικά ενόψει της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούλη στη Βαρσοβία, η κυβέρνηση διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο. Τη, δε, εμπλοκή της χώρας και του λαού μας, για άλλη μια φορά, στα ματοβαμμένα ιμπεριαλιστικά σχέδια, την πλασάρει ως ...συνεισφορά στην ειρήνη και την ασφάλεια. Οι εργαζόμενοι, ο λαός μας να αντιδράσουν μαζικά και με αποφασιστικότητα, να μην υιοθετήσουν τα προσχήματα των ΝΑΤΟ - ΕΕ ούτε της ελληνικής κυβέρνησης.