Τις προάλλες, δόθηκε στο υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού μια συνέντευξη Τύπου, για να παρουσιαστούν από την Θ. Τζάκρη τα αποτελέσματα της πρώτης φάσης των εργασιών του «Φόρουμ Βιομηχανίας», στόχος του οποίου είναι να κωδικοποιήσει τις βασικές παρεμβάσεις που είναι αναγκαίες για να ενισχυθούν συγκεκριμένοι «δυναμικοί» τομείς της ελληνικής οικονομίας. Ενα ξεχωριστό κεφάλαιο στα συμπεράσματα καταλαμβάνει η «εξοικονόμηση Ενέργειας», όπου προτείνεται, ανάμεσα σε άλλα, «για την ανάκαμψη της ελληνικής βιομηχανίας και τη βελτίωση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας της οικονομίας»: «Μείωση του ενεργειακού κόστους και επανεκτίμηση των επιβαρύνσεων στο κόστος ενέργειας για την ενίσχυση της εξωστρέφειας και της διεθνούς ανταγωνιστικότητας (...) εξορθολογισμό της φορολογικής πολιτικής στην κατανάλωσης ενέργειας και των ρυθμιζόμενων χρεώσεων (...) ανάπτυξη νέων εργαλείων χρηματοδότησης, κρατικών ενισχύσεων (π.χ. φορολογικές απαλλαγές, χρηματοδότηση από τρίτους, κ.ά.) και παροχής κινήτρων προς μείωση του κόστους ενέργειας». Οπως γίνεται αντιληπτό, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας περνάει μέσα από προνόμια και απαλλαγές προς το κεφάλαιο, για να μειώσει το κόστος της Ενέργειας και να αυξήσει τα ποσοστά της κερδοφορίας του. Την ίδια ώρα, όμως, που σχεδιάζει γενναία μέτρα για το κεφάλαιο, στο λαό και μάλιστα μόνο σ' αυτούς που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας, δίνει μέσω του παράλληλου προγράμματος δωρεάν ρεύμα ίσα για να ανάβει μια λάμπα και ένας θερμοσίφωνας. Χώρια που τις απαλλαγές των επιχειρήσεων κάποιος θα πρέπει να τις πληρώσει κι αυτός δεν είναι άλλος από τα λαϊκά στρώματα.