Μετά από τρεις βδομάδες και τέσσερις συνεδριάσεις εκλέχτηκε πρόεδρος και αντιπρόεδρος στο ΔΣ της ΟΛΜΕ. Πρόεδρος εκλέχτηκε ο Ν. Τσούλιας με τις ψήφους της ΠΑΣΚΕ (ο υποψήφιος της ΔΑΚΕ συγκέντρωσε 3 ψήφους) και αντιπρόεδρος ο Α. Αντωνάκος με τις τρεις ψήφους της ΔΑΚΕ.

Η θέση του γενικού γραμματέα παραμένει κενή αφού η παράταξη της Συνεργασίας, που κατέχει αυτή τη θέση σχεδόν μια δεκαετία, αρνείται να συμμετάσχει στο προεδρείο. Η παράταξη αυτή που αυτοπροσδιορίζεται ως ο θεματοφύλακας των θεσμών, διεκδίκησε στις δύο πρώτες ψηφοφορίες τη θέση του προέδρου (ψηφίστηκε δε και από την Παρέμβαση) και στην τρίτη ψηφοφορία πρόβαλε εκβιαστικά τη θέση ή τον πρόεδρο ή δε συμμετέχει στο προεδρείο. Ετσι στην τρίτη, τελική ψηφοφορία για την εκλογή του προέδρου αλλά και στις υπόλοιπες ψηφοφορίες απέχει.

Η επιλογή αυτή της Συνεργασίας υπαγορεύεται από μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες και αποτελεί προσπάθεια να υπερβεί τα αδιέξοδά της. Κυρίως όμως, με την προσπάθειά της να προσωποποιήσει στο πρόσωπο του όποιου προέδρου το πολιτικό πρόβλημα της δράσης και τους προσανατολισμούς της ΟΛΜΕ, αποτέλεσμα των αρνητικών συσχετισμών, επιδιώκει να συγκαλύψει τη συναινετική, συμβιβασμένη γραμμή τόσο της ίδιας όσο και της πλειοψηφίας που συμμετέχει.

Η διαδικασία συγκρότησης του προεδρείου, συνοδεύτηκε από τα τερτίπια, τις μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες και τη διγλωσσία των άλλων παρατάξεων.

Η ΕΣΑΚ ΔΕΕ τόνισε από την πρώτη συνεδρίαση ότι, όσο την αφορά, δεν υπάρχει δυνατότητα συγκρότησης προεδρείου στη βάση προγραμματικής πολιτικοσυνδικαλιστικής συμφωνίας με τις άλλες παρατάξεις. Ανέφερε δε ως παραδείγματα το θέμα της επετηρίδας, της αξιολόγησης, της ανάγκης για αγωνιστικό, ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και βέβαια αφερεγγυότητα των άλλων παρατάξεων (π.χ. άλλο ψηφίζουν στο ΔΣ της ΟΛΜΕ και ταυτόχρονα άλλο προωθούν στις γενικές συνελεύσεις). Γι' αυτό πρότεινε να συγκροτηθούν το προεδρείο και οι υπόλοιπες θέσεις σε αντιπροσωπευτική «λειτουργική» βάση και στα πλαίσια αυτά η ΕΣΑΚ ΔΕΕ είναι έτοιμη να αναλάβει μία «ήπια» θέση στο ΔΣ.

Η ΠΑΣΚ πρότεινε στις παρατάξεις ΔΑΚΕ - Συνεργασία προγραμματικό προεδρείο με βάση τις αποφάσεις των ΣΣΕ, των ΤΕΕ και της πρόσφατης για το ασφαλιστικό. Προγραμματικό προεδρείο πρότειναν η Συνεργασία, η ΔΑΚΕ και η Παρέμβαση αναφερόμενες γενικόλογα και αόριστα στις παλιότερες αποφάσεις. Η ΔΑΚΕ πρότεινε πριν την τρίτη ψηφοφορία να αναλάβει ένα χρόνο πρόεδρος από τη ΔΑΚΕ και ένα χρόνο πρόεδρος από τη Συνεργασία. Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε από τη Συνεργασία. Χαρακτηριστική είναι η πολυγλωσσία και ο καιροσκοπισμός της Παρέμβασης. Πρότεινε προεδρείο «ολίγον» προγραμματικό και στα υπόλοιπα ζητήματα «βλέποντας και κάνοντας». Ενώ σε γραπτή της δήλωση τονίζει ότι η «συγκρότηση του προεδρείου του ΔΣ της ΟΛΜΕ είναι ήσσονος σημασίας» και ότι «το κύριο είναι η αλλαγή πολιτικής και τριτευόντως η αλλαγή προσώπων», στην πράξη όμως ψηφίζει τον υποψήφιο της Συνεργασίας άνευ όρων και χωρίς συγκεκριμένο προγραμματικό πλαίσιο που να σηματοδοτεί αλλαγή της μέχρι τώρα πορείας της ΟΛΜΕ. Ενώ τάσσεται υπέρ, στην ουσία, του προγραμματικού προεδρείου, ταυτόχρονα δήλωνε ότι δε θα διεκδικήσει καμία θέση.

Η εκλογή προεδρείου από την ΠΑΣΚ αλλά και η όλη στάση των παρατάξεων της πλειοψηφίας ΔΑΚΕ, Συνεργασίας, Παρέμβασης προδικάζει αναπαραγωγή του ίδιου αδιέξοδου σκηνικού στο ΔΣ της ΟΛΜΕ. Δηλαδή, από τη μια η συμβιβασμένη, διαχειριστική πλειοψηφία του ΔΣ να προσπαθεί να συγκαλύψει τις ευθύνες της και το χαρακτήρα της μεταθέτοντας τις ευθύνες στο πρόσωπο του προέδρου και διά μέσου αυτού στην ΠΑΣΚ, και από την άλλη η ΠΑΣΚ διά μέσου του προέδρου «βολεύεται» να διαχειρίζεται σε φιλοκυβερνητική κατεύθυνση τις αποφάσεις ενσωμάτωσης της πλειοψηφίας.

Ενα σκηνικό που ικανοποιεί και τη μέχρι σήμερα πλειοψηφία των ΔΑΚΕ, Συνεργασίας, Παρέμβασης αλλά και την ΠΑΣΚ. Διαφορετικά δεν εξηγείται η εκλογή για τρίτη συνεχή διετία προέδρου από την ΠΑΣΚ ενώ η πολιτικοσυνδικαλιστική πλειοψηφία που «παράγει» τις αποφάσεις είναι των ΔΑΚΕ, Συνεργασίας, Παρέμβασης.

Η ΕΣΑΚ ΔΕΕ τονίζει ότι μπροστά στον αρνητικό συσχετισμό που υπάρχει στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, το κύριο είναι η δημιουργία από τα κάτω όρων και προϋποθέσεων για αγώνα και αλλαγή του προσανατολισμού της ΟΛΜΕ.