Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξη.

***

-- (...) Εχει ξεκινήσει μια βδομάδα τώρα, ιδιαίτερα θερμή, η οποία θα καταλήξει στην πανεργατική κινητοποίηση της Πέμπτης και θέλω να μου πείτε, θα αντέξει κατά την άποψή σας η κυβέρνηση την πίεση αυτή της κοινωνικής διαμαρτυρίας;

-- Καταρχήν, είναι πολύ σημαντικό την Πέμπτη να νεκρώσουν τα πάντα. Αυτό θα δώσει ένα καινούργιο στίγμα για την εξέλιξη των κινητοποιήσεων, αλλά και τις εξελίξεις που αφορούν τα προβλήματα των εργαζομένων, όπως είναι το Ασφαλιστικό ή άλλα που έρχονται, με σωρεία αντιλαϊκών μέτρων. Πρέπει να νεκρώσουν τα πάντα, εργοστάσια, μαγαζιά, γραφεία, γιαπιά, όλοι οι χώροι και οι κλάδοι, τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Θα πρέπει να γεμίσουν οι δρόμοι της Αθήνας και όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας, με διαδηλωτές, απεργούς, που να διαδηλώσουν το δίκιο τους, γιατί το δίκιο είναι μόνο με το μέρος τους, δεν είναι με τη μεριά ούτε της κυβέρνησης ούτε της ΕΕ ούτε του κουαρτέτου ούτε κανενός άλλου.

Και βεβαίως να δυναμώσουν και τα μπλόκα της αγροτιάς, γιατί το χαρακτηριστικό αυτού του μήνα, αυτών των ημερών, είναι ότι στους δρόμους πλέον βρίσκονται εκτός από την εργατική τάξη, τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, αυτοαπασχολούμενοι, επαγγελματίες, βιοτέχνες, έμποροι, επιστήμονες, οι αγρότες, οι νέοι και οι νέες. Από αυτήν την άποψη έχει μεγάλη σημασία τα λαϊκά μπλόκα να αντέξουν, η απεργία να είναι δυνατή και βεβαίως με τέτοια κατεύθυνση και τέτοια προοπτική, έτσι ώστε πραγματικά να επιβάλουν αυτό που είναι το κεντρικό αίτημα αυτή τη στιγμή, δηλαδή να αποσυρθεί αυτό το νομοσχέδιο - έκτρωμα, να μην έρθει καν για συζήτηση στη Βουλή. Και από κει και πέρα να ανοίξει ο δρόμος για μια σειρά άλλα ζητήματα.

-- Δεν συμμεριζόμαστε καθόλου την προπαγάνδα της κυβέρνησης, η οποία μιλάει για κάποιους ακραίους, αναφέρεται σε ακροδεξιούς. Βεβαίως, σε κάποια μπλόκα, περιορισμένης έκτασης απ' όσο ξέρω, σε ορισμένα, συγκεκριμένα σημεία έχουν παρεισφρήσει και ναζιστές, φασίστες, πιθανόν κάποιοι της Χρυσής Αυγής ή άλλοι ή μπορεί και κάπου να είναι και κάποιες αναρχικές ομάδες ή οτιδήποτε άλλο, αναρχοαυτόνομοι κ.λπ., μπορεί να υπάρχουν αυτά. Ομως, το κυρίαρχο στοιχείο δεν είναι αυτό.

Δεν μπορεί να συνδέονται η αγανάκτηση, η οργή, οι ανεβασμένες μορφές πάλης με ακραία στοιχεία ή όπως θέλουν να ονομάζονται. Πιστεύουμε ότι το ίδιο το εργατικό, το αγροτικό κίνημα, οι ίδιοι οι αγρότες, έχουν την πείρα πλέον, μπορούν να επιβάλουν οι ίδιοι την περιφρούρηση των αγώνων τους, το σωστό προσανατολισμό της πάλης και βεβαίως να αποφύγουν και τυχοδιωκτισμούς, τυχοδιωκτικές ενέργειες από οποιοδήποτε στοιχείο ήθελε να τις κάνει αυτές.

-- (...) Μήπως με αυτόν τον τρόπο, με αυτού του είδους τις κινητοποιήσεις, με κλείσιμο δρόμων, λειτουργεί αυτό - για το οποίο και εσείς κατηγορείτε την κυβέρνηση - ο κοινωνικός αυτοματισμός; Μήπως κάποιοι άλλοι γίνονται εχθροί της κινητοποίησης επειδή δυσκολεύονται από την κινητοποίηση αυτή;

-- Οχι. Δεν συμφωνούμε με αυτήν τη λογική, γιατί και ο κοινωνικός αυτοματισμός κι αυτό που καλλιεργείται είναι η γραμμή, η κατεύθυνση όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων και της σημερινής κυβέρνησης. Θέλει να φέρει σε αντιπαλότητα τον έναν κλάδο, το ένα κοινωνικό στρώμα με το άλλο.

Γιατί, κοιτάξτε να δείτε, όπως και να παλεύει ο καθένας, είτε απεργεί είτε κάνει μπλόκα στους δρόμους είτε είναι αγρότης είτε είναι οδηγός φορτηγού είτε είναι εργάτης σε εργοστάσιο είτε είναι καθηγητής είτε είναι γιατρός ή νοσηλευτής που απεργεί, κάποια άλλη κοινωνική κατηγορία μπορεί εκείνη τη στιγμή να μην είναι ικανοποιημένη, να εμποδίζεται κ.λπ. Ομως, υπάρχει πλέον πείρα και στο κίνημα. Δεν μιλάμε για τυχοδιωκτικές ενέργειες, μιλάμε για σχεδιασμένες, οργανωμένες ενέργειες, όπως είναι και το κλείσιμο των δρόμων, που αποφασίζουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μέσα από τις συνελεύσεις τους, οι αγρότες μέσα από τα μπλόκα τους, τις συντονιστικές τους επιτροπές. Ξέρουν μέχρι πού μπορούν να πάνε και πού μπορεί να υποχωρήσουν και πού να ξανανοίξουν, έτσι ώστε να διευκολύνονται και οι υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες.

Ο δυναμισμός της ταξικής πάλης δεν μπορεί να ενοχοποιείται, αυτό πρέπει να είναι καθαρό. Και δεν μπορεί να ενοχοποιηθεί διότι το δίκιο είναι με το μέρος των εργαζομένων. Οποιος θέλει να μιλήσει για το άδικο, που είναι υπέρ μιας άλλης τάξης, τότε μόνο χρησιμοποιεί όλα αυτά τα επιχειρήματα.

-- Αυτό είναι το βήμα που γίνεται τώρα και λέτε να γεμίσουν οι δρόμοι, να βγουν όλοι έξω, να διαδηλώσουν κ.λπ. Το επόμενο βήμα ποιο είναι; Θεωρείτε ότι μπορεί με μέσο πίεσης το λαό να πέσει αυτή η κυβέρνηση; Κι αν πέσει αυτή η κυβέρνηση και πάμε σε εκλογές θεωρείτε ότι είναι λύση οι εκλογές;

-- Καταρχήν, το άμεσο ζήτημα είναι να μην περάσουν νέα αντεργατικά μέτρα. Ηδη έχουν περάσει πολλά, ο λαός μας υποφέρει, δεν αντέχει άλλο (...) Και από κει και πέρα πρέπει οι ίδιοι εργαζόμενοι, το ίδιο το εργατικό κίνημα, το λαϊκό κίνημα, το αγροτικό κίνημα, μέσα από τις διαδικασίες που έχουν, τα σωματεία τους, τα μπλόκα τους, τις συνελεύσεις τους, να συζητήσουν, να αποφασίσουν για την κλιμάκωση της πάλης. Εδώ πρέπει να συζητήσουν και για το περιεχόμενο του αγώνα, το πού πρέπει να φτάσει αυτός ο αγώνας.

Αν θέλετε την άποψη του ΚΚΕ, εμείς λέμε ότι εκτός από αυτά τα ζητήματα που είναι άμεσα μπροστά, όπως είναι το Ασφαλιστικό ή το Φορολογικό, που δεν πρέπει με τίποτα να περάσουν, θα πρέπει να ανοίξει ο δρόμος έτσι ώστε, μέσα από αυτούς τους αγώνες, να διαμορφωθεί μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία, κοινωνική συμμαχία, όπου δεν θα ξεχωρίζονται οι άνθρωποι ανάλογα με το τι ψήφισαν χτες, αλλά με βάση τα δικά τους ταξικά, κοινωνικά συμφέροντα.

Και από αυτήν την άποψη, αυτό το κίνημα εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να αποκτήσει και κατεύθυνση ενάντια στο σύστημα, ενάντια στη σαπίλα του αστικού κράτους, ενάντια στην τάξη που έχει σήμερα την εξουσία και - γιατί όχι; - να οδηγηθεί σε ριζικές αλλαγές και ανατροπές στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Εμείς θα λέγαμε να ετοιμάσει τις προϋποθέσεις το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να συνειδητοποιήσει ο λαός ότι το συμφέρον του είναι να σπάσει αυτές τις αλυσίδες, που τον κρατάνε μέχρι σήμερα εδώ και να ανοίξει ένας πραγματικά καινούργιος δρόμος. Αυτή είναι η θέση του ΚΚΕ.

-- Η σαπίλα του αστικού συστήματος μπορεί να εκφράζεται από μία κυβέρνηση της αριστεράς, όπως είναι μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;

-- Οχι, είναι μέρος του συστήματος αυτού. Ξέρετε, σε αυτές τις συνθήκες, ακόμα και αν πάρουμε την εκδοχή της στοιχειώδους εντιμότητας από πολιτικά κόμματα ή ηγεσίες - και λέω στοιχειώδους γιατί έχει τέλος πάντων αποδειχτεί ότι κορόιδεψαν οικτρά τον ελληνικό λαό οι σημερινοί κυβερνώντες, όπως άλλωστε και παλιότερα οι προηγούμενοι και πάει λέγοντας...

Τούτοι εδώ μάλιστα κορόιδεψαν οράματα, ιδανικά, αξίες για τα οποία θυσιάστηκαν άνθρωποι, θυσιάστηκαν γενιές Ελλήνων σε αυτήν εδώ τη χώρα, εν ονόματι της αριστεράς, εν ονόματι της αλλαγής, εν ονόματι μιας καλύτερης κοινωνίας. Εσπειραν ψεύτικες ελπίδες, ψεύτικες προσδοκίες προεκλογικά, τόσο που δεν μπορούν να τις μαζέψουν σήμερα, έξω από κάθε λογική και έξω από οποιοδήποτε σχέδιο πραγματικής ανοικοδόμησης ή αλλαγών που χρειαζόταν αυτή η κοινωνία.

Και φτάσαμε σήμερα και έχουν αρχίσει πλέον - τι αρχίσει, είναι ένας χρόνος τώρα, πάμε για το δεύτερο χρόνο - να διαχειρίζονται αυτό το κράτος, αυτή τη σαπίλα του, με ίδια νομοθετήματα, με ίδια και χειρότερα μνημόνια, με νέα αντιλαϊκά μέτρα και προαπαιτούμενα, χειρότερα ακόμα και από αυτά των προηγούμενων και βεβαίως χωρίς καμιά αλλαγή στο προϋπάρχον οικοδόμημα, και το νομοθετικό, και το πολιτικό, και το οικονομικό ή οτιδήποτε άλλο έχει συμβεί αυτά τα χρόνια. Λες και ο λαός μας δεν έχανε συνεχώς εισόδημα χρόνια τώρα.

-- Επειδή το ΚΚΕ συνήθως κάνει πολύ καλές προβλέψεις, τι θεωρείτε πιθανότερο θέλω να μου πείτε: Η μία πιθανότητα είναι να περάσει η «αξιολόγηση» και να συνεχίσει αυτή η κυβέρνηση. Υπάρχει μια άλλη πιθανότητα, να γίνει μια οικουμενική και να μην είναι μόνο ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, να είναι και άλλοι μέσα και πιθανώς και η ΝΔ. Και υπάρχει και μια άλλη πιθανότητα, να πάμε σε εκλογές.

-- Ακριβή πρόβλεψη δεν μπορώ να κάνω, όμως και τα τρία ενδεχόμενα είναι υπαρκτά. Δηλαδή και η διαπραγμάτευση μπορεί να συνεχιστεί, τουλάχιστον αυτό λέει ότι θέλει η κυβέρνηση. Μάλιστα, σήμερα, ο κ. Τσίπρας δήλωσε ότι πρέπει να κλείσει η «αξιολόγηση», να περάσουν τα μέτρα, να ολοκληρωθεί, ώστε να έχουμε επανεκκίνηση της οικονομίας. Αρα σημαίνει ότι η κυβέρνηση με τους 153 βουλευτές που διαθέτει αυτή τη στιγμή μπορεί να το κάνει και να προχωρήσει, άρα είναι στο χέρι της και να ακολουθήσει με την πολιτική που έχει χαράξει με την οποία εμείς είμαστε κάθετα αντίθετοι.

-- Είναι αρκετοί αυτοί οι 153;

-- Θεωρώ ότι είναι πιθανό να μπορέσει να το καταφέρει αυτό. Αλλωστε, η ίδια το λέει, οπότε εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να αμφιβάλουμε...

-- Τα άλλα δύο σενάρια, η οικουμενική και οι εκλογές;

-- Η οικουμενική, καλά όχι τόσο η οικουμενική, αλλά μια ευρύτερη κυβέρνηση συνεργασίας με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ και κάποιους άλλους, κάποιες «φτερούγες», οτιδήποτε άλλο, αν δεν είναι ολόκληρα κόμματα, θα μπορούσαν...

-- Π.χ. ποιες είναι αυτές;

-- Είναι, για παράδειγμα, από το Ποτάμι του κ. Θεοδωράκη, είναι από τον κ. Λεβέντη ακόμα. Κοιτάξτε, αν δούμε αντικειμενικά - όχι τα προβλήματα που έχει το πολιτικό σύστημα - αν αφαιρεθούμε λίγο από αυτά και δούμε αντικειμενικά τις προτάσεις, τα προγράμματα των κομμάτων, σε τι κατεύθυνση βρίσκονται, εφόσον ψηφίσανε όλοι τους το 3ο μνημόνιο, για παράδειγμα, εφόσον είναι όλοι τους υπέρ της ΕΕ, της Ευρωζώνης, των λυκοσυμμαχιών της χώρας κ.λπ., θα μπορούσαν πολύ καλά να τα βρουν και να πάνε σε μια κοινή κυβέρνηση, εφόσον τους ενώνει το μείζον: Η υπεράσπιση αυτού του συστήματος και η υπεράσπιση των συμμαχιών τους.

-- Επομένως, δεν βλέπετε γρήγορα εκλογές;

-- Νομίζω ότι όλοι θέλουν να αποφύγουν τις εκλογές. Ομως, δεν αποκλείεται - είναι το 3ο σενάριο - αν κάτω από την όξυνση των προβλημάτων, τα μεγάλα αδιέξοδα, όχι μόνο του πολιτικού συστήματος, αλλά και των αντιθέσεων που έχουν και εγχώριοι όμιλοι εδώ στην Ελλάδα και των μεγάλων ανταγωνισμών που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, αλλά κυρίως με τις εξελίξεις στην Ευρωζώνη, την ΕΕ, όπου και εκεί σφάζονται. Απέναντι στους λαούς είναι ενωμένοι να παίρνουν μέτρα, αλλά μεταξύ τους, για την κερδοφορία τους, το ποιος όμιλος θα επικρατήσει σ' όλον αυτόν τον ανταγωνισμό, σφάζονται κυριολεκτικά.

-- Απ' όσα έχουν αποκαλύψει τώρα και ο κ. Βαρουφάκης και η κ. Κωνσταντοπούλου προκύπτει ότι πιθανόν ο πρωθυπουργός φλέρταρε με την ιδέα της δραχμής και τελικά να έκανε πίσω. (...) Κατά τη δική σας εκτίμηση τι συνέβη; Οντως ο πρωθυπουργός σκεφτόταν να μας πάει στη δραχμή και τελικά δεν το άντεξε στο τέλος;

-- Κοιτάξτε να δείτε, δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει τίποτα. Γιατί ξέρετε και ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η σημερινή πλειοψηφία θα φλέρταρε στο βαθμό που φλέρταραν κι άλλα τμήματα του εγχώριου κεφαλαίου με ένα grexit, όπως και τμήματα του κεφαλαίου και της αστικής τάξης των κυβερνήσεων στην Ευρώπη, ακόμα και τμήματα του γερμανικού κεφαλαίου ή άλλων ισχυρών επίσης κρατών της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

-- Υπηρετούσε συμφέροντα, δηλαδή;

-- Υπηρετούσε συμφέροντα, φυσικά. Εμείς πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απ' την αρχή ήταν εκφραστής τμημάτων του κεφαλαίου, όπως και το τμήμα που έφυγε απ' τον ΣΥΡΙΖΑ και πήγε στη Λαϊκή Ενότητα ή ανεξαρτητοποιήθηκε, Βαρουφάκης, Κωνσταντοπούλου κ.λπ. επίσης εκφράζουν τμήματα του κεφαλαίου της Ελλάδας.

-- Δηλαδή, λέτε ότι ο κ. Τσίπρας άλλαξε στάση και έφυγε από κάποια συμφέροντα που εκπροσωπούσε και πήγε να εκπροσωπήσει κάποια άλλα;

-- Οχι, λέω ότι αυτό το ζήτημα ήταν στη συζήτηση, δηλαδή το ποια εκδοχή διαχείρισης, εντός της Ευρωζώνης, εκτός της Ευρωζώνης, με άλλο νόμισμα για ένα διάστημα ή με άλλες μορφές διαχείρισης της κρίσης, όπως είναι οι διαφωνίες που υπήρχαν για ένα μεγάλο διάστημα ανάμεσα στο ΔΝΤ, την ΕΚΤ, την Κομισιόν κ.λπ. αντιθέσεις και διαφωνίες που δεν έχουν εκλείψει ούτε σήμερα. Ολα αυτά έπαιζαν το ρόλο τους για το τι μπορεί να είχε, εφόσον με ρωτήσατε αυτό, στο μυαλό του να υλοποιήσει ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του.

-- Εσείς εμφανίζετε πάντα τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα μέρος του ευρωπαϊκού συστήματος. (...) Παρ' όλα αυτά βλέπουμε, για παράδειγμα, ότι ο κ. Σόιμπλε εξακολουθεί με κάθε ευκαιρία να προσπαθεί να συμπεριφερθεί όσο το δυνατόν πιο σκαιά στον Ελληνα πρωθυπουργό, το είδαμε και στην τελευταία κοινή τους εμφάνιση στο Νταβός...

-- Ε, τώρα σιγά τα αίματα με τον Σόιμπλε. Θα σας πω αυτό που έλεγα και πριν με έναν τρόπο, δηλαδή, υπάρχουν διαφορετικές εκδοχές και διαφορετικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης. Ο Σόιμπλε ή η πλειοψηφία στην κυβέρνηση της Γερμανίας, ας το πούμε έτσι, που είναι ένα ισχυρό κράτος, έχει μια άποψη για το πώς πρέπει να διαχειριστεί την κρίση, με βάση πάλι τα συμφέροντα των δικών της μονοπωλιακών ομίλων, των δικών της συμφερόντων και σε βάρος φυσικά άλλων. Η Γαλλία, η γαλλική αστική τάξη επίσης, παρότι είναι στην κατεύθυνση ενιαίοι, θέλουν να πάνε σε αυτήν την κατεύθυνση με την ενωμένη Ευρώπη, με την Ευρωζώνη, έχουν τις εσωτερικές τους διαφοροποιήσεις ανάλογα με το τι τμήματα του κεφαλαίου εκφράζουν. Αντίστοιχα, οι ΗΠΑ, με το ΔΝΤ εκφραστή αυτών των διαφορετικών απόψεων, στο πλαίσιο όμως του ίδιου συστήματος πολιτικής, κατευθύνσεων, αξιών και τελικά οικονομικών σχέσεων είναι και ο κ. Σόιμπλε και διάφοροι άλλοι κ. Σόιμπλε.

-- Είδατε πρόσφατα και τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Τσίπρα. Με ποιον απ' τους δύο αισθάνεστε ότι μπορείτε να συνεννοηθείτε περισσότερο;

-- Κοιτάξτε, για να συνεννοηθείς με κάποιον από τα δύο αυτά κόμματα σημαίνει ότι θα έχεις κάτι κοινό ή έστω μια κοινή στόχευση. Δεν υπάρχει κοινός τόπος για καμία απ' τις δύο περιπτώσεις.

Αυτήν τη στιγμή, αυτό που εκφράζει ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η σοσιαλδημοκρατία στη χώρα μας, έχοντας πάρει το ρόλο που έπαιζε το ΠΑΣΟΚ. Η σοσιαλδημοκρατία όπως όλοι ξέρουμε πλέον και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη έχει παίξει το ρόλο του δεύτερου αστικού πυλώνα του καπιταλιστικού συστήματος που υπηρετεί, αυτό το ρόλο παίζει ο κ. Τσίπρας.

Η ΝΔ και ο κ. Μητσοτάκης είναι η έκφραση του άλλου πυλώνα του αστικού συστήματος, του παραδοσιακού, όπως λέμε, και της κεντροδεξιάς, των νεοφιλελεύθερων απόψεων, αλλά είναι σε μια ενιαία γραμμή, έχουν κοινή συνισταμένη, δηλαδή «καπιταλισμός και ξερό ψωμί», «μεγάλο κεφάλαιο και εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και ξερό ψωμί», «ΕΕ και ΝΑΤΟ και ξερό ψωμί» και πάει λέγοντας.

Σε όλα τα κεντρικά ζητήματα απ' τα οποία καθορίζεται η πολιτική, η οικονομία και η ζωή τελικά των εργαζομένων, της αγροτιάς, των αυτοαπασχολουμένων είναι στην ίδια κατεύθυνση.

-- Βλέπετε σχεδόν ταύτιση...

-- Οχι, δεν ταυτίζονται, έχουν διαφορετικές απόψεις για το πώς θα χειριστούν ζητήματα, όμως η κατεύθυνσή τους είναι ίδια.

-- Τώρα, αν ο κ. Τσίπρας έρθει και φέρει απλή αναλογική έχετε πει ότι θα την ψηφίσετε, αν δεν είναι τελείως απλή και είναι πολύ απλούστερη απ' αυτή που έχουμε σήμερα, αν δηλαδή το ΚΚΕ με το σύστημα που θα φέρει ο κ. Τσίπρας και το ποσοστό που έχει σήμερα παίρνει κάποιους βουλευτές περισσότερους, θα μπείτε στον πειρασμό να το ψηφίσετε ή όχι;

-- Οχι, εμείς μιλάμε - τα είπα αυτά και στον κ. Τσίπρα - για καθαρή και άδολη απλή αναλογική. Αν θέλει να φέρει αυτό το εκλογικό σύστημα, θα το ψηφίσουμε. Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή αναλογικότερου συστήματος δεν είναι σε σωστή κατεύθυνση...

-- Ακόμα κι αν σας ευνοεί;

-- ...Να σας πω, οι σκέψεις που μου είπε (ο πρωθυπουργός) είναι για παράδειγμα κατάτμηση περιφερειών. Ομως κατάτμηση περιφερειών, δεν λέω τώρα για 42 βουλευτές που έχει η Β' Αθήνας ή άλλη που θα μπορούσαν να μειωθούν, αλλά μιλάει για μικρές περιφέρειες της τάξης των 6, 7, 8 βουλευτών. Εδώ υπάρχει πρόβλημα με τα μικρά κόμματα. Οχι μόνο για το ΚΚΕ, για όλα τα κόμματα. Δεν θα μπορούν ουσιαστικά να συγκροτήσουν κοινοβουλευτική ομάδα της προκοπής. Να ξέρουν ποιους θα έχουν κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους ή οτιδήποτε άλλο. Θα βγάζουν βουλευτή στην Κολοπετινίτσα, μόνο στην επαρχία.

Δεύτερο ζήτημα, μίλησε για διατήρηση του μπόνους των εδρών. Μπορεί να μην είναι 50 αλλά να είναι 40, αυτό επίσης έχει την αδικία μέσα.

Μίλησε για πλαφόν, επίσης, που θα βάλει είτε τρία, είτε δυόμισι, δεν το έχει ακόμα καταλήξει. Και βεβαίως είπε ότι δεν θα αιφνιδιάσει, θα τα φέρει για συζήτηση, για διαβούλευση πριν γίνει αυτό. Φυσικά θα δούμε και τα συγκεκριμένα άρθρα, εμείς ξέρετε σε πάρα πολλούς νόμους έχουμε ψηφίσει είτε "παρών", είτε «κατά», σε άλλα «όχι» είτε και «ναι» σε κάποια αν τα θεωρήσουμε θετικά, όμως συνολικά ως εκλογικό νόμο τέτοιο, τον απορρίπτουμε.

-- Με το Προσφυγικό τι βλέπετε να γίνεται; Μπορεί καταρχάς πραγματικά να κάνει κάτι η Ελλάδα ή όλο αυτό που γίνεται τώρα είναι μια ευθύνη της Ευρώπης και οι όποιες ευθύνες της Ελλάδας είναι δευτερεύουσας ή και τριτεύουσας σημασίας;

-- Πιστεύουμε ότι υπάρχει και ευθύνη της Ελλάδας, υπάρχει και ευθύνη της ΕΕ.

-- Η ευθύνη της Ελλάδας ποια είναι;

-- Για παράδειγμα, θα μπορούσε σε μια σειρά ζητήματα από την αρχή να εκφράσει κάθετη αντίθεση, να είχε άλλη πολιτική. Αυτή για παράδειγμα που πρότεινε το ΚΚΕ.

Εμείς απ' την αρχή είχαμε πει ότι πρέπει να παλέψουμε να καταργηθεί το Δουβλίνο, διότι δημιουργεί πρόβλημα εγκλωβισμού μεταναστών και προσφύγων στη χώρα μας. Δεν μπορεί να τους δώσει έγγραφα για να φύγουν, να πάνε στην ΕΕ, στις χώρες προορισμού τους.

Δεύτερον, μιλήσαμε για μια σειρά ζητήματα, για τη Σένγκεν που έρχεται τώρα ξανά, ότι στην ουσία η συνθήκη Σένγκεν δεν εξασφαλίζει αυτό που λέμε την «ελευθερία». Κοιτάξτε να δείτε τι γίνεται τώρα, μέσα στη Σένγκεν είναι και η Γερμανία, και η Δανία, και η Ολλανδία, και η Σουηδία και δεν ξέρω ποιες άλλες, οι οποίες βάζουν τείχη και εμποδίζουν ή βάζουν αυστηρούς περιορισμούς, οι οποίοι λογικά δεν προβλέπονται στο πλαίσιο της Σένγκεν με την ελευθερία κίνησης προσώπων, εμπορευμάτων, κεφαλαίων κ.λπ.

-- Η Τουρκία έχει ιδιαίτερη ευθύνη στο θέμα κατά τη γνώμη σας όπως υποστηρίζει και η ελληνική πλευρά και όπως λένε και κάποιες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, χωρίς όμως να έχει καμία κύρωση γι' αυτό που κάνει;

-- Βεβαίως έχει. Η Τουρκία καταρχάς έχει απ' την αρχή πρόβλημα. Διότι άνοιξε τα σύνορά της, έφερε εκατομμύρια Σύρους, άλλους πρόσφυγες στο έδαφός της. Αυτό ήταν φυσιολογικό από ένα σημείο και ύστερα με το «συνωστισμό», 1,5 πόσο έχει 2 εκατομμύρια πρόσφυγες Σύρους στην Τουρκία να θέλουν οι άνθρωποι να φύγουν, να πάνε προς άλλες χώρες για να επιβιώσουν, η θάλασσα, το Αιγαίο, είμαστε εδώ, λογικά ερχόντουσαν με κατεύθυνση τα νησιά μας.

Η Τουρκία ευθύνεται σ' αυτό, ευθύνεται διότι συνεχίζει να έχει τη λογική του «γκριζαρίσματος» ζωνών στο Αιγαίο, να έχει τη λογική της συγκυριαρχίας στο Αιγαίο και εδώ ευθύνεται και η ΕΕ που ανοίγει αυτό το δρόμο. Δηλαδή, θα μιλάμε πολύ σύντομα για συγκυριαρχία στο Αιγαίο, για κοινές περιπολίες παρότι τώρα το αρνείται η ελληνική κυβέρνηση και βέβαια για «γκριζάρισμα» και άλλων περιοχών. Ηδη προχωράει η τούρκικη επιθετική πολιτική σ' αυτήν την κατεύθυνση.