Τη σκυτάλη πήραν κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης και του κόμματος. Ο Δ. Παπαδημούλης π.χ. απηύθυνε συστάσεις σε όσους «φλυαρούν», να «μαζέψουν» τις υποσχέσεις περί «ισοδυνάμων», δηλώνοντας: «Σε ό,τι αφορά τα περίφημα ισοδύναμα, νομίζω ότι σε αυτό το θέμα θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι απαιτείται φειδώς. Ο πληθωρισμός περί ισοδυνάμων δεν ωφελεί (...) δεν μπορείς να αναζητήσεις ισοδύναμα σε πενήντα θέματα».

Απ' την πλευρά της κυβέρνησης, η Ολγα Γεροβασίλη υποστήριξε σχετικά: «Δεν έχουμε πει ψέματα στον ελληνικό λαό. Εχουμε πει τους στόχους μας στον ελληνικό λαό. Εχουμε κάνει κάποιες υπερεκτιμήσεις (...) δεν ψάχνουμε για όλα τα κακά ισοδύναμα σε αυτή τη χρονική στιγμή και αυτό θα ήταν λάθος να το κάνουμε και θα αναιρούσαμε τη φύση αυτής καθαυτής της συμφωνίας...».

Το προπαγανδιστικό μπαράζ της κυβέρνησης στόχο έχει να πείσει το λαό για την ανάγκη εφαρμογής των όσων περιλαμβάνει το μνημόνιο, ως εξειδίκευση της στρατηγικής υπέρ του κεφαλαίου και της ΕΕ. Με τον τρόπο αυτό, οι νέες μειώσεις στις συντάξεις και η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης παρουσιάζονται ως μέτρο που πρέπει να παρθεί ανεξάρτητα από το μνημόνιο, προκειμένου να διασφαλιστεί η «βιωσιμότητα» του συστήματος! Κατά τον ίδιο τρόπο, η υπερφορολόγηση των αγροτών που τους ξεκληρίζει, θα έπρεπε επίσης να είχε εφαρμοστεί εδώ και χρόνια, για να μπει «μια τάξη».

Οπως δήλωσε η Ολγα Γεροβασίλη, οι ανατροπές στο Ασφαλιστικό θα έπρεπε να προχωρήσουν ούτως ή άλλως, στο όνομα των «παθογενειών σαράντα ετών» και επειδή «το ασφαλιστικό σύστημα μέχρι το 2018 καταρρέει, εάν δεν υπάρξει ένα καινούργιο σύστημα». Εννοείται πως ούτε λέξη δεν ειπώθηκε για τις αιτίες των προβλημάτων στο ασφαλιστικό σύστημα, για τη διαχρονική λεηλασία των αποθεματικών του, για τη συστηματική εισφοροδιαφυγή των μεγαλοεργοδοτών κ.λπ.

Ομοίως, για την άγρια φορολόγηση των αγροτών ξεκαθάρισε ότι όχι μόνο θα προχωρήσει σύμφωνα με όσα προβλέπει το μνημόνιο, αλλά και ότι «θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί και χωρίς τη συμφωνία»...

Με τον ίδιο κυνισμό χαρακτήρισε το πλέον επιτυχημένο μέτρο της κυβέρνησης, τη ρύθμιση για τα χρέη στο Δημόσιο, την οποία η συγκυβέρνηση άλλαξε πρόσφατα επί το ακόμα αντιλαϊκότερο, με υψηλότερους τόκους, ένταση των εκβιασμών για την καταβολή των δόσεων κ.ά., υποστηρίζοντας ότι «τέτοια μέτρα, πραγματικά, δίνουν λύση»!

Η προσπάθεια της κυβέρνησης να αποτινάξει τις ευθύνες από πάνω της περιελάμβανε και ανάσυρση γνωστών κάλπικων εκβιαστικών διλημμάτων, με την κυβερνητική εκπρόσωπο να δηλώνει: «`Η συμφωνία, με κάποιους δυσμενείς όρους (σ.σ. έτσι ξεπέταξε τη «χιονοστιβάδα» μέτρων που πλακώνει το λαό!) ή grexit με άτακτη χρεοκοπία και ό,τι αυτό σημαίνει για τη χώρα μας. Αυτό ήταν το σκληρό δίλημμα. Επρεπε να πάρουμε την ευθύνη να στηρίξουμε, να κρατήσουμε τη χώρα όρθια εκείνη τη στιγμή, αποδεχόμενοι και μέτρα που δεν είναι ούτε της λογικής μας ούτε της άποψής μας»!

Η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Σβίγκου, επικαλούνταν μέσα στη βδομάδα, σαν απόδειξη της «αριστερής πολιτικής της κυβέρνησης», το ότι «δεν αντιμετωπίζει τους πολίτες που διεκδικούν ως εχθρούς, αλλά τους αντιμετωπίζει ως ανθρώπους που διεκδικούν δικαιώματα (...) εμείς τις αντιδράσεις τις θεωρούμε υγιείς και το θεωρούμε και μέρος της διαπραγματευτικής δύναμης αυτού του λαού».

«Είμαστε στην ίδια πλευρά με τα παιδιά που διαδηλώνουν», έφτασε να υποστηρίζει και ο υπουργός Παιδείας, Ν. Φίλης, σαν να μην είναι μέρος της αιτίας των προβλημάτων για τα οποία διαδηλώνουν τα παιδιά.

Κι ενώ αυτά λέγονται στις κάμερες, δίνει και παίρνει η διαρροή στοιχείων για διπλές και τριπλές συντάξεις, όταν κινητοποιούνται οι συνταξιούχοι για να μη μειωθούν άλλο οι συντάξεις τους, όταν κινητοποιούνται εργαζόμενοι σε κάποια πρώην ΔΕΚΟ βγαίνουν ξαφνικά στη δημοσιότητα «στοιχεία» για τους τάχα υψηλούς μισθούς τους. Τώρα που οι αγρότες ετοιμάζονται να βγουν στο δρόμο, η κυβέρνηση διαρρέει στοιχεία «ατάκτως ερριμμένα» για τα φορολογητέα εισοδήματά τους, τα οποία, όπως έγραφε το ηλεκτρονικό «Βήμα», «οδηγούν σε εύκολους συνειρμούς για εκτεταμένη φοροδιαφυγή».

Η προπαγανδιστική τακτική της κυβέρνησης που εξελίσσεται μέρα με τη μέρα, συνδυάζοντας όλα τα παραπάνω στοιχεία και άλλα ακόμα, έχει ως μόνιμο και σταθερό στόχο την απόσπαση της εργατικής - λαϊκής συναίνεσης και ανοχής, την αναπαραγωγή και ενίσχυση του κλίματος υποταγής στο σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Η προπαγανδιστική διαχείριση της αντιλαϊκής πολιτικής αποτελεί ένα από τα μεγάλα στοιχήματά της, από τις σημαντικότερες υπηρεσίες που προσφέρει στο κεφάλαιο, εξασφαλίζοντας την «ησυχία», χειραγώγηση και ενσωμάτωση όποιων αντιδράσεων. Το ερώτημα είναι αν θα τους το επιτρέψουμε...