Στιλιζαρισμένη, θεμελιώνεται σε 4 μύθους για το κυνήγι αρχαίου σκυθικού θησαυρού, θαμμένου στους λόφους του Σβενιγκόρα. Ξεκινά με τη συνάντηση του «γέροντα» και ομάδας Κοζάκων από το παρελθόν, που ψάχνουν για το θησαυρό και μέσα από τους μύθους, που αγγίζουν 4 διαφορετικές φάσεις της ουκρανικής ιστορίας, η ταινία διασχίζει τους αιώνες και φτάνει στο παρόν. Εδώ, συναντάμε το «γέροντα» με τους δύο εγγονούς: τον Τιμίσκο, εικόνα του νέου Σοβιετικού ανθρώπου στην οικοδόμηση του νέου κόσμου και τον Πάβλο, τεμπέλης, ανόητος και άπληστος, στοιχίζεται με τους Ουκρανούς εθνικιστές. Η δομή της ταινίας επιτρέπει στον Ντοβζένκο την αντιπαράθεση ιστορικού παρελθόντος και παρόντος και τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης πολιτικής αλληγορίας. Ο ίδιος ο δημιουργός αποκάλεσε την ταινία «κατάλογο των δημιουργικών μου δυνατοτήτων». Η «Σβενιγκόρα», με το έντονο στιλιζάρισμα στην αφηγηματική μορφή, το συγκινησιακό λυρισμό και την παθιασμένη ευαισθησία στην ουκρανική καθημερινότητα, προλειαίνει το έδαφος για τα δύο βωβά αριστουργήματα του Ντοβζάνκο που έπονται: το «Οπλοστάσιο» (1929) και τη «Γη» (1930). (Καθημερινά 18.30, «Αλκυονίς»).