Τρίτος σημαντικότερος σκηνοθέτης της εποχής του βωβού Σοβιετικού κινηματογράφου -μετά τους Αϊζενστάιν και Πουντόβκιν-, ίσως και ο πιο αντισυμβατικός, ήταν ο Ουκρανός Αλεξάντρ Ντοβζένκο. Γόνος χωρικών, απέκτησε εμπειρίες ως δάσκαλος, διπλωμάτης, ηθοποιός, πολιτικός σκιτσογράφος και ζωγράφος, προτού καταλήξει, το 1926, σε ηλικία 32 ετών, στα κινηματογραφικά στούντιο της Οδησσού. Οι πρώτες τρεις κινηματογραφικές του απόπειρες ανήκαν σε μεγάλο βαθμό στο είδος της αμερικάνικης «χοντροκομμένης» κωμωδίας, είδος ιδιαίτερα δημοφιλές τότε στη Σοβιετική Ενωση. Το 1928, όμως, δημιουργεί μια ταινία που, ενώ αποκαλύπτει απύθμενο βάθος ποιητικών «εικαστικών» συναισθημάτων σε επίπεδο μορφής και τεχνικής...