Eurokinissi |
Στο πρακτικό μέρος και παρά κάποια επιμέρους σημεία, το νομοσχέδιο δεν ακουμπά την ουσία των προβλημάτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγαλύτερο μέρος του αφορά στο ποδόσφαιρο, μένοντας μακριά από τον αθλητισμό στο σύνολό του, τον οποίο να καθιστά ως δικαίωμα για όλο το λαό. Για μια ακόμη φορά δεν υπάρχουν ρυθμίσεις που να αφορούν μια ουσιαστική αναβάθμιση, όπως για τον σχολικό αθλητισμό, τη μαζική άθληση κ.τ.λ.
Για τη βία επιχειρείται η αντιμετώπιση του φαινομένου μόνο στο πλαίσιο της αυστηροποίησης των μέτρων είτε ανασύροντας αντίστοιχα του παρελθόντος που αποφασίστηκαν αλλά δεν εφαρμόστηκαν ποτέ είτε φέρνοντας νέα... ήθη, όπως η αναβάθμιση του ρόλου της ΔΕΑΒ (Διαρκής Επιτροπή Αντιμετώπισης Βίας), τα μεγαλύτερα πρόστιμα στις ομάδες ή οι αυξημένες αρμοδιότητες του υφυπουργού όταν συμβούν έκτροπα. Φυσικά, πουθενά στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει ξεκάθαρα η σύνδεση του ίδιου του φαινομένου της βίας με τις λογικές της εμπορευματοποίησης, που την καλλιεργούν στο πλαίσιο του κυνηγιού του κέρδους απ' τους επιχειρηματίες και του άκρατου ανταγωνισμού.
Ακόμα και τα άρθρα του νέου νομοσχεδίου που προβλέπουν έναν πιο αυστηρό έλεγχο στις ίδιες τις ΠΑΕ δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι λύνουν το πρόβλημα αλλά, αντίθετα, περισσότερο στοχεύουν στο να αντιμετωπιστούν τα κακώς κείμενα μέσω της τιμωρίας των όποιων ενόχων.
Για μια ακόμη φορά η πρόταση του ΚΚΕ για μεταφορά των ΠΑΕ, ΚΑΕ στο υπουργείο Ανάπτυξης και έλεγχο με το πλαίσιο λειτουργίας των Ανώνυμων Εταιρειών δεν εισακούστηκε. Αυτές παραμένουν στο υφυπουργείο Αθλητισμού με ό,τι συνεπάγεται αυτό κυρίως για τα συμφέροντά τους. Επιφανειακή είναι και η αντιμετώπιση του τζόγου, με την κυβέρνηση κυρίως να επιχειρεί να ελέγξει τα κακώς κείμενα - π.χ. αποβολή ύποπτου αγώνα από το κουπόνι του στοιχήματος με εντολή υφυπουργού - παρά να χτυπήσει στη ρίζα του το φαινόμενο.
Παρά τους όποιους... λεονταρισμούς του υφυπουργού Αθλητισμού κατά τη δημοσιοποίηση του νομοσχεδίου, ότι η πολιτεία θα έχει τον πλήρη έλεγχο των πραγμάτων στο ποδόσφαιρο, εντούτοις στην πράξη άλλα αποδείχθηκαν. Ξεκάθαρο παράδειγμα αποτελούν τα όσα συνέβησαν με τα περίφημα άρθρα 5 και 15, τα οποία είχαν άμεση σχέση με το λεγόμενο καθεστώς του αυτοδιοίκητου του ποδοσφαίρου. Το άρθρο 5 αφορούσε τη στελέχωση των πειθαρχικών οργάνων και το άρθρο 15 το καθεστώς λειτουργίας της Ομοσπονδίας. Αν και παρουσιάστηκαν απ' τον υφυπουργό στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, εντούτοις στη συνέχεια και κατόπιν πιέσεων εντός και εκτός Ελλάδας και συναντήσεων με την ΟΥΕΦΑ άλλαξαν προκειμένου να τηρηθούν οι επιταγές της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας και να μην υπάρχουν κυρώσεις για το ελληνικό ποδόσφαιρο, με κυριότερο τον αποκλεισμό των ελληνικών ομάδων από τις διεθνείς διοργανώσεις. Ακόμα και η προσπάθεια του υφυπουργού να τηρηθούν τα προσχήματα σε όσα έλεγε αρχικά έπεσε στο κενό, όταν την τελευταία στιγμή πριν από την ψήφιση του νομοσχεδίου υποχρεώθηκε να αλλάξει ακόμα και μια φράση («εσωτερικές υποθέσεις») προκειμένου να είναι όλα όπως τα έχει ζητήσει η ΟΥΕΦΑ.
Το ΚΚΕ ψήφισε «παρών» στην ψηφοφορία για το αθλητικό νομοσχέδιο, επί της αρχής, ενώ στη συζήτηση για τα άρθρα όσον αφορά τα επίμαχα άρθρα 5 και 15 που αφορούσαν το αυτοδιοίκητο ψήφισε «παρών» στο πρώτο και καταψήφισε το δεύτερο. Είχε υπογραμμίσει στη συζήτηση για τα άρθρα ο βουλευτής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας: «Απ' την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων μέχρι τώρα αυτά έχουν αλλάξει ριζικά, με αποτέλεσμα το μεν άρθρο 5 που αφορά τους τακτικούς δικαστές να μην μπορούμε να το ψηφίσουμε, το δε άρθρο 15 είπαμε χτες ότι θα το ψηφίζαμε γιατί είναι καλύτερο από αυτό που υπήρχε και πάνω απ' όλα για να μη δώσουμε το άλλοθι να παραμείνει το σημερινό καθεστώς, όμως θέσαμε μια προϋπόθεση: Να μην αλλάξει περαιτέρω. Και άλλαξε! Προκύπτει η εικόνα ότι νομοθετεί η UEFA. Εννοείται πλέον ότι δεν το ψηφίζουμε. Η κυβέρνηση βρέθηκε σε ένα δίλημμα: Επρεπε ή να επιμείνει σε αυτά που έλεγε εξαρχής - και εμείς θα τη στηρίζαμε - ή να κάνει πίσω, να νομοθετήσει μαζί με τη ΝΔ και τους ΑΝΕΛ και με βάση τις κατευθύνσεις της UEFA. Προτίμησε τον δεύτερο δρόμο. Παρά τη στήριξή μας, παίρνει ακέραιη την ευθύνη αυτής της επιλογής. Εμείς προβλέπουμε ότι αυτές είναι εικόνες από το μέλλον, για τη μεγάλη διαπραγμάτευση».