Σε ανακοίνωση για τη γνώμη της ΟΚΕ, το ΠΑΜΕ σημειώνει ανάμεσα σε άλλα: «Το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης δεν αναφέρεται σε αποκατάσταση των απωλειών, ούτε δυναμώνει το πλέγμα προστασίας των ΣΣΕ. Παραπέμπει τις αυξήσεις των μισθών στο μέλλον και σταδιακά, αλλά και με τη σύμφωνη απόφαση των μεγαλοεργοδοτών.

Οι εργοδοτικές οργανώσεις, όμως, φανέρωσαν ήδη τις προθέσεις τους, καθώς στις χτεσινές συζητήσεις με τις Ομοσπονδίες Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών και Τύπου - Χάρτου για την υπογραφή κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, αναφέρθηκαν σε "νομοθετικό κενό" και ουσιαστικά ζήτησαν "να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις από το μηδέν", με βάση διαπραγμάτευσης την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση των 586 ευρώ. Αμφισβητούν δηλαδή στην πράξη ακόμα και τα ψίχουλα που προβλέπει το πολυνομοσχέδιο της συγκυβέρνησης.

Σε απλή γλώσσα, κυβέρνηση και μεγαλοεργοδοσία λένε "ξεχάστε τις απώλειες που είχατε τα προηγούμενα χρόνια", οι οποίες έγιναν κέρδη και προνόμια των επιχειρηματικών ομίλων, αγγίζοντας αθροιστικά το ποσό των 14 δισ. ευρώ, και ελάτε να συμφωνήσουμε σε ένα νέο πλαίσιο όπου θα υπάρχουν τυπικά συλλογικές συμβάσεις, αλλά οι εργοδότες δε θα είναι υποχρεωμένοι να τις τηρούν.

Και κυρίως, η διαπραγμάτευση θα ξεκινά από το άθλιο καθεστώς των 586 ευρώ που νομοθετικά παραμένει ανέγγιχτο. Παράλληλα οι ευέλικτες μορφές εργασίας, που οδηγούν σήμερα χιλιάδες εργαζόμενους να έχουν μισθούς των 200 και 300 ευρώ, θα παραμένουν κορώνα στις εργασιακές σχέσεις.

Αυτό είναι το "σύγχρονο μοντέλο" στις εργασιακές σχέσεις και στο Ασφαλιστικό που συμφώνησαν ήδη με την κοινή δήλωση Τσίπρα - Γιούνκερ. Αυτό που θέλουν είναι εργάτες φτηνούς, που θα δουλεύουν με εργασιακές σχέσεις ζούγκλας, χωρίς δικαιώματα, φτηνά εξαρτήματα στις μηχανές τους, που θα πληρώνονται με ψίχουλα όπως και όποτε θέλουν.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να παρακολουθούν παθητικά το παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες τους. Να απαιτήσουν ΕΔΩ και ΤΩΡΑ την αποκατάσταση των απωλειών από τα πλήγματα που δέχτηκαν τα προηγούμενα χρόνια, να διεκδικήσουν άμεση επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, άμεση επαναφορά του κατωτέρου μισθού με νομοθετική ρύθμιση στα 751 ευρώ και αποκατάσταση των κλαδικών συμβάσεων στα επίπεδα του 2009.

Απαιτείται σύγκρουση με τη μεγαλοεργοδοσία στους κλάδους και στους τόπους δουλειάς. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ελπίζουν στην κυβέρνηση και στα μεγάλα λόγια, καθώς στην πράξη αποδεικνύεται πως η κατάθεση ελπίδας στο παιχνίδι των κυβερνητικών εναλλαγών δε φέρνει πίσω κατακτήσεις και δικαιώματα.

Η κυβέρνηση υποσχόταν ελάχιστα ψίχουλα και κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων. Ομως όλοι παραμένουν εδώ, βοηθώντας τη μεγαλοεργοδοσία κάθε κλάδου να ξεσαλώνει. Οι δήθεν "κόκκινες γραμμές" αποδεικνύονται αόρατες. Οσο περισσότερος χρόνος δίνεται τόσο χαμηλότερα θα ξεκινούν οι διεκδικήσεις μας στο μέλλον.

Μόνο το εργατικό - λαϊκό κίνημα με την οργάνωση και τους αγώνες του μπορεί να αναχαιτίσει την επίθεση που παραμένει ισχυρή και πρόκειται να οξυνθεί ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα. Στις 11 Ιούνη κάθε πόλη να τρανταχτεί από τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων και των συνδικάτων, προετοιμάζοντας το έδαφος για πανελλαδική - πανεργατική απεργία».