Το «νέο» γενικό κανονιστικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση του «φορολογικού ανταγωνισμού» μεταξύ των κρατών της ΕΕ δημοσιοποίησε την Τετάρτη 18/3 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προκειμένου, όπως αναφέρεται, «να αποκατασταθεί η σύνδεση του τόπου, όπου οι εταιρείες πραγματοποιούν τα κέρδη τους με τον τόπο φορολόγησής τους». Η απόφαση της Επιτροπής σχετικά με τη λεγόμενη «φορολογική διαφάνεια» έρχεται στον απόηχο και των πρόσφατων «αποκαλύψεων» γύρω από τα φαινόμενα «φοροαποφυγής» στο Λουξεμβούργο, καθώς και των «ερευνών» που διενεργούνται σχετικά με τη φορολογική αντιμετώπιση πολυεθνικών επιχειρήσεων, από ορισμένα κράτη - μέλη.

Κομβικό στοιχείο της υπό διαμόρφωση «συμφωνίας» αποτελεί η πρόταση της Κομισιόν για «βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των κρατών - μελών σε ό,τι αφορά τις διασυνοριακές φορολογικές αποφάσεις τους». Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, σήμερα εναπόκειται στη «διακριτική ευχέρεια του κράτους - μέλους να αποφασίζει αν μια φορολογική απόφαση μπορεί να επηρεάζει άλλη χώρα της ΕΕ»...

Σε αυτό το πλαίσιο, η όλη «προσπάθεια» συνδέεται με το «κανονιστικό πλαίσιο» για τις κρατικές ενισχύσεις, με τις φορολογικές πρακτικές που εφαρμόζονται για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, με τους ανταγωνισμούς τόσο των κρατών για την απόσπαση μεγαλύτερης μάζας φορολογικών εσόδων, όσο και των μονοπωλίων για την απόσπαση πόντων ανταγωνιστικότητας, μέσω των τεχνικών μεταφοράς κερδών και μερισμάτων από χώρες χαμηλότερου φορολογικού «κόστους» στις μητρικές εταιρείες. Προκειμένου «να καταργηθεί το περιθώριο διακριτικής ευχέρειας και ερμηνείας» από το κάθε κράτος, η Κομισιόν προτείνει την «αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις φορολογικές τους αποφάσεις».

Να σημειωθεί ότι τα παζάρια της ΕΕ γύρω από τα φορολογικά καθεστώτα στον ευρωπαϊκό χώρο συνεχίζονται με κράτη και ειδικές «ζώνες» εκτός ΕΕ, όπως η Ελβετία, η Ανδόρα, το Μονακό, το Λιχτενστάιν, που αποτελούν φορολογικά καταφύγια τμημάτων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.