Σε ένα σαρωτή λέιζερ (κέντρο) που κρατιέται σταθερά από το χρήστη του, ένας παλλόμενος καθρέφτης σαρώνει μια ακτίνα λέιζερ κατά μήκος του γραμμοκώδικα. Μια φωτοδίοδος μετρά την ένταση του φωτός που ανακλάται από τις ράβδους και τα διάκενα. Στις συσκευές σε μορφή πένας (κάτω) ο χρήστης πρέπει να διατρέξει τη μύτη της συσκευής πάνω από το γραμμοκώδικα. Οι συσκευές με ανιχνευτή CCD (πάνω) έχουν μια σειρά από διόδους που εκπέμπουν φως. Ο ανιχνευτής μετρά την ένταση του ανακλώμενου φωτός

Οι συσκευές αυτές χρησιμοποιούν κόκκινο φως μήκους κύματος 645 - 690 νανόμετρων που ακτινοβολείται πάνω στο γραμμοκώδικα με διάφορους τρόπους, όπως φαίνεται στις εικόνες. Το ανακλώμενο φως ανιχνεύεται από κατάλληλο εξάρτημα της συσκευής που παράγει μια ηλεκτρική κυματομορφή αντίστοιχη με την ένταση του φωτός, άρα και τον γραμμοκώδικα (οι μαύρες ράβδοι ανακλούν πολύ λιγότερο φως από τα λευκά διάκενα). Η κυματομορφή αυτή αποκωδικοποιείται στη συνέχεια και μετατρέπεται σε γράμματα και αριθμούς που διοχετεύονται σε ένα τερματικό σταθμό και αντιπροσωπεύουν τον αναγνώσιμο από τον άνθρωπο κωδικό του προϊόντος. Η ανάγνωση του γραμμοκώδικα και οι μετατροπές γίνονται σχεδόν ακαριαία.

Οι σαρωτές λέιζερ, που χρησιμοποιούνται συχνότερα στα σούπερ - μάρκετ, είναι οι πιο ακριβοί αναγνώστες γραμμοκώδικα, με τιμές που κυμαίνονται από 100.000 έως και 400.000 δρχ. ο ένας. Μπορούν να διαβάσουν γραμοκώδικες από απόσταση 10 έως και 40 εκατοστών, ενώ ειδικά μοντέλα για χρήση σε αποθήκες φτάνουν και τα 100 μέτρα!

Η κόκκινη κουκκίδα φωτός μιας συσκευής ανάγνωσης γραμμοκώδικα είναι ελαφρώς μικρότερη από την πιο στενή ράβδο ή διάκενο που πρόκειται να διαβάσει, αλλά όχι τόσο μικρή που να ξεγελιέται από τυχαία μικροσκοπικά κενά που μπορεί να υπάρχουν στις ράβδους. Συνήθως έχει διάμετρο 0,3 χιλιοστά. Μια φωτοδίοδος ανιχνεύει το ανακλώμενο φως και δημιουργεί αντίστοιχη κυματομορφή ηλεκτρικών παλμών. Ενας αποκωδικοποιητής ερμηνεύει την κυματομορφή, κατά τρόπο ανάλογο με με τις παύλες και τελείες του κώδικα Μορς

Οι συσκευές ανάγνωσης γραμμοκώδικα μπορούν να καταγράφουν δεδομένα 5 έως 7 φορές πιο γρήγορα από ένα γρήγορο δακτυλογράφο και κάνουν μόνο ένα λάθος στα τρία εκατομμύρια χαρακτήρες, σε αντιδιαστολή με ένα λάθος στα 300 χτυπήματα που κάνει ο μέσος δακτυλογράφος.