Phasma |
Από το Σίτι στο Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο και από τον ΣΕΒ και τον ΣΕΤΕ έως το Κόμο, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν προλαβαίνει να στέλνει «σήματα» στους καπιταλιστές και τις «αγορές» τους που ματώνουν το λαό... |
Ο Π. Σκουρλέτης προσπέρασε φυσικά ότι ο ...εξευμενισμός των «αγορών» προϋποθέτει υλοποίηση μέχρι κόμματος της στρατηγικής που τσακίζει τα δικαιώματα του λαού, κάνοντάς τα «προσάναμμα» για τα κέρδη του κεφαλαίου, στόχο που ιεραρχεί στις προτεραιότητές του ο ΣΥΡΙΖΑ. Για την επίτευξή του επιδιώκει διευθέτηση του χρέους, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι «δεν έχει σχέδιο», ικανό να εξοικονομήσει πόρους για τη στήριξη της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
«Οταν, λοιπόν, ο πρωθυπουργός δεν το αγγίζει αυτό, ουσιαστικά τι λέει; Οτι δεν έχω σχέδιο... Το σχέδιο λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα κομμάτι... αυτά που παρουσιάστηκαν στη Θεσσαλονίκη, και το άλλο είναι το βασικό ζήτημα του χρέους. Οσο λέμε ότι το χρέος πάει καλά κι ότι αυτή η πολιτική πέτυχε, δεν υπάρχει επίδικο διαπραγμάτευσης», ανέφερε ο Π. Σκουρλέτης, προσδιορίζοντας επακριβώς τι προτίθεται να διαπραγματευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλιστα, έφτασε να εγκωμιάζει την κυβέρνηση της Γαλλίας, λέγοντας «υπάρχουν ηγέτες που λένε στην Μέρκελ, όπως το ακούσαμε από τη Γαλλία, "ράψτο". Στη Γαλλία ακούστηκε αυτό. Δεν λένε ότι ουδείς αναμάρτητος. Δεν σκύβουν το κεφάλι»!
Αποσκοπώντας στο να καλλιεργήσει απ' τη μια αυταπάτες στο λαό κι απ' την άλλη προσδοκίες στο κεφάλαιο, ο Π. Σκουρλέτης, υποστήριξε ότι «αυτό που θα τεθεί στο ευρωπαϊκό τραπέζι δεν αφορά αποκλειστικά μόνο την Ελλάδα, εμείς πρέπει να αθροίσουμε το ελληνικό πρόβλημα δίπλα στο ιταλικό πρόβλημα, δίπλα στο γαλλικό πρόβλημα ... Στην πράξη έχει φανεί ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν λειτουργεί. Στην πράξη έχει φανεί ότι οι ακραίες γερμανοκεντρικές πολιτικές λιτότητας βυθίζουν αυτήν τη στιγμή την Ευρώπη».
Πρόκειται στην πραγματικότητα για συμπύκνωση του προβληματισμού που υποστηρίζει ότι οι σφιχτοί δημοσιονομικοί κανόνες συνιστούν τροχοπέδη στην καπιταλιστική ανάπτυξη, αφού εμποδίζουν τη στήριξή της απ' τα αστικά κράτη με ζεστό χρήμα. Στο στόχο άρσης των σχετικών περιορισμών συγκλίνουν αστικές κυβερνήσεις, κάθε μια προς όφελος της αστικής της τάξης, έχοντας συμπέσει προηγουμένως στην επίθεση εναντίον των λαών.
Στο πλαίσιο αυτό μέτρα που εμφανίζονται στην Ελλάδα σαν «προαπαιτούμενα» για τη νέα συμφωνία με την τρόικα, αποτελούν προαπαιτούμενα για τα κέρδη του κεφαλαίου, απαντώνται σε αποφάσεις της ΕΕ που πάρθηκαν πολύ πριν την εκδήλωση της κρίσης και είναι αδιαπραγμάτευτα και σε όλα τα κράτη της ΕΕ, ανεξάρτητα αν προτιμούν σφιχτή ή χαλαρή δημοσιονομική πολιτική.