Κυριακή 26 Οχτώβρη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΔΙΕΘΝΗ
ΕΠΙΔΗΜΙΑ «ΕΜΠΟΛΑ»
Ενας ιός, πολλές κρίσεις...

Μετά τους αιματηρούς, εμφύλιους και περιφερειακούς, πολέμους και τα αμύθητα ποσά που στροβιλίζονταν γύρω από τα «ματωμένα διαμάντια» της Δυτικής Αφρικής, πριν περίπου μία δεκαετία, ήρθαν στην περιοχή οι «επενδυτές» από Δύση και Ανατολή. Στους χαρτοφύλακες των επιχειρηματιών δεν υπήρχαν σχέδια για την ανάπτυξη σε όφελος των λαών της περιοχής. Μόνον χάρτες και συμβόλαια που κατέγραφαν τον αδυσώπητο ανταγωνισμό των μονοπωλίων τους γύρω από τον τεράστιο φυσικό και ορυκτό πλούτο της περιοχής.

Ομως, η εικόνα της «ανάπτυξης» που δημιούργησε στη Δυτική Αφρική η τελευταία δεκαετία καπιταλιστικής «ειρήνης», κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος από έναν τρομερό ιό, που ανακαλύφθηκε το 1976 από ομάδα Βέλγων γιατρών σε απομακρυσμένο χωριό της σημερινής ΛΔ Κονγκό. Ο ιός «Εμπολα», άρχισε να χτυπά πρώτα τη Γουινέα (Κόνακρι) όχι τον περασμένο Φλεβάρη, όπως είχε αρχικά θεωρηθεί, αλλά στα τέλη Δεκέμβρη όταν πέθανε στις 28/12/13 ένα 24μηνο παιδί σε κάποιο αραιοκατοικημένο χωριό. Από τότε έως σήμερα, περίπου 10 μήνες μετά, ο ιός «Εμπολα» εξαπλώθηκε σε Λιβερία και Σιέρα Λεόνε, ρημάζοντας κυριολεκτικά τους φτωχούς λαούς της περιοχής και προκαλώντας έως τις 22 Οκτώβρη που έγινε ο τελευταίος απολογισμός από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), 9.946 επιβεβαιωμένα κρούσματα και 4.881 θανάτους.

Μέσα σε αυτό το διάστημα, ο «Εμπολα» «ταξίδεψε», κυρίως μέσω γιατρών, νοσοκόμων και εργαζομένων σε αποστολές αρωγής, εκτός των συνόρων της Δυτικής Αφρικής, χτυπώντας την πόρτα των ΗΠΑ και της ΕΕ.

Στις αρχές Αυγούστου, ο Ισπανός ιεραπόστολος Μιγκέλ Παχάρες μολύνεται στη Λιβερία από τον «Εμπολα» και μεταφέρεται στην Ισπανία στις 6 Αυγούστου, για να πεθάνει μία βδομάδα μετά. Εκτοτε, η επιδημία του «Εμπολα» που έως τότε θέριζε τις ζωές πολλών εκατοντάδων Αφρικανών αλλά περνούσε στα «ψιλά» του διεθνούς Τύπου, άρχισε να προβάλλεται περισσότερο.

Στις 30 Σεπτέμβρη, ο 42χρονος Λιβεριανός Τόμας Ερικ Ντάνκαν φθάνει στο Ντάλας του Τέξας με πτήση από τη Μονρόβια της Λιβερίας, φέρνοντας εκτός από τις «αποσκευές» του και τον ιό «Εμπολα». Μεταδίδει τη νόσο σε δύο νοσοκόμες παρά το εξελιγμένο σύστημα Υγείας των ΗΠΑ, αποκαλύπτοντας αφενός πόσο διάτρητο και επισφαλές ήταν αλλά και πόσο εκτεθειμένο είναι το υγειονομικό προσωπικό ακόμη και ισχυρών καπιταλιστικών χωρών.

Τα ίδια παθαίνει, λίγες μέρες αργότερα, και η Ισπανία της καπιταλιστικής κρίσης. Στις 6 Οκτώβρη, η 44χρονη νοσοκόμα Τερέσα Ρομέρο μπαίνει στο νοσοκομείο Κάρλος Γ' της Μαδρίτης, εμφανίζοντας συμπτώματα της ασθένειας. Καταγράφεται στην Ιστορία ως το πρώτο κρούσμα μετάδοσης της νόσου στην Ευρώπη, σημαίνοντας συναγερμό στο λεγόμενο «δυτικό» κόσμο.

Εως σήμερα η επιδημία του «Εμπολα» παραμένει ανεξέλεγκτη. Παρά την υποτιθέμενη κινητοποίηση ισχυρών χωρών και διεθνών οργανισμών, ο ιός θα καλπάζει, όπως λένε οι ειδικοί του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), προσθέτοντας εβδομαδιαίως έως το Δεκέμβρη 5.000 έως 10.000 νέα κρούσματα «Εμπολα». Αποδεικνύοντας, με τον πιο ολέθριο τρόπο, τις δραματικές συνέπειες που μπορεί να προκαλέσει σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο η έλλειψη ενός δημόσιου συστήματος Υγείας και η παράδοση αυτού του κρίσιμου τομέα στα μονοπώλια. Αλλά και του τι μπορεί να συμβεί, όταν το φάρμακο «βαφτιστεί» εμπόρευμα και οι ασθένειες διαχωρίζονται σε αρρώστιες των φτωχών (με τις οποίες, βεβαίως, τεράστιες φαρμακοβιομηχανίες απαξιώνουν να ασχοληθούν) και σε αρρώστιες των πλουσίων...


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ