Νέα δεδομένα στις ενδοϊμπεριαλιστικές και ενδοαστικές αντιθέσεις αναμένεται να προσθέσουν οι βουλευτικές εκλογές που σήμερα έχουν προγραμματιστεί να διεξαχθούν στην Ουκρανία.

Οι εκλογές πραγματοποιούνται ενώ παραμένει ανοιχτό το «μέτωπο» στην ανατολική χώρα, όπου μάλιστα οι ρωσόφωνοι πολιτοφύλακες έχουν ανακοινώσει προεδρικές, βουλευτικές και τοπικές εκλογές στις 2 Νοέμβρη, διαφωνώντας με την πρόταση του Κιέβου για τοπικές (μόνο) εκλογές στις 7 Δεκέμβρη. Η εκεχειρία που υπογράφτηκε στο Μισνκ είναι εξαιρετικά «εύθραυστη». Οι σποραδικές μάχες συνεχίζονται και οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί που εκδηλώνονται με κύριους άξονες, από τη μια μεριά, τις ΗΠΑ και την ΕΕ (στο εσωτερικό των οποίων μαίνονται επίσης διάφορες «κόντρες») και, από την άλλη πλευρά, την καπιταλιστική Ρωσία.

Την ίδια στιγμή, σε εξέλιξη βρίσκονται διεργασίες και στο εσωτερικό της ίδιας της ουκρανικής αστικής τάξης. Διαφωνίες αλλά και «παζάρια» υπάρχουν ανάμεσα σε εκείνους που από τον περασμένο χειμώνα εναντιώθηκαν στον πρώην Πρόεδρο Γιανουκόβιτς. Αυτό φαίνεται, για παράδειγμα, στην πρόσφατη ίδρυση του «Λαϊκού κόμματος» από το σημερινό «πρωθυπουργό» Αρσένι Γιάτσενιουκ και τον Ολεξάντερ Τουρτσίνοφ, που είχαν στηρίξει τον Ποροσένκο.

Πριν λίγο καιρό, ο Γιάτσενιουκ είχε αποκαλύψει ότι έγιναν συζητήσεις για κοινή εκλογική κάθοδο μεταξύ του «Λαϊκού κόμματος» και του «Μπλοκ» του Προέδρου Πετρο Ποροσένκο αλλά αυτές δεν καρποφόρησαν, καθώς «έχουμε διαφορετικές απόψεις», όπως είχε εξηγήσει.

Τις τελευταίες μέρες, ρεπορτάζ και αναλύσεις σε αστικά ΜΜΕ εστίαζαν και σε άλλα «παζάρια», όπως τις επαφές που είχε ο Ποροσένκο με τον αντικομμουνιστή ηγέτη του «Ριζοσπαστικού κόμματος» Α. Λιάσκο. Ο Λιάσκο ανέφερε ότι ο Ποροσένκο του είχε προτείνει να αναλάβει μετεκλογικά τη θέση του προέδρου της Βουλής αλλά εκείνος αρνήθηκε, αφού προτιμά -υπογράμμισε- τη θέση του πρωθυπουργού για «να αλλάξει δραστικά την οικονομική κατάσταση στη χώρα». Αναλυτές σε ρωσικά ΜΜΕ σημείωναν ότι ο Ποροσένκο (του οποίου το κόμμα εμφανίζεται πρώτο στις δημοσκοπήσεις) μελετά όλες τις επιλογές που έχει για τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης, αναζητώντας συνεργάτες που, αφενός, θα «ικανοποιήσουν» την ΕΕ, αφετέρου, θα συμβάλλουν και στην ανάπτυξη σχέσεων με τη Ρωσία. Οπως και να 'χει το πράγμα, οι πιο «υψηλοί» τόνοι που τους τελευταίους μήνες κράτησε η πλευρά Γιάτσενιουκ απέναντι στη Ρωσία σε σχέση με τις πιο «ψύχραιμες» κινήσεις Ποροσένκο ανέδειξαν ότι η ουκρανική αστική τάξη δεν έχει ενιαία θέση ως προς τις συμμαχίες και την τακτική που θα προστατεύσουν καλύτερα τα ταξικά της συμφέροντα. Οι αντιθέσεις αυτές αλληλεπιδρούν και με τις «κόντρες» ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, για παράδειγμα, μεταξύ της Γερμανίας και των ΗΠΑ. Τις τελευταίες μέρες εμφανίστηκαν νέα άρθρα που συνέδεσαν την όξυνση της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία με την προσπάθεια της Ουάσινγκτον να αποδυναμώσει το ρόλο του Βερολίνου (και των Βρυξελλών) στη συγκεκριμένη περιοχή, προσδοκώντας αναβαθμισμένο ρόλο πρώτα απ' όλα για τα αμερικανικά μονοπώλια.

Πάντως, οι δυσκολίες να καταληχθούν οι επαφές Κιέβου - Μόσχας - Βρυξελλών για την τιμή με την οποία το ρωσικό φυσικό αέριο θα ρεύσει «κανονικά» προς την ουκρανική αλλά και την ευρωπαϊκή αγορά δεν είναι καθόλου τυχαίες. Βεβαιώνουν ότι οι προσπάθειες συμβιβασμού που εκδηλώνονται το τελευταίο διάστημα συνυπάρχουν με άγριες «κόντρες», τα συγκρουόμενα συμφέροντα ισχυρών μονοπωλιακών κέντρων περιπλέκουν διαρκώς τα «παζάρια». Αν κάτι είναι σίγουρο είναι η ανάγκη ο ουκρανικός λαός να οργανώσει τον αγώνα του, ενάντια σε όλες τις μερίδες της πλουτοκρατίας και να μη συναινέσει στα νέα αντιλαϊκά σχέδια που ήδη καταρτίζονται. Το δάνειο, ύψους 2 δισ. ευρώ, που ζήτησε το Κίεβο από ΕΕ - ΔΝΤ για να πληρώσει μέρος του χρέους του προς τη Μόσχα προμηνύει νέα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων.

Η ίδια η καπιταλιστική κρίση, μαζί με σημάδια ύφεσης σε χώρες που μέχρι πρότινος εμφάνιζαν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης (π.χ., Γερμανία), διαμορφώνει συνθήκες έντασης των αντιλαϊκών επιθέσεων. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η επισήμανση που έκανε ο Γιάτσενιουκ πριν λίγες μέρες, μιλώντας σε φοιτητές στην πόλη Λβιβ: «Η νίκη δεν εξαρτάται μόνο από τα όπλα αλλά και από την καρτερικότητα». Την ίδια στιγμή, υπογράμμισε ότι η Ρωσία δεν έχει αλλάξει σχέδια και, απευθυνόμενος στη Μόσχα, ανέφερε «θα αποτύχετε. Θα κερδίσουμε αυτήν τη μάχη. Θα βγούμε πιο δυνατοί. Η ιστορία μας βάζει σε πολύ σοβαρές δοκιμασίες, που δε συγκρίνονται με τους προκατόχους μας. Ανήκουμε όλοι σε μια γενιά πολέμου. Αλλά αυτός είναι ο τρόπος που τα ισχυρά έθνη δυναμώνουν και που τα ισχυρά κράτη δημιουργούνται».