Πέμπτη 24 Απρίλη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
ΑΝΤΡΕΪ ΒΑΪΝΤΑ
Βαλέσα, η δύναμη της ελπίδας

Για πάμπολλες δεκαετίες ο 87χρονος Βάιντα διαλαλεί αντικομμουνισμό αντάξιο του μίσους του για τους Ρώσους. Η δημοσιογράφος Οριάνα Φαλάτσι αυτοαναιρέθηκε πανηγυρικά με τις φασιστικορατσιστικές ηλιθιότητες που δημοσίευε από την 11η Σεπτέμβρη και μετά. Οσο για τον γελοιωδώς βατικανόπληκτο Βαλέσα, εγωπαθής αχυράνθρωπος ξεκίνησε (σπρωγμένος και στηριγμένος από την αντικομμουνιστική KOR με τις άπειρες διασυνδέσεις), συνδικαλισταράς βολεμένος συνέχισε (γνωρίζοντας ότι η εξουσία δε θα τολμούσε να τον πειράξει) και απότοκος, λησμονημένος καραγκιόζης κατέληξε, αφού προσέφερε γονυπετής το στέμμα της αέναης κερδοφορίας στους πολυεθνικούς καπιταλιστικούς ομίλους. Με το λαϊκίστικα αντικομμουνιστικό του έκτρωμα, ο Βάιντα ολοκληρώνει την τριλογία / ωδή στην καπιταλιστική παλινόρθωση που εγκαινίασε ο «Ανθρωπος από μάρμαρο» (1977) και συνέχισε ο «Ανθρωπος από σίδερο» (1981). Ο αγγλικός «Γκάρντιαν» γράφει «κατά κάποιο τρόπο (το φιλμ) υποδηλώνει αναδρομικά ότι ο ηρωικός "Ανθρωπος" των 2 προγενέστερων ταινιών, ανέκαθεν, ήταν ο Βαλέσα»...

... που ως σωτήρας του έθνους αναδύεται από το πλήθος στις δημαγωγικές εξέδρες των απεργιών... Αξιος κινηματογραφιστής ο Βάιντα, παλιά καραβάνα, με γερές σπουδές στην Καλών Τεχνών Κρακοβίας και την ξακουστή Σχολή Κινηματογράφου του Λοτζ, κατέχει την τεχνική του ν' «αφηγηθεί» αυτό που θέλει. Δομεί την αφήγησή του στη συνέντευξη της Ιταλίδας Φαλάτσι με το Ναπολεόνιο Βαλέσα για το 10χρονο χρονικό του βαλέσιου αγώνα, με μπρος / πίσω στο χρόνο. Αναμειγνύει κα ένα βασικό μπρεχτικό στοιχείο, τα τραγούδια, ως ενδιάμεσους τίτλους που αναδεικνύουν το θέμα κάθε κεφαλαίου. Το επαναλαμβανόμενο μοτίβο των ροκ ασμάτων έχει ως εξής: «Την ελευθερία καταλαβαίνω και αγαπώ, την ελευθερία δεν μπορώ ν' απαρνηθώ». Μόνο αντικομμουνιστικό το επιλεγμένο υλικό. Εκείνο της τεκμηρίωσης «πειραγμένο» - δεν άφησε το αρχειακό, αλλά το ξανασκηνοθέτησε, γιατί; Οι βιομηχανικοί εργάτες ζουν στην αθλιότητα, σε φαβέλες, σε συνθήκες Αγγλίας 1800, στο απάνθρωπο σύστημα του σοσιαλισμού που «τα κουμμούνια μας ρουφούν το αίμα». Φριχτό το νοσοκομείο που γέννησε η γυναίκα του, το ξύλο και τα ουρλιαχτά στην Ασφάλεια, οι οδομαχίες, τα χημικά, τα γκλομπς και τα τανκς. Επιτείνει το φριχτό της κατάστασης «κλέβοντας» από το «Αλονζανφάν» (1974) των Ταβιάνι την εικόνα με τους παρατεταγμένους στους τοίχους του διαδρόμου αστυνομικούς που ραβδίζουν τον κρατούμενο, και τα πλάνα της απεργίας του φιλοδοξούν να παραπέμψουν στην «Απεργία» του Αϊζενστάιν. Φιλμ εμετικό, εμετικότατο...

Παίζουν: Ρόμπερτ Βίκιεβιτς, Αγκνιέτσκα Γκροτσόφσκα, Μαρία Ροζάρια Ομάτζιο κ.ά.

Παραγωγή: ΠΟΛΩΝΙΑ (2013)

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Κατάπτυστη αντικομμουνιστική έκθεση περί «ευρωπαϊκής ιστορικής συνείδησης»(2024-01-18 00:00:00.0)
Πέθανε ο Αντρέι Βάιντα(2016-10-11 00:00:00.0)
Ο Ρόμπερτ Μίτσαμ είναι νεκρός(2013-03-21 00:00:00.0)
Σταθερά στην αιχμή του αντικομμουνιστικού δόρατος(2010-03-28 00:00:00.0)
Πανηγύρια για την καπιταλιστική βαρβαρότητα(2009-11-10 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ