Πέμπτη 24 Απρίλη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ
Ενα σερβικό α-ρι-στούρ-γη-μα!!!

Η μετά από το Πάσχα κινηματογραφική βδομάδα διαθέτει πλούτο υλικού και καλύπτει όλο το εύρος της βαθμολογικής γκάμας. Στην υψηλότερη σκάλα καταχωρείται η σερβική ταινία της AMA films «Διασταυρούμενες ζωές» (2013) που προβάλλεται αποκλειστικά στο «Αστυ». Τη χείριστη θέση καταλαμβάνει επάξια η αισχρή ταινία του παλαίμαχου Πολωνού Αντρέι Βάιντα για τον Βαλέσα... Στο ενδιάμεσο κινούνται ταινίες αδιάφορες κι ενδιαφέρουσες...

Στο σινεμά επιστρέφει απόψε και ο Τέρι Γκίλιαμ, με την αμερικανορουμανική συμπαραγωγή «Το θεώρημα του μηδενός» (2013) μετά από πληθώρα αποτυχημένων σχεδίων. Αποδέχτηκε την αποτυχία, αλλά δεν εγκατέλειψε την ιδέα του να ερμηνεύσει τον κόσμο - εν συγχύσει και δυστυχία - με εργαλείο την ιδιόρρυθμη φαντασία, καθώς και την επιστημονική φαντασία άλλων καιρών, επικαιροποιώντας όμως τα θέματά του στην εποχή των κοινωνικών δικτύων. Η οπτική της ταινίας ανήκει δίχως άλλο σε σκηνοθέτη «άλλης γενιάς» και ο Γκίλιαμ δεν κάνει τίποτα για να το κρύψει. Καλεί το θεατή να συμμετάσχει στο επικαιροποιημένο, «vintage», βίντεο παιχνίδι του, στο οποίο η πεσιμιστική απομυθοποίηση πήρε τη θέση της ανατρεπτικής οργής του ανθρώπου που θέλει ν' αλλάξει τα πράγματα... Η απαισιοδοξία του «Brazil» (1985) μετατράπηκε σε μη κριτική αποδοχή της δεύτερης αρχής της θερμοδυναμικής. Ομως, η μεταβλητή του αλγορίθμου που βγαίνει νικήτρια από την ταινία είναι μάλλον οι ερμηνευτές... Κριστόφ Βαλτζ, Ματ Ντέιμον, Τίλντα Σουίντον, Πέτερ Στόρμαρε, Μελανί Τιερί κ.ά.

Πρεμιέρα και για το ντοκιμαντέρ του Τζιανφράνκο Ρόζι (ουδεμία σχέση με Φραντσέσκο Ρόζι), Sacro GRA (Grande Raccordo Anulare), ιταλογαλλικής παραγωγής 2013. «Τέλεια ασχήμια» - σε αντιδιαστολή με την «τέλεια ομορφιά» του Σορεντίνο - χαρακτήρισαν κάποιοι το φιλμ για τον «κόσμο» των παρυφών της Ρώμης, όπως αυτές ορίζονται από το «μεγάλο δακτυλιοειδή αυτοκινητόδρομο» χωρίς αρχή και τέλος, με εισόδους κι εξόδους, προς και από, το κέντρο της πρωτεύουσας. Road movie, ίδιο σβούρα, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του και δεν οδηγεί πουθενά, παρά συνδέει θραύσματα ζωής των «περιθωριακών» υπάρξεων, της νύχτας μάλλον. Επτά δύσκολες καθημερινότητες που η αφήγηση ακολουθεί με μη γραμμικά. Ανιαρό ντοκιμαντέρ, ούτε σηματοδοτεί καινοτομίες, ούτε προσθέτει κάτι ιδιαίτερο σε ό,τι προγενέστερο... Δύσκολα δικαιολογείται ο περσινός βενετσιάνικος Χρυσός Λέοντας της ταινίας...


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ