«Το δάσος με τις καλαμιές»

«Δεν είναι εύκολος ένας πρόλογος στο έργο της Μερόπης Πρέκα. Γιατί, δεν είναι μόνο εξαιρετική υαλογράφος και μάλιστα η μοναδική υαλογράφος στον τόπο μας, αλλά η δημιουργός που έδωσε εξαιρετικά και μοναδικά έργα στον τόπο μας. Πρόκειται για καλλιτεχνική δημιουργία που μεταβάλλει έναν κοινό χώρο σε φαντασμαγορία (...)», τονίζει, προλογίζοντας το λεύκωμα ο καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης Χρύσανθος Χρήστου.

Η Μερόπη Πρέκα, αποφοιτώντας από την ΑΣΚΤ (1958), με τον Πάρι Πρέκα επισκέπτεται το Παρίσι και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις με μακραίωνη αρχιτεκτονική και εικαστική παράδοση. Την μαγεύει η παράδοση των βιτρό. Το 1963, με υποτροφία σπουδάζει υαλογραφία στην παρισινή Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1968, στην πρώτη ατομική έκθεσή της με βιτρό παρουσιάζει και μια δίφυλλη πόρτα, με ξυλόγλυπτο πλαίσιο (έργο του Π. Πρέκα), κοσμημένη με βιτρό, με τίτλο «Οι δύο ήλιοι». Εκπροσωπώντας την Ελλάδα στη 12η Μπιενάλε του Σάο Πάολο, μαζί με άλλα έργα από σίδερο και υαλόμαζα, παρουσίασε και αυτή την πόρτα που τοποθετήθηκε σε μια πολυκατοικία. Το 1971 στη δεύτερη έκθεσή της, περιέλαβε βιτρό εμπνευσμένα από τις αρχαίες γυάλινες συνθέσεις που ανακαλύφθηκαν στο λιμάνι των Κεχρεών, τη γλυπτική σύνθεση «Το φτερό της κόκκινης νυχτερίδας» (2,50 μ. μήκος, 1,10μ. ύψος) και το έργο -«επίτευγμα» το θεωρεί- «Το άστρο του Γκιλγκαμές» (κυκλική γλυπτική σύνθεση, διαμέτρου 1,50μ., εμπνευσμένο από το αρχαίο περσικό ποιητικό έπος). Ακολούθησαν πολλά σπουδαία βιτρό, όπως τα «Φλογοβόλος ήλιος», «Αέναος ζωή», δύο Α' βραβεία σε διαγωνισμούς, βιτρό για ναούς, δημόσια και ιδιωτικά κτίρια, αλλά και μικρά υαλογραφήματα, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990, με γυαλιά μοναδικά το καθένα, που η ίδια η «χειρώναξ» καλλιτέχνης έπλαθε, έκοβε και χρωμάτιζε.

«Το άστρο του Γκιλγκαμές»